Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Kaznowska, Sędziowie Asesor WSA Tomasz Dziuk (spr.), Sędzia WSA Renata Siudyka, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 3 marca 2022 r. sprawy ze skargi M. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta G. z dnia [...] r. nr [...] w części dotyczącej pkt 1.
Wnioskiem z dnia 30 kwietnia 2020 r. doprecyzowanym pismem z dnia 19 maja 2020 r. M. B. (zwana dalej "stroną" lub "skarżącą"), zwróciła się do Prezydenta Miasta G. o przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z opieką nad niepełnosprawnym mężem D. B. Strona oświadczyła jednocześnie, że rezygnuje z przyznanego jej specjalnego zasiłku opiekuńczego.
Decyzją z dnia [...] r. nr [...] Prezydent odmówił stronie przyznania wnioskowanego świadczenia. Jako przeszkodę do przyznania tego świadczenia wskazał okoliczność, że niepełnosprawność męża skarżącej powstała po ukończeniu przez niego 25 roku życia, a także okoliczność, że wcześniejszą decyzją z dnia [...] r. stronie przyznano stronie specjalny zasiłek opiekuńczy. Jednak na skutek odwołania strony powyższa decyzja została uchylona przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Katowicach. Nastąpiło to w drodze decyzji Kolegium z dnia [...] r. nr [...]. Przekazując sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji Kolegium wskazało na konieczność doprecyzowania przez stronę oświadczenia dołączonego do podania z 19 maja 2020 r. dotyczącego specjalnego zasiłku opiekuńczego. Ponadto wskazało, że organ I instancji powinien ustalić, z jakim dniem stronie nie będzie przysługiwało prawo do tego zasiłku i od tego dnia przyznać stronie prawo do wnioskowanego świadczenia, a tym samym umożliwić stronie dokonanie wyboru świadczenia.
Po ponownym rozpatrzeniu sprawy Prezydent Miasta G. decyzją z dnia [...] r. nr [...] m.in. na podstawie art. 3 pkt 11, art. 17, art. 20, art. 24, art. 25, art. 26, art. 28, art. 32 ust. 1d ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 111 ze zm., dalej w skrócie "u.ś.r.") w pkt. I odmówił stronie przyznania wnioskowanego świadczenia za okres od 1 kwietnia 2020 r. do 28 lutego 2021 r., a w pkt. II przyznał stronie świadczenie pielęgnacyjne z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad mężem w kwocie 1971 zł miesięcznie za okres od 1 marca 2021 r. - bezterminowo.
Od powyższej decyzji organu I instancji strona wniosła odwołanie. Zarzuciła w nim, mające istotny wpływ na wynik sprawy, naruszenie art. 8 k.p.a. Zarzuciła także naruszenie art. 27 ust. 5 u.ś.r. poprzez przyjęcie, że wolą skarżącej jest dokonanie wyboru świadczenia korzystniejszego dopiero po 10 miesiącach od daty złożenia wniosku tj. od lutego 2021 r. podczas, gdy oczywistym pozostaje, że wolą strony było dokonanie wyboru świadczenia pielęgnacyjnego już w dacie złożenia wniosku, zaś na skutek opieszałości organu dopiero po uchyleniu decyzji przy ponownym rozpatrzeniu sprawy otrzymała taką możliwość. Jednocześnie strona wniosła o zmianę decyzji organu I instancji i przyznanie jej wnioskowanego świadczenia za okres od 1 kwietnia 2020 r. do 28 lutego 2021 r.