Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Łucja Franiczek, Sędziowie Asesor WSA Tomasz Dziuk (spr.),, Sędzia WSA Elżbieta Kaznowska, , po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 10 grudnia 2020 r. sprawy ze skargi "A" sp. z o.o. w W. na akt Prezydenta Miasta K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zwrotu części opłaty za wydanie karty pojazdu 1. uchyla zaskarżony akt, 2. uznaje obowiązek Prezydenta Miasta K. dokonania na rzecz strony skarżącej zwrotu kwoty 425 (czterysta dwadzieścia pięć) złotych tytułem części opłaty za wydanie karty pojazdu, 3. zasądza od Prezydenta Miasta K. na rzecz skarżącej kwotę 457 (czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu części kosztów postępowania.
A sp. z o.o. (KRS[...]), której następcą prawnym jest "A 1 spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. (KRS[...]) dalej zwana: "skarżącą", uiściła na rzecz Urzędu Miasta w K. kwotę 500 zł tytułem opłaty za wydanie karty pojazdu marki [...]o nr rej. [...].
Wnioskiem z dnia 1 kwietnia 2020 r. (data wpływu) skarżąca zwróciła się do Prezydenta Miasta K., aby ten stwierdził jej uprawnienie do otrzymania zwrotu kwoty 425 zł, stanowiącej część wniesionej opłaty za wydanie karty pojazdu.
Wniosek skarżącej nie odniósł jednak skutku. Pismem z 21 kwietnia 2020 r. Prezydent Miasta K. poinformował bowiem, że brak jest podstaw do zwrotu żądanej kwoty. W piśmie tym wskazano, że obowiązujący wówczas § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 4 marca 2002 r. w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu (Dz. U. z 2002 r., Nr 18, poz. 177), zwanego dalej "Rozporządzeniem z 2002 r.", stanowił podstawę do pobierania opłaty w wysokości 500 zł. Na podstawie tego przepisu organ rejestrujący pobrał opłatę za kartę pojazdu w wysokości 500 zł.
Ponadto organ wyjaśnił, że dopiero z dniem 15 kwietnia 2006 r. wszedł w życie nowy przepis § 1 ust. 1 rozporządzenia na podstawie nowelizacji z 28 marca 2006 r. (Dz. U. z 2006 r. nr 59, poz. 421), określający opłatę w wysokości 75 zł. Ten nowy przepis wszedł w życie w związku z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z 17 stycznia 2006 r. sygn. akt U 6/04. W wyroku tym Trybunał Konstytucyjny orzekł o utracie mocy poprzedniego przepisu z dniem 1 maja 2006 r. Zatem opłata za kartę pojazdu w wysokości 500 zł została pobrana na podstawie i w granicach obowiązującego prawa.
W ocenie organu, w świetle art. 145a § 1 k.p.a., przedawniła się również możliwość wznowienia postępowania administracyjnego. Ze wskazanych powodów uwzględnienie żądania nie jest możliwe.
W piśmie organ wyjaśnił także, że pobranie opłaty za wydanie karty pojazdu jest wynikającą z przepisów prawa czynnością administracyjną, przez co brak jest podstaw prawnych do rozstrzygnięcia sprawy w drodze decyzji administracyjnej.
W skardze na akt odmowy zawarty w piśmie z dnia 21 kwietnia 2020 r., a dotyczący odmowy stwierdzenia uprawnienia do zwrotu nienależnie zapłaconej przez skarżącą i pobranej przez ten organ części opłaty w kwocie 425 zł za wydanie karty pojazdu, pełnomocnik skarżącej spółki zarzucił:
1. Naruszenie przepisów postępowania, w szczególności art. 6, art. 7, art 8, art. 77 § 1 i § 4 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r., poz. 98, poz. 1071 ze zm. - dalej k.p.a.);
2. Naruszenie prawa materialnego poprzez zastosowanie w tej sprawie przepisu § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 21 lipca 2003 r. w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu w sytuacji jego niezgodności z art. 77 ust. 4 pkt 2 i ust. 5 Prawo o ruchu drogowym oraz z art. 92 ust. 1 i art. 217 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej;