Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Łucja Franiczek, Sędziowie Sędzia WSA Włodzimierz Kubik (spr.), Sędzia WSA Maria Taniewska-Banacka, Protokolant sekretarz sądowy Beata Malcharek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 listopada 2007r. sprawy ze skargi (...) Stowarzyszenia (...) z siedzibą w R. na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. z dnia (...) r. nr (...) w przedmiocie rozbiórki budowli oddala skargę.
Pismem z dnia [...] r. uzupełnionym pismem z dnia [...] r. [...] Stowarzyszenie [...] z siedzibą w R. wystąpiło do Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego dla miasta Z. (dalej PINB) o podjęcie działań mających na celu wydanie nakazu rozbiórki nielegalnych stacji bazowych telefonii komórkowej [...],[...] i [...] zlokalizowanych na dzwonnicy kościoła [...] w Z. Uzasadniając swoje żądanie Stowarzyszenie powołało się na pismo Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska w K. ( dalej WIOŚ), z którego - jak podało - wynika, że wskazane stacje nie spełniają wymogów ustawy Prawo ochrony środowiska, a wobec czego stanowią bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia i życia ludzi.
Postanowieniem z dnia [...] r. opartym na przepisie art. 31 § 2 k.p.a. PINB odmówił wszczęcia postępowania w sprawie rozbiórki stacji bazowych telefonii komórkowej objętych wnioskiem Stowarzyszenia. W uzasadnieniu podał, że prowadzone były już przez ten organ postępowania dotyczące stacji bazowych zainstalowanych na dzwonnicy kościoła [...] w Z. i zostały one zakończone ostatecznymi decyzjami. Co się tyczy powołanego we wniosku pisma WIOŚ organ podał, że nie zawiera ono nowych informacji nieznanych mu w czasie prowadzonych postępowań.
Z postanowieniem tym, nie zgodziło się Stowarzyszenie [...], które wniosło zażalenie do Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. ( dalej WINB ). W uzasadnieniu wskazało, że organ nadzoru budowlanego po otrzymaniu opinii organu ochrony środowiska miał obowiązek podjąć kroki prawne zmierzające do likwidacji nielegalnych stacji bazowych telefonii komórkowej. Do tego jednak nie doszło z uwagi na stanowisko Zastępcy WINB, który "uznał nielegalne stacje bazowe za legalne". Wobec powyższego Stowarzyszenie wniosło o rozpatrzenie sprawy z dokładnym odniesieniem się do stanowiska WIOŚ oraz z podaniem podstawy prawnej. Ponadto wskazało, że nawet zdaniem operatora telefonii komórkowej każda stacja musi "mieć ocenę oddziaływania na środowisko, którą na pewno nie jest raport o jego oddziaływaniu". Konieczność bezzwłocznego rozpatrzenia sprawy Stowarzyszenie upatrywało w prawdopodobnym - jak podało - uszczerbku na zdrowiu jakiego doznali mieszkańcy.
Pismem z dnia [...] r. WINB skierował do Prezesa Zarządu Stowarzyszenia wezwanie o sprecyzowanie sformułowań zamieszczonych w uzasadnieniu zażalenia dotyczących w szczególności działań Zastępcy WINB. W odpowiedzi Stowarzyszenie wyjaśniło, że PINB wydał w sprawie nakaz rozbiórki nielegalnych stacji bazowych, jednak decyzje te zostały uchylone przez Zastępcę WINB. Wskazało także, że operatorzy doskonale zdają sobie sprawę, iż stacje te są nielegalne tym bardziej, że zakwalifikowano je do obiektów użyteczności publicznej. NSA i WSA wypowiedziały się także jednoznacznie, iż budowa stacji bazowych wymaga uzyskania decyzji o warunkach zabudowy oraz zatwierdzenia projektu budowlanego i uzyskania pozwolenia na budowę stanowisko to jest zatem zbieżne z poglądem WIOŚ.