Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Leszek Kiermaszek, Sędziowie Sędzia WSA Andrzej Matan (spr.), Sędzia WSA Maria Taniewska-Banacka, Protokolant Agnieszka Jurczak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 listopada 2016 r. sprawy ze skargi M. S. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie o odszkodowanie za nieruchomość zajętą pod drogę publiczną oddala skargę.
Starosta M., wykonując zadanie z zakresu administracji rządowej, decyzją z [...] r. nr [...] orzekł o umorzeniu postępowania w sprawie ustalenia i wypłaty na rzecz M. S. odszkodowania za udział w nieruchomości położonej w miejscowości Z., gminie P., obręb D., oznaczonej geodezyjnie jako działki nr 1 i 2, zajętej pod drogę publiczną gminną.
Przedmiotowa decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym i prawnym.
Decyzją z [...] r. nr [...] Starosta M., po rozpatrzeniu wniosku W. S., umorzył postępowanie w sprawie ustalenia i wypłaty odszkodowania za opisaną wyżej nieruchomość na jej rzecz, wskazując że jej wniosek w tym przedmiocie został złożony po terminie wskazanym w art. 73 ustawy z dnia 13 października 1998r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz.U. Nr 133, poz. 872 ze zm.).
W wyniku wznowienia postępowania na wniosek P. S. na podstawie art. 145 § 1 pkt 4 k.p.a., Starosta M. decyzją z [...] r. nr [...] orzekł o odmowie uchylenia swojej decyzji z dnia [...] r., wskazując na przesłanki negatywne wynikające z art. 146 § 1 k.p.a. (upływ terminu przedawnienia) oraz art. 146 § 2 k.p.a. ( w wyniku wznowienia postępowania mogłaby zapaść wyłącznie decyzja odpowiadająca w swej istocie decyzji dotychczasowej).
Na skutek odwołania wniesionego przez W. S. i M. S., powołane wyżej rozstrzygnięcie stało się przedmiotem rozpatrzenia przez Wojewodę [...], który decyzją z [...] r. nr [...] uchylił je w całości i umorzył postępowanie I instancji wskazując, iż wznowienia dokonano na wniosek osoby nieuprawnionej, bowiem P. S. nie był ani wnioskodawcą, ani uczestnikiem postępowania zakończonego decyzją z [...] r. Jednocześnie, organ odwoławczy zauważył, że Starosta M. nie rozpatrzył w przewidziany prawem sposób zarówno ponownie złożonego przez W. S. ([...] r.) wniosku o ustalenie odszkodowania za działki nr 1 i nr 2, jak i wniosków P. S., reprezentowanego przez kuratora M. S., z dnia 8 października 20I0r (ponowionego pismem z 24 lutego 2015r.) oraz M. W. -W. z 1 czerwca 2015r.
Powołując się na treść powyższego rozstrzygnięcia, pismem z 3 lutego 2016r. M. S. kolejny raz wystąpił do Starosty M. o rozpoznanie wniosku o odszkodowanie z 8 października 2010r. złożonego w imieniu ojca - P. S., którego był kuratorem. Do wniosku załączono między innymi kopię postanowienia Sądu Okręgowego w C. z [...] r. sygn. [...] o częściowym ubezwłasnowolnieniu P. S., mającego stanowić dowód, iż nie mógł on, bez własnej winy, brać udziału w postępowaniu odszkodowawczym, zaś stosowny wniosek w tym przedmiocie został złożony przez M. S. w najszybszym możliwym terminie.
Od decyzji wydanej w I instancji odwołanie w przepisanym prawem terminie złożył M. S., zarzucając Staroście dokonanie nieprawidłowej oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego, a w szczególności brak odniesienia się do dokumentów poświadczających, że P. S., w czasie kiedy powinien był złożyć wniosek o ustalenie i wypłatę odszkodowania, nie mógł tego uczynić z uwagi na chorobę psychiczną. Odwołujący wskazał również na pominięcie przez Starostę możliwości rozpoznania wniosku o przywrócenie terminu do dokonania czynności prawnej (złożenia wniosku o ustalenie odszkodowania) pomimo tego, że instytucja taka obowiązuje w całym systemie prawa.