Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Bogucka, Sędziowie Sędzia WSA Grzegorz Dobrowolski (spr.),, Sędzia WSA Elżbieta Kaznowska, Protokolant specjalista Ewa Jędrasik, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 stycznia 2015 r. sprawy ze skargi A. R. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu wywłaszczonej nieruchomości oddala skargę.
A. R. zam. [...] R. (nazywana w dalszej części również "skarżącą") dnia 18 października 2006 r. wystąpiła do Prezydenta R. o zwrot nieruchomości położonej w R. przy ul. [...] o numerze ewidencyjnym [...]. Nieruchomość ta została zbyta, w trybie art. 6 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości (Dz. U. z 1974 r. Nr 10, poz. 64 oraz z 1982 r. Nr 11, poz. 79) przez A. R. aktem notarialnym z dnia [...] r. na rzecz Skarbu Państwa.
Postanowieniem z dnia [...] r. nr [...] Wojewoda [...] jako organ właściwy do rozstrzygnięcia sprawy wyznaczył Starostę [...].
Po wszczęciu postępowania organ administracji przeprowadził przede wszystkim oględziny nieruchomości o numerze ewidencyjnym [...], której zwrotu domaga się skarżąca. W ich trakcie ustalono, iż znajduje się tam obecnie parking miejski. Teren jest utwardzony i oświetlony.
Starosta [...] podjął następnie działania zmierzające do ustalenia celu wywłaszczenia nieruchomości oraz tego, czy nieruchomość została wykorzystana na cel wywłaszczenia. Cel ten został określony na podstawie analizy osnowy decyzji Prezydenta K. z dnia [...] r. nr [...] zatwierdzającej plan realizacyjny dla przedsięwzięcia "modernizacja zajezdni WPK w zakresie zagospodarowania terenu". W trakcie poszukiwań w Archiwum Państwowym w K. odnalezione zostały dokumenty dotyczące konieczności "uruchomienia" nowej zajezdni autobusowej, przy ul. [...] w R., pochodzące z [...] r. Odnaleziono wreszcie dokumentację modernizacji dróg i placów zajezdni WPK w R.
W związku z niemożnością ustalenia w sposób jednoznaczny, czy cel wywłaszczenia został zrealizowany, Starosta [...] dopuścił dowody z przesłuchania świadków S. D., J. T., A. B. i T. W., którzy na przełomie lat 70 i 80 byli zatrudnienie w WPK w R. Wszyscy świadkowie zeznali, iż we wskazanym okresie przy ul. [...] w R. funkcjonowała zajezdnia WPK, zaś nieruchomość skarżącej była wykorzystywana przede wszystkim jako plac manewrowy oraz miejsce obsługi pojazdów. Przesłuchanie świadków odbyło się w trakcie rozprawy administracyjnej, która miała miejsce [...] r.
Pełnomocnik skarżącej, radca prawny B. R. w swym piśmie z dnia 20 maja 2008 r. podniósł, iż WPK jako inwestor, nie posiadało decyzji lokalizacyjnej. W tego wywiódł, iż realizacja celu wywłaszczenia nie nastąpiła. W jego ocenie, jak wynika z dokumentacji, urządzenie zajezdni nastąpiło dopiero w [...] r. a więc 10 lat po wywłaszczeniu.
Decyzją z dnia [...] r. nr [...] Starosta [...] odmówił zwrotu wywłaszczonej nieruchomości. W uzasadnieniu podniósł, iż nieruchomość została wykorzystana na cel wywłaszczenia, zatem nie została spełniona przesłanka przewidziana w art. 136 ust. 3 oraz 137 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami.
Odwołanie o tej decyzji złożyła A. R. reprezentowana przez radcę prawnego B. R. Zakwestionowała ona, iż cel wywłaszczenia został zrealizowany w terminie 7 lat od dnia wywłaszczenia w związku z czym, w jej ocenie, nieruchomość podlega zwrotowi.