Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Bonifacy Bronkowski, Sędziowie Sędzia WSA Włodzimierz Kubik (spr.), Sędzia WSA Maria Taniewska-Banacka, Protokolant starszy sekretarz sądowy Beata Bieroń, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 grudnia 2008 r. sprawy ze skargi [...] Stowarzyszenia [...] w R. na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie legalności wykonanych robót budowlanych 1) uchyla zaskarżone postanowienie i orzeka, że nie podlega ono wykonaniu w całości, 2) zasądza od [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. na rzecz skarżącego Stowarzyszenia kwotę [...] ([...]) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Pismem z dnia [...] r. [...] Stowarzyszenie [...] z siedzibą w R. wystąpiło do Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Z. (dalej PINB) o natychmiastowe wszczęcie postępowania w sprawie nielegalnych stacji bazowych telefonii komórkowej [...],[...] i [...] zlokalizowanych na wieży kościelnej Parafii Rzymsko-Katolickiej p.w. [...] w Z., przy ul. [...] oraz dopuszczenie go do udziału w postępowaniu. Uzasadniając to żądanie Stowarzyszenie podało, że prawomocnym wyrokiem WSA w Gliwicach oddalił skargę Stowarzyszenia wskazując, iż nie wykazało ono interesu społecznego oraz nie udowodniło, iż przedmiotowe stacje bazowe mogą być niebezpieczne dla środowiska. Przeto uzupełniając swój poprzedni wniosek Stowarzyszenie podniosło, że swój interes społeczny wywodzi z przepisów art. 32, art. 33 i art. 53 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawa ochrony środowiska ( Dz. U. z 2008 r., Nr 25, poz. 150) stanowiących o udziale społeczeństwa w procesach decyzyjnych w sprawie budowy stacji bazowych telefonii komórkowych pozostających w związku z art. 9 i art. 91 Konstytucji R.P. oraz w oparciu o Konwencję z Aarhus gwarantującej Polakom prawo do udziału w tych postępowaniach. Stowarzyszenie powołało się także na opinie prof. dr hab. F. P. oraz Prof. dr hab. W. K. wskazujące na szkodliwość stacji bazowych telefonii komórkowej. Ponadto podniosło, że stacje te zostały wybudowane z naruszeniem przepisów ustawy Prawo budowlane (obowiązujących w dacie ich realizacji- przyp. Sądu), a także z naruszeniem obowiązujących wówczas szeregu przepisów ustawy Prawo ochrony środowiska. W tym kontekście w uzasadnieniu wniosku przywołane zostały poglądy prawne zamieszczone w dwóch wyrokach NSA ( z dnia 16 maja 2005 r., OSK 1566/04 i z dnia 7 października 2005 r., II OSK 89/05) oraz wyroku WSA w Warszawie (z dnia 24 stycznia 2008 r., VII SA/Wa 1952/07). Wreszcie Stowarzyszenie podniosło, że w jego ocenie organy nadzoru budowlanego nie miały podstaw do umorzenia postępowania w przedmiocie wybudowania przedmiotowych stacji bazowych z uwagi na jego bezprzedmiotowość.
Postanowieniem z dnia [...] r. PINB odmówił wszczęcia postępowania w sprawie stacji bazowych telefonii komórkowej wskazanych we wniosku Stowarzyszenia oraz dopuszczenia go do udziału we wnioskowanym postępowaniu. W podstawie prawnej tego postanowienia organ wskazał przepisy art. 31 § 2 k.p.a. Uzasadniając to orzeczenie podał, że Stowarzyszenie [...] posiadało legitymację procesową do złożenia przedmiotowego wniosku. Jednak w sprawie legalności budowy stacji bazowej [...] nr [...] toczyło się już postępowanie administracyjne przed organami nadzoru budowlanego, w którym nie brało udziału Stowarzyszenie [...] Skończyło się ono decyzja PINB z dnia [...] r., którą umorzono postępowanie administracyjne. Organ dodał także, że zgodnie z § 7 ust. 1 Statutu Stowarzyszenia celem jego działania jest "przeciwdziałanie budowie i użytkowaniu urządzeń emitujących promieniowanie elektromagnetyczne, jeżeli nie istnieją niezbite dowody nieszkodliwości promieniowania". We wspomnianym postępowaniu na podstawie protokołu pomiarów ustalono jednak, iż stacja ta spełnia wymagania dotyczące dopuszczalnych poziomów pól elektromagnetycznych w środowisku, a z przedłożonych raportów o oddziaływaniu tej inwestycji na środowisko wynika, iż obszary ponadnormatywnego oddziaływania tych pól występują w miejscach praktycznie niedostępnych dla ludzi. Wskazał wreszcie, że przedłożone przez Stowarzyszenie opinie dotyczyły oddziaływania innych obiektów, a co zatem idzie nie miały znaczenia dla przedmiotowej sprawy.