Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Łucja Franiczek (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Elżbieta Kaznowska, Sędzia WSA Włodzimierz Kubik, Protokolant st. sekretarz sądowy Anna Trzuskowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 października 2012 r. sprawy ze skargi J. C. na uchwałę Rady Gminy R. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego oddala skargę.
Rada Gminy R. zaskarżoną uchwałą z dnia [...] r. nr [...], działając na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.) na wniosek Wójta Gminy R., uchwaliła zmianę studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy R., przyjętego uchwałą Rady Gminy nr [...] z dnia [...]r.
Pismem z dnia [...] r., które wpłynęło do Urzędu Gminy R. w dniu [...] r., J. C. jako właściciel działki nr 1 w R., wezwał Radę Gminy do uchylenia lub zmiany powyższej uchwały jako naruszającej jego interes prawny i postanowienia Strategii Rozwoju Gminy R. na lata 2007 - 2015. Wnioskodawca podniósł, że w dniu [...]r. zgłosił uwagę do projektu studium, domagając się zmiany przeznaczenia działki nr 1 z terenów pól uprawnych na tereny zabudowy mieszkaniowej. Rada Gminy w załączniku nr 7 do uchwały rozstrzygnęła o nieuwzględnieniu uwagi bez podania konkretnej przyczyny. W uzasadnieniu zaskarżonej uchwały Rada Gminy wskazała zaś, że wprowadzenie nadmiernej ilości nowych terenów budowlanych sprzyja nieuzasadnionemu rozproszeniu zabudowy i stoi w sprzeczności z zasadą zrównoważonego rozwoju, natomiast konieczność zapewnienia obsługi społecznej i technicznej spowodowałoby nadmierne obciążenie finansowe Gminy. Tymczasem zgodnie z przywołaną strategią, jednym z podstawowych celów jest tworzenie warunków do rozwoju zabudowy mieszkaniowej i inwestycyjnej poprzez wyznaczanie nowych terenów pod budownictwo, a tym samym zmiana miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Zdaniem wnioskodawcy, obciążenie finansowe ze względu na zapewnienie infrastruktury społecznej, nie będzie zaś znaczne przy uwzględnieniu wpływów z tytułu opłat adiacenckich, rent planistycznych i podatków od nieruchomości oraz PIT-5. Wreszcie podniósł, że nabył przedmiotową działkę z zamiarem rozwinięcia działalności gospodarczej zgodnie z przyjęta strategią, a w związku z brakiem jej realizacji narażony został na straty finansowe.
Przewodniczący Rady Gminy R. pismem z dnia [...]r. zawiadomił o niemożliwości załatwienia sprawy w terminie 30 dniowym, a następnie uchwałą nr [...] z dnia [...]r. Rada Gminy R. odmówiła uchylenia lub zmiany uchwały nr [...]. Uchwała odmowna została doręczona w dniu [...]r., zaś w skardze nadanej za pośrednictwem organu w dniu [...]r. J. C. wniósł o stwierdzenie przez sąd administracyjny nieważności uchwały w sprawie zmiany studium z przyczyn zawartych w wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa. Skarżący dodatkowo podniósł, że w świetle orzecznictwa sądowoadministracyjnego, nie powinna budzić wątpliwości jego legitymacja skargowa wobec naruszenia interesu prawnego, jako że studium wiąże radę gminy przy uchwalaniu planu miejscowego (wyroki: NSA z dnia 23 maja 2006 r., sygn. akt II OSK 591/05 i WSA w Krakowie z dnia 8 grudnia 2010 r., sygn. akt II SA/Kr 713/10).
W odpowiedzi na skargę Wójt Gminy R. wniósł o jej oddalenie wyjaśniając, że Gminie przysługuje tzw. władztwo planistyczne, co oznacza swobodę w decydowaniu o przeznaczeniu terenu. Działka skarżącego nr 1, ma zaś powierzchnię 4.3682 ha, którą stanowią użytki rolne III klasy bonitacyjnej o dotychczasowym przeznaczeniu pod uprawy polowe, które zostało utrzymane w zmienianym studium. Gmina podkreśliła, że ze względu na znaczny obszar działki i brak infrastruktury technicznej, a w szczególności kanalizacji sanitarnej i deszczowej na terenie całej Gminy, powiększanie terenów pod budownictwo może odbywać się sukcesywnie, gdyż generuje duże koszty. Podniesiono też, że w pobliżu znajduje się teren, przeznaczony pod budownictwo, w znacznej części stanowiący własność skarżącego i niezainwestowany. Stąd też zdaniem Gminy, uchwała nie narusza interesu prawnego skarżącego. Nadto, prawidłowość procedury uchwalenia studium została potwierdzona w toku kontroli aktu przez organ nadzoru.