Sprawa ze skargi na decyzję SKO w Bielsku-Białej w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Stanisław Nitecki, Sędziowie Asesor WSA Aneta Majowska (spr.), Sędzia WSA Krzysztof Nowak, , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 19 sierpnia 2022 r. sprawy ze skargi K. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Bielsku-Białej z dnia 18 lutego 2022 r. nr SKO.IV/424/86/2022 w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego 1) uchyla zaskarżoną decyzję; 2) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Bielsku-Białej na rzecz strony skarżącej kwotę 480 zł (słownie: czterysta osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6329 Inne o symbolu podstawowym 632
Inne orzeczenia z hasłem:
Pomoc społeczna
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie strona 1/7

Decyzją z dnia 15 grudnia 2021 r. nr [...] Wójt Gminy w S. , na podstawie art. 1, art. 2 pkt 2, art. 17, art. 20, art. 23 ust. 1, art. 32 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (tekst jedn. Dz. U. z 2020 r., poz. 111 z późn. zm.), po ponownym rozpoznaniu sprawy, odmówił K. K. (dalej: "Strona" "Skarżący") przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad małżonką R. K. (dalej: "osoba wymagająca opieki").

W uzasadnieniu organ przywołał podstawę normatywną rozstrzygnięcia, tj. treść art. 17 ust. 1, ust. 1b, ust. 5 pkt 2 lit. a ustawy o świadczeniach rodzinnych.

Następnie ustalił, że niepełnosprawność osoby wymagającej opieki powstała w 21 roku życia. Organ zobowiązał Stronę do dostarczenia dokumentu potwierdzającego czy w dacie ustalenia niepełnosprawności małżonka kontynuowała naukę. Skarżący nie był w stanie złożyć wskazanego dokumentu, jedynie poinformował, że w roku, w którym małżonka zapisała się na studia doszło do pogorszenia się jej stanu zdrowia do tego stopnia, że nie mogła kontynuować nauki.

Podczas wywiadu środowiskowego ustalono, że osoba wymagająca opieki jest osobą niewidomą, a niepełnosprawność postała na skutek nieszczęśliwego wypadku. Jest niezdolna do samodzielnej egzystencji i funkcjonowania w miejscu zamieszkania jak również poza nim. Wymaga stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji. Opiekę sprawuje samodzielnie mąż, który nie podejmował i nie podejmuje pracy zarobkowej. Pobiera natomiast rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy. Organ wyjaśnił, iż pomimo, że powyższe nie stanowiło jedynej przeszkody przyznania świadczenia pielęgnacyjnego Skarżący został pisemnie poinformowany o możliwości złożenia wniosku o zawieszenie renty do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i uzależnieniu przyznania świadczenia pielęgnacyjnego od przedstawienia decyzji organu emerytalno-rentowego o wstrzymaniu wypłaty wskazanego świadczenia.

Zdaniem organu, nie budzi wątpliwości okoliczność, że małżonka Strony wymaga sprawowania opieki ze względu na ograniczenia wynikające ze stanu jej zdrowia, nadto legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności z dnia 11 października 2021 r. nr [...], które zostało wydane na stałe i z którego wynika, że niepełnosprawność istnieje od dnia 27 stycznia 1983 r., natomiast wnioskodawca nie legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności, jednak nie zostały spełnione przesłanki wynikające z art. 17 ust. 1b przywołanej ustawy, ponieważ ustawodawca nie podjął skutecznych działań legislacyjnych, które eliminowałyby stan niekonstytucyjności wskazany przez Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 21 października 2014 r. sygn. K 38/13.

Strona wniosła odwołanie od opisanej wyżej decyzji zarzucając naruszenie przepisów prawa materialnego art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych poprzez błędną wykładnię i zastosowanie pomimo, że Trybunał Konstytucyjny uznał wskazany przepis za niezgodny z Konstytucją RP. Skarżący podał, że opiekę nad małżonką sprawuje samodzielnie, z tego powodu od dnia ślubu w 1999 r. nie mógł podjąć żadnej pracy zarobkowej. Zakwestionował zasadność uzależnienia przez organ przyznania wnioskowanego świadczenia od zawieszenia prawa do renty z tytułu częściowej niezdolność do pracy. Zwrócił również uwagę, że na skutek orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 października 2014 r. sygn. K 38/13 Strona może ubiegać się o świadczenie pielęgnacyjne bez względu na moment powstania niepełnosprawności osoby wymagającej opieki.

Strona 1/7
Inne orzeczenia o symbolu:
6329 Inne o symbolu podstawowym 632
Inne orzeczenia z hasłem:
Pomoc społeczna
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze