Sprawa ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie ustalenia odpłatności za pobyt w domu pomocy społecznej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Pauter (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Adam Jutrzenka-Trzebiatowski Asesor WSA Jarosław Piątek Protokolant st.sekr.sąd. Elżbieta Dzięcielewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 października 2020 r. sprawy ze skargi S.Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie ustalenia odpłatności za pobyt w domu pomocy społecznej uchyla zaskarżoną decyzję.

Uzasadnienie strona 1/5

Przedmiotem skargi wniesionej w niniejszej sprawie przez S.Z. jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] marca 2020 r., którą utrzymano w mocy decyzję Burmistrza z dnia [...] stycznia 2020 r. ustalającą wysokość opłaty wnoszonej zastępczo przez skarżącego za pobyt Z.Z. w Domu Pomocy Społecznej za okres: od [...] października 2019 r. do [...] października 2019 r. w kwocie 283,75 zł, w oparciu o art. 61 ust. 1, ust. 2, ust. 3, art. 104 ust. 1 i ust. 3 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1507 ze zm.).

Powyższa decyzja została wydana w oparciu o następujące ustalenia faktyczne i prawne:

Decyzją Burmistrza z dnia [...] października 2018 r. Z.Z. - matka S.Z. - została skierowana do Domu Pomocy Społecznej. Następnie wydanymi przez ten sam organ decyzjami z dnia [...] października 2018 r., z dnia [...] marca 2019 r., z dnia [...] marca 2019 r. oraz ostatnią zmianą z dnia [...] września 2019 r., ustalono zobowiązanych do wnoszenia opłaty oraz wysokość opłat zobowiązanych za pobyt Z.Z. w Domu Pomocy Społecznej. Decyzje powyższe nie zostały zaskarżone w administracyjnym toku instancji i stały się ostateczne. Z ich treści wynika, że jedną z osób zobowiązanych do pokrycia części opłat Gminy i Z.Z. był jej syn S.Z.. Zgodnie z ostatnią decyzją dotyczącą odpłatności za pobyt Z.Z. w Domu Pomocy Społecznej wysokość miesięcznej opłaty, obciążająca S.Z. wynosi 283,73 zł. Kwota ta za okres od [...] października do [...] października 2019 r. nie została przez w/w uregulowana, co spowodowało zastępcze ponoszenie opłaty przez Gminę zgodnie z art. 61 ust. 3 ustawy o pomocy społecznej.

Wobec nieuregulowania należności w wyznaczonym terminie, organ I instancji wszczął z urzędu postępowanie administracyjne w przedmiocie nałożenia obowiązku na S.Z. zwrotu wymienionej należności.

Decyzją z dnia [...] stycznia 2020 r. Zastępca Kierownika Miejsko-Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej, działając z upoważnienia Burmistrza, postanowił ustalić wysokość opłaty wnoszonej zastępczo za pobyt Z.Z. w Domu Pomocy Społecznej za okres: od [...] października 2019 r. do [...] października 2019 r. w kwocie 283,75 zł. Jako podstawę prawną wydania powyższej decyzji wskazano między innymi art. 104 ust. 1 i 3 ustawy o pomocy społecznej.

Od powyższej decyzji S.Z. złożył w ustawowym terminie odwołanie.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze uznając, że odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie, decyzją z dnia 16 marca 2020 r. powołując się na art. 39 ust. 5 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (j.t. Dz. U. z 2019 r. poz. 506 ze zm.), art. 1 i art. 2 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (j.t. Dz. U. z 2018 r., poz. 570 ze zm.), art. 61 ust. 1, ust. 2, ust. 3, art. 104 ust. 1 i ust. 3 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1507 ze zm.), a także art. 6, art. 7, art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 256) utrzymało zaskarżoną decyzję w mocy. W uzasadnieniu decyzji Kolegium w całej rozciągłości podzieliło stanowisko organu I instancji. Wskazało, że podstawę materialnoprawną zaskarżonej decyzji stanowią przepisy ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, która reguluje zasady dotyczące umieszczania osób w domach pomocy społecznej i ustalania odpłatności za pobyt w tych domach. Dalej podniosło, że jedną z form pomocy społecznej jest skierowanie i umieszczenie w domu pomocy społecznej osoby wymagającej całodobowej opieki z powodu wieku, choroby lub niepełnosprawności, niemogącej samodzielnie funkcjonować w codziennym życiu. Taka sytuacja zaistniała w niniejszej sprawie w stosunku do matki skarżącego Z.Z.. Pomoc społeczna wyręcza w takim wypadku rodzinę, nie zastępuje jej jednak całkowicie w wykonywaniu obowiązków sprawowania opieki. Pobyt w domu pomocy społecznej jest bowiem odpłatny. W art. 61 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej ustawodawca wskazał osoby zobowiązane do wnoszenia opłat za pobyt członka rodziny w domu pomocy społecznej oraz określona została kolejność przechodzenia tego obowiązku na osoby zobowiązane. Z kolei art. 61 ust. 2 pkt 1-3 ustawy określa w jakiej wysokości wnoszą opłaty kolejno mieszkaniec domu, małżonek, zstępni przed wstępnymi oraz gmina.

Strona 1/5