Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Leszek Kiermaszek Sędziowie Sędzia NSA Ewa Krawczyk Sędzia WSA Maria Taniewska- Banacka (spr.) Protokolant Ref. staż. Anna Cyganek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 listopada 2007 r. sprawy ze skargi Wojewody S. na uchwałę Rady Miejskiej w J. z dnia (...) r. nr (...) w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1. stwierdza nieważność § 21 ust. 2 i § 22 zaskarżonej uchwały 2. oddala skargę w pozostałej części
Rada Miejska w J. w dniu [...] r. podjęła uchwałę nr [...] w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego "[...]" w J. Uchwała została podjęta na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 5, art. 40 ust. 1 i art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j.: Dz. U. 2001, Nr 142, poz. 1951 z późn. zm.), a także art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm. zwanej dalej: u.p.z.p.) i opublikowana w Dzienniku Urzędowym Województwa [...] Nr [...], poz. [...]. Jak wynika z przedmiotowej uchwały została ona przyjęta po stwierdzeniu zgodności z ustaleniami Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta J. Wśród przyjętych w uchwale ustaleń § 21 ust. 1 wprowadza stawki procentowe renty planistycznej w wysokości:
1) 30% - dla terenu 10MN (obręb [...], dz. [...], [...] m2),
- dla terenu 17MN (dz. [...], [...] m2; dz. [...], [...] m2),
- dla terenu 24 MN (dz. [...], [...] m2),
2) 0% dla pozostałych terenów:[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...], [...] i[...],[...],[...] i [...].
Nadto ust. 2 cytowanego paragrafu stanowi, iż dopuszcza się odstąpienie od naliczania i pobierania renty planistycznej, jeśli koszt obliczenia i nałożenia opłaty przewyższa jej przewidywaną wartość. Z kolei § 22 uchwały postanawia, iż cyt. "z dniem wejścia w życie tegoż aktu tracą moc dotychczasowe ustalenia zmiany miejscowego planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego miasta J. w dzielnicy D., przyjęte przez Radę Miejską w J. uchwałą Nr [...] z dnia [...] r."
Pismem z dnia [...] r. Wojewoda S., działając na podstawie art. 93 ust. 1 powołanej wyżej ustawy o samorządzie gminnym, zaskarżył powyższą uchwałę wnosząc o stwierdzenie jej nieważności w części określonej w § 21 ust. 2 jako sprzecznej z art. 36 ust. 4 i art. 37 w zw. z art. 15 ust. 2 i 3 u.p.z.p. W uzasadnieniu Wojewoda S. podniósł, iż wskazane postanowienie uchwały zezwala prezydentowi miasta na odstąpienie od pobrania renty planistycznej co w świetle przepisów ustawy jest niedopuszczalne. Wprowadzając taką regulację Rada Miejska w J. nie tylko wykroczyła poza ustawową materię planu zagospodarowania przestrzennego lecz nadto wkroczyła w sferę wyłącznej kompetencji Prezydenta Miasta J.
W odpowiedzi na skargę Prezydent Miasta J. wniósł o jej oddalenie jako niezasadnej. W uzasadnieniu wskazał, iż zawarta w kwestionowanym § 21 ust. 2 regulacja pozwoli na odstąpienie od naliczania przedmiotowej opłaty w sytuacjach, w których koszty sporządzenia operatu szacunkowego przewyższają możliwe wpływy do budżetu miasta z tytułu tejże opłaty. Nadto, zdaniem Prezydenta Miasta J., taki kierunek legislacji jest zgodny z intencjami ustawodawcy, który w rozpowszechnionej wersji nowelizacji ustawy zezwala wójtowi, burmistrzowi bądź prezydentowi miasta na odstąpienie, we wskazanych wyżej sytuacjach, od pobrania opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości. Do odpowiedzi na skargę Prezydent Miasta J. dołączył kserokopię fragmentu niepodpisanego dokumentu, z którego części nagłówkowej wynika, iż stanowi on wycinek przyjętego przez Komitet Rady Ministrów z dniu 6 marca 2007 r. projektu nowelizacji u.p.z.p.