Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Edyta Kędzierska (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Wojciech Gapiński, Asesor WSA Aneta Majowska, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 29 września 2022 r. sprawy ze skargi P. sp. z o. o. w W. na akt Prezydenta Miasta K. z dnia 13 kwietnia 2022 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu części opłaty za wydanie karty pojazdu 1. uchyla zaskarżony akt, 2. uznaje obowiązek Prezydenta Miasta K. dokonania na rzecz skarżącej Spółki zwrotu kwoty 925 (dziewięćset dwadzieścia pięć) złotych tytułem części opłaty za wydanie karty pojazdu, 3. zasądza od Prezydenta Miasta K. na rzecz skarżącej Spółki kwotę 457 (czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu części kosztów postępowania.
P. sp. z o.o., której następcą prawnym jest P. sp. z o.o. z siedzibą w W. (ta ostatnia dalej zwana: "skarżącą"), uiściła na rzecz Urzędu Miasta w K. kwotę 1000 zł tytułem opłaty za wydanie karty pojazdu marki W. o nr rej. [...], zarejestrowanego po raz pierwszy na terenie RP w dniu 28 maja 2002 r.
Wnioskiem z dnia 29 marca 2022 r. skarżąca zwróciła się do Prezydenta Miasta K., aby stwierdził jej uprawnienie do otrzymania zwrotu kwoty 925 zł, stanowiącej część wniesionej opłaty za wydanie karty pojazdu dla wskazanego na wstępie pojazdu.
Pismem z 13 kwietnia 2022 r. Prezydent Miasta K. poinformował skarżącą, że brak jest podstaw do zwrotu żądanej kwoty. W piśmie tym wskazano, że zgodnie z obowiązującym wówczas § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 4 marca 2002 r. w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu (Dz. U. z 2002 r., Nr 18, poz. 177), opłata za wydanie karty pojazdu przy pierwszej rejestracji pojazdu na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem ust. 2, wynosiła 500 zł. Natomiast zgodnie z § 1 ust. 2 tego rozporządzenia, opłata za wydanie karty pojazdu dla pojazdu niedopuszczonego do ruchu lub dopuszczonego do ruchu czasowo albo warunkowo w państwie pochodzenia wynosiła 1000 zł. Na podstawie tego ostatniego przepisu organ rejestrujący pobrał opłatę za kartę pojazdu w wysokości 1000 zł.
Ponadto organ wyjaśnił, że dopiero z dniem 15 kwietnia 2006 r. wszedł w życie nowy przepis § 1 ust. 1 rozporządzenia z 28 marca 2006 r. (Dz. U. Nr 59, poz. 421), określający opłatę w wysokości 75 zł. Nowy przepis wszedł w życie w związku z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z 17 stycznia 2006 r. sygn. akt U 6/04. W wyroku tym Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności z § 1 ust. 1 Rozporządzenia z dnia 28 lipca 2003 r. z art. 77 ust. 4 pkt 2 i ust. 5 ustawy Prawo o ruchu drogowym oraz art. 92 ust. 1 i art. 217 Konstytucji RP. Natomiast Rozporządzenie z dnia 4 marca 2002 r. nie było przedmiotem oceny Trybunału Konstytucyjnego i w związku z tym wskazany wyżej wyrok nie ma do niego zastosowania.
W ocenie organu, w świetle art. 145a § 1 k.p.a., przedawniła się również możliwość wznowienia postępowania administracyjnego i z tych powodów uwzględnienie żądania nie było możliwe.
W skardze na powyższy akt administracyjny dotyczący odmowy stwierdzenia uprawnienia do zwrotu części opłaty w kwocie 925 zł za wydanie karty pojazdu, pełnomocnik skarżącej spółki zarzucił: - 1. naruszenie przepisów postępowania, w szczególności art. 6, art. 7, art 8, art. 77 § 1 i § 4 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 ze zm. - dalej k.p.a.); - 2. naruszenie prawa materialnego poprzez zastosowanie w tej sprawie przepisu § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 4 marca 2002 r. w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu w sytuacji jego niezgodności z art. 77 ust. 4 pkt 2 i ust. 5 ustawy Prawo o ruchu drogowym oraz z art. 92 ust. 1 i art. 217 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej. Wobec powyższych zarzutów pełnomocnik skarżącej wniósł o dokonanie przez Sąd oceny przepisu § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 4 marca 2002 r. w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu pod kątem jego zgodności z art. 77 ust. 4 pkt 2 i ust. 5 ustawy Prawo o ruchu drogowym oraz z art. 92 ust. 1 i art. 217 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej oraz o uchylenie zaskarżonego aktu i uznanie obowiązku Prezydenta Miasta K. dokonania na rzecz skarżącej zwrotu kwoty 925 zł, stanowiącej część opłaty za wydanie karty pojazdu ponad kwotę wynikającą z art. 77 ust. 3 w zw. z ust. 4 pkt 2 i ust. 5 ustawy Prawo o ruchu drogowym, a także zasądzenie zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego tj. kwoty 480 zł oraz kwoty 17 zł stanowiącej równowartość opłaty skarbowej od złożenia odpisu pełnomocnictwa.