Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp. w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Michał Ruszyński Sędziowie Sędzia WSA Grażyna Staniszewska (spr.) Asesor WSA Jarosław Piątek Protokolant st. sekr. sąd. Agata Przybyła po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 lipca 2018 r. sprawy ze skargi R.R. na czynność Prezydenta Miasta z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu części opłaty za wydanie karty pojazdu I. stwierdza bezskuteczność zaskarżonej czynności - odmowy zwrotu części opłaty za wydanie karty pojazdu, II. uznaje obowiązek Prezydenta Miasta do dokonania zwrotu na rzecz skarżącego R.R. części opłaty w wysokości 425 (czterysta dwadzieścia pięć) złotych, pobranej za wydanie karty pojazdu marki [...] nr rejestracyjny [...], III. zasądza od Prezydenta Miasta na rzecz skarżącego R.R. kwotę 697 (sześćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Decyzją z dnia [...] pażdziernika 2004 r., po rozpatrzeniu wniosku R.R., Prezydent Miasta orzekł o rejestracji pojazdu marki [...] nr rej. [...]. Za wydanie karty pojazdu uiszczona została opłata w wysokości 500 zł.
Pismem z dnia [...] marca 2018 r. R.R. zwrócił się do Prezydenta Miasta o zwrot nadpłaconej kwoty uiszczonej za wydanie karty w.w. pojazdu.
Odpowiadając na powyższy wniosek o zwrot nadpłaty w opłacie za wydanie karty pojazdu, pismem z dnia [...] kwietnia 2018 r. Prezydent Miasta odmówił jego uwzględnienia. Organ wskazał, że pobrana za wydanie karty pojazdu opłata w wysokości 500 zł była zgodna z obowiązującym wówczas stanem prawnym wynikającym z Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 lipca 2003 r. w sprawie wysokości opłat za wydanie karty pojazdu (DZ.U. Nr 137 poz. 1310). Prezydent Miasta jako organ rejestrujący miał obowiązek prawny przestrzegania obowiązujących przepisów. W dniu 17 stycznia 2006 r. Trybunał Konstytucyjny orzekł, że § 1 rozporządzenia w sprawie wysokości opłat za wydanie karty pojazdu jest niezgodny z art. 77 ust. 4 ustawy Prawo o ruchu drogowym i art. 92 ust. 1 i art. 217 Konstytucji RP, stwierdzając jednocześnie, że w.w. przepis rozporządzenia traci moc z dniem 1 maja 2006 r. Dalej organ powołał się na uchwały Sądu Najwyższego sygn. III CZP35/07 oraz sygn. III CZP 37/10. Wskazując na art. 118 kodeksu cywilnego organ stwierdził, że roszczenie R.R. o zwrot nadpłaty za wydanie karty pojazdu przedawniło się z dniem 6 pażdzeirnika 2014 r., dlatego z powodu przedawnienia roszczenia brak jest podstaw do zwrotu żądanej kwoty.
R.R., reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, wniósł skargę na czynność Prezydenta Miasta z dnia [...] kwietnia 2018 r. w zakresie odmowy zwrotu części opłaty uiszczonej za wydanie karty pojazdu, w której domagał się stwierdzenia bezskuteczności zaskarżonej czynności, stwierdzenia obowiązku organu do dokonania zwrotu kwoty 425 zł stanowiącej część opłaty za wydanie karty pojazdu oraz zwrotu kosztów postępowania.
Przesyłając skargę organ administracji podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Skarga zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 1647) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, a kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Oznacza to, że sądy administracyjne nie orzekają merytorycznie, tj. nie wydają orzeczeń, co do istoty sprawy, lecz badają zgodność zaskarżonego aktu administracyjnego z obowiązującymi w dacie jego podjęcia przepisami prawa materialnego, określającymi prawa i obowiązki stron oraz przepisami procedury administracyjnej, normującymi zasady postępowania przed organami administracji publicznej. Przy tym z mocy art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.), zwanej dalej "p.p.s.a." tejże kontroli legalności sąd dokonuje także z urzędu, nie będąc związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną.