Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Matan (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Bonifacy Bronkowski, Sędzia WSA Beata Kalaga-Gajewska, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 16 grudnia 2020 r. sprawy ze skargi "A" na decyzję Wojewody Śląskiego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji oddala skargę.
Wojewoda Śląski decyzją z [...] r. nr [...] utrzymał w mocy decyzję Kierownika Urzędu Stanu Cywilnego w Z. z dnia [...] r. nr [...], którą organ I instancji orzekł o odmowie udostępnienia "A" w S. podania nazwy podmiotu wykonującego działalność leczniczą oraz imion i nazwiska lekarza sporządzającego kartę zgonu, przechowywanej w aktach zbiorowych aktu zgonu sporządzonego w Urzędzie Stanu Cywilnego w Z. dla W. B. (dalej: WB).
Kontrolowana decyzja zapadła w następującym stanie faktycznym i prawnym.
"A" (dalej: "A") w S. zwróciło się do Kierownika Urzędu Stanu Cywilnego w Z. (dalej: Kierownik USC) wnioskiem z 10 grudnia 2019 o podania nazwy podmiotu wykonującego działalność leczniczą oraz imion i nazwiska lekarza sporządzającego kartę zgonu WB. Jako podstawę wniosku wskazano art. 42 ust. 1 ustawy z 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (dalej: u.d.u.r.) Informacja ta, jak wyjaśniono, jest niezbędna do złożenia wniosku o udostępnienie kserokopii dokumentacji! medycznej.
Organ I instancji odmawiając podania ww. danych stwierdził, że są one przetwarzane przez kierownika urzędu stanu cywilnego dla potrzeb statystyki publicznej i przekazywane tylko tym służbom(art. 144 ust. 3 pkt 1 i 3 oraz art. 144 ust. 4 ustawy Prawo o aktach stanu cywilnego, dalej: u.p.a.s.c.).
Od tej decyzji pismem z 3 lutego 2020 r. "A" złożyło odwołanie podnosząc zarzut naruszenie art. 26 ust.4 u.p.a.s.c. w zw. z art. 42 ust. 1 u.d.u.r. oraz art. 10 ustawy o statystyce publicznej i art. 11 ust. 7 ustawy z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych.
Organ II instancji utrzymując zaskarżoną decyzję z mocy podzielił stanowisko organu I instancyjnego oraz odniósł się do zarzutów odwołania.
Jak wyjaśnia w uzasadnieniu swoje decyzji, udostępnianie przedmiotowych danych, gromadzonych przez Kierownika USC w celach statystycznych podlega, jako tajemnica statystyczna, ograniczeniom przewidzianym w przepisie art. 10 ustawy o statystyce publicznej. Poza tym, z dniem 1 marca 2015 r. ustawodawca wprowadził stosowne zmiany także w ustawie z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych, której art. 11 ust. 71 stanowi aktualnie, że lekarze stwierdzający zgon i jego przyczyny obowiązani są, dla potrzeb statystyki publicznej, udzielać na żądanie właściwych organów wyjaśnień odnoszących się do faktu zgonu i jego przyczyny. Wyjaśnienia te stanowią tajemnicę prawnie chronioną i mogą być wykorzystywane tylko dla potrzeb statystyki publicznej oraz w postępowaniu sądowym. W ramach rejestracji zgonu kierownik urzędu stanu cywilnego ogranicza swoje czynności do sporządzenia aktu (czynność materialno - techniczna) oraz do przekazania stosownych danych uprawnionemu podmiotowi, czyli urzędowi statystycznemu. Dokonując rejestracji zgonu w rejestrze stanu cywilnego, nie prowadzi z tego tytułu żadnego postępowania, nie gromadzi żadnych materiałów, które miałoby związek z wypadkiem lub zdarzeniem będącym podstawą ustalenia odpowiedzialności. Przetwarza jedynie dane zawarte w karcie zgonu wyłącznie dla potrzeb statystyki publicznej i ma obowiązek przekazać je do urzędu statystycznego . wyprowadzić upoważnienia do udzielenia informacji zgodnie