Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Bonifacy Bronkowski, Sędziowie Sędzia WSA Grzegorz Dobrowolski,, Sędzia WSA Andrzej Matan (spr.), Protokolant specjalista Ewa Jędrasik, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 kwietnia 2016 r. sprawy ze skargi Z. K. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie rozbiórki obiektu budowlanego 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w M. nr [...] z dnia [...] r.; 2. zasądza od [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. na rzecz skarżącego kwotę 500 (pięćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Decyzją z dnia [...] r., znak: [...] Naczelnik Miasta M. działając na podstawie art. 29 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane (Dz. U. Nr 38, poz. 229) udzielił Z. K. pozwolenia na budowę warsztatu samochodowego - lakierniczego na działce o nr ewid. [...], przy ul. [...] w M.
Decyzją z dnia [...] r. wydaną na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 oraz art. 158 § 1 kpa, Wojewoda [...] stwierdził nieważność tej decyzji wskazując, że pozwolenie na budowę było sprzeczne ze wskazaniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. W wyniku odwołania Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego decyzją z dnia [...] r. utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 8 lutego 2007 r., sygn. akt VII SA/Wa 2162/06 oddalił skargę. Także skarga kasacyjna od ww. wyroku WSA w Warszawie została oddalona przez NSA wyrokiem z dnia 21 października 2008 r., sygn. akt IIOSK1226/07.
W związku z powyższym Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w M. (zwany dalej PINB w M.) w dniu [...] r. wszczął postępowanie administracyjne w trybie przewidzianym w art. 51 pr. bud. Prowadząc postępowanie dowodowe ustalono, że teren objęty inwestycją nie został uwzględniony w aktualnie obowiązującym miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego dla miasta M. zatwierdzonym uchwałą Rady Miejskiej M. Nr [...] z dnia [...] (Dz. U. Woj. [...]. z [...] r., Nr [...], poz. [...]). Powyższe skutkowało koniecznością wystąpienia przez inwertora do właściwego organu z wnioskiem o wydanie decyzji w przedmiocie uzyskania warunków zabudowy i zagospodarowania terenu objętego nr działki [...].
Decyzją z dnia [...] r., znak: [...] Burmistrz Miasta M. odmówił Z. K. ustalenia warunków zabudowy dla warsztatu samochodowego (błacharstwo i lakiernictwo pojazdów), położonego przy ul. [...] nr [...] w M. W uzasadnieniu organ wskazał, iż w obszarze poddanym analizie przez pryzmat przepisów o zagospodarowaniu przestrzennym, położonym w promieniu kilkudziesięciu metrów od przedmiotowego warsztatu występuje jedynie zabudowa mieszkaniowa wraz z budynkami gospodarczymi oraz garażami. Przedmiotowy budynek warsztatu poprzez swe gabaryty oraz funkcję nie stanowi kontynuacji istniejącej zabudowy, w związku z czym należało odmówić wydania decyzji o warunkach zabudowy. Rozpatrując odwołanie od ww. decyzji Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. decyzją z dnia [...] r. uchyliło zaskarżoną decyzję i umorzyło postępowanie. Uzasadniając swoje rozstrzygnięcie organ ten podniósł, iż tryb legalizacji samowoli budowlanej z art. 51 Prawa budowlanego, odrębnie niż tryby przewidziane w art. 48 i art. 49b Prawa budowlanego, nie przewiduje możliwości nałożenia na inwestora obowiązku przedłożenia w ramach legalizacji decyzji o warunkach zabudowy, a co za tym idzie nie ma podstaw prawnych do merytorycznego rozpatrzenia wniosku w tym zakresie i wydania decyzji o której mowa w art. 59 ustawy z dnia 27 marca 2003r. planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.