Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Krawczyk, Sędziowie Sędzia NSA Łucja Franiczek, Sędzia WSA Wojciech Organiściak (spr.), Protokolant starszy sekretarz sądowy Magdalena Dąbek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 października 2009 r. sprawy ze skargi Wojewody [...] na uchwałę Rady Gminy N. z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w całości.
Rada Gminy N. w dniu [...] podjęła uchwałę nr [...] w sprawie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy N. dla terenu położonego w sołectwie B. Uchwała została przyjęta na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j.: Dz. U. z 2001, Nr 142, poz. 1951 z późn. zm.), a także art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2003 r. Nr 80, poz. 717 z późn. zm. zwanej dalej: u.p.z.p.) i opublikowana w Dzienniku Urzędowym Województwa [...] z [...] Nr [...], poz. [...]. Jak wynika z przedmiotowej uchwały została ona podjęta w związku z uchwałą Nr [...] Rady Gminy N. z dnia [...] w sprawie przystąpienia do sporządzenia zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy N. dla terenu położonego w sołectwie B. oraz po stwierdzeniu zgodności z ustaleniami zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, zatwierdzonego uchwałą Nr [...] Rady Gminy N. z dnia [...].
Pismem z dnia [...] Wojewoda [...], działając na podstawie art. 93 ust. 1 powołanej wyżej ustawy o samorządzie gminnym, zaskarżył powyższą uchwałę wnosząc o stwierdzenie jej nieważności jako sprzecznej z art. 15 ust. 2 pkt. 8 w związku z art. 28 ust. 1 u.p.z.p. oraz art. 17 w związku z art. 19 u.p.z.p.
W uzasadnieniu organ nadzoru podniósł, iż przedmiotowa uchwała pozbawiona jest elementów obligatoryjnych wymaganych dla planu co winno skutkować jej bezwzględną nieważnością, a co wynika z art. 15 ust. 2 u.p.z.p., zgodnie z którym w planie miejscowym winno się między innymi określić szczegółowe zasady i warunki scalania i podziału nieruchomości objętych planem. Organ skarżący podkreślił, iż w § 16 pkt. 6 i 7 przedmiotowej uchwały nie określono żadnych szczegółowych parametrów podziału działek podlegających podziałowi i scaleniu poza odesłaniem do bardzo ogólnych pojęć jak: "projektowanego przeznaczenia terenu" oraz "zasad i uwarunkowań zawartych w przepisach odrębnych". W uzasadnieniu wskazano także, że na skutek uwzględnienia przez radę uwagi R.K. przeciwko powstaniu strefy handlowo-przemysłowej doszło do istotnego naruszenia procedury planistycznej, ponieważ rada na tej samej sesji przyjęła uwagi i uchwaliła przedmiotowy plan. Zdaniem skarżącego organu działanie rady polegające na pominięciu i nie ponowieniu czynności określonych art. 17 u.p.z.p. oznacza także naruszenie art. 19 ust. 1 i 28 ust.1 u.p.z.p., co winno skutkować stwierdzeniem nieważności przedmiotowej uchwały w całości.
Dodatkowo Wojewoda [...] wnosił o uznanie za niezgodną z prawem § 8 ust. 2 pkt. 3 lit. b przedmiotowej uchwały z uwagi na niezgodność zapisu planu zawierającego niedopuszczalną subdelegację dla bliżej nieokreślonego organu do opracowania granicy rolno-leśnej z art. 14 ust. 3 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 45, poz. 435 z późn. zm.) zgodnie z którym grunty przeznaczone do zalesienia określa miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. W skardze organ nadzoru wniósł o uznanie za niezgodny z prawem zapis § 18 ust. 2 pkt. 2 lit. b przedmiotowej uchwały w części nakładającej obowiązek uzyskania pozwolenia na użytkowania zbiornika na etapie realizacji oraz zobowiązującej do korzystania tylko z koncesjonowanych przez gminę przewoźników i wskazanej oczyszczalni ścieków. Podkreślono, iż tego rodzaju zapisy planu stanowią przekroczenie delegacji ustawowej. Gmina jest bowiem uprawniona do kształtowania sposobu wykonywania prawa własności nieruchomości poprzez określanie sposobu jej zagospodarowania i warunków zabudowy terenu, a nie nakładania obowiązków w zakresie gospodarki odpadami pochodzącymi z nieruchomości. Za wykraczającą poza delegację do stanowienia aktu prawa miejscowego, zdaniem Wojewody [...], należy uznać treść § 16 ust. 1 pkt. 1 przedmiotowej uchwały w części nakładającej obowiązek zapewnienia dojazdu w sposób ściśle określony w tym przepisie planu. Organ skarżący podkreślił, iż rada wydając akty będące źródłem powszechnie obowiązującego prawa na obszarze danej gminy musi respektować zakres delegacji zawartej w aktach wyższego rzędu, powstrzymując się od wypełniania ich treści postanowieniami ustawy.