Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Aleksandra Wieczorek Sędziowie Sędzia WSA Ireneusz Fornalik Sędzia WSA Michał Ruszyński (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Agata Przybyła po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 września 2013 r. sprawy ze skargi K.D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę.
22 listopada 2011 r. z wniosku spółki L spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, Dyrektor Wydziału Urbanistyki Miasta wydał z upoważnienia Prezydenta Miasta decyzję znak [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie zakładu wytwórni betonu towarowego wraz z infrastrukturą techniczną i zagospodarowania terenu na działkach nr [...] przy ul. [...] oraz budowie zjazdu z pasa drogowego ulicy [...] (dz. nr [...]) Obręb [...].
13 sierpnia 2012r. M.D., działający jako pełnomocnik K.D., złożył w Samorządowym Kolegium Odwoławczym (dalej: SKO) wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji ostatecznej Prezydenta Miasta z [...] listopada 2011 r. znak [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji polegającego na budowie zakładu produkcji betonu przy ul. [...] na działkach o numerach ewidencyjnych [...].
W podaniu wnioskodawca wskazał, iż ww. decyzja została wydana z rażącym naruszeniem prawa polegającym na:
1. rażącym naruszeniu przepisów prawa materialnego:
a) rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie sposobu ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz.U. z 2003 r., nr 164, poz. 1588, dalej: rozp. MI) w zw. z art. 61 ust. 1 w zw. z art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2012 r., poz. 647 ze zm., dalej: u.p.z.p), poprzez błędne wyznaczenie obszaru analizowanego i w konsekwencji nieprawidłowe przeprowadzenie analizy funkcji i cech zabudowy na obszarze analizowanym;
b) art. 61 ust. 1 w zw. z art. 54 i w zw. z art. 64 ust. 1 u.p.z.p poprzez wydanie decyzji niezawierąjącej wszystkich wymaganych ww. przepisami obligatoryjnych składników, albowiem zaskarżona decyzja nie ustala minimalnej wymaganej ilości miejsc postojowych, nie ustala szerokości elewacji frontowej realizowanych obiektów oraz nie ustala maksymalnej dopuszczalnej powierzchni zabudowy;
c) art. 61 ust. 1 w zw. z art. 2 pkt 1 u.p.z.p poprzez jego błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie polegające na przyjęciu, iż planowana inwestycja jest zgodna z przepisami odrębnymi, zasadami ładu przestrzennego oraz kontynuuje sposoby zagospodarowania działek sąsiednich i ustalenie warunków zabudowy dla planowanych obiektów w sytuacji, gdy w świetle stanu faktycznego sprawy organ winien wydać decyzję odmawiającą ustalenia warunków zabudowy;
2. rażącym naruszeniu przepisów postępowania:
a) art. 77 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000 r., nr 98, poz. 1071 ze zm., dalej: K.p.a) w zw. z art. 7 K.p.a. poprzez błędne ustalenie stanu faktycznego sprawy, rażąco wadliwe przeprowadzenie analizy urbanistycznej i w konsekwencji nie zebranie wymaganego do rozpoznania sprawy materiału dowodowego;