Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Piotr Broda (spr.), Sędzia WSA Grzegorz Dobrowolski,, Sędzia WSA Elżbieta Kaznowska, Protokolant Izabela Maj- Dziubańska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 września 2014 r. sprawy ze skarg "A" Sp. z o.o. w W. oraz M.K. i R.P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie jednorazowej opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości oddala skargi.
Decyzją z dnia [...] r. nr [...] Prezydent Miasta B. ustalił wysokość jednorazowej opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości na kwotę 3 358 350 zł i zobowiązał M. K., R. P. i W. S. jako właścicieli nieruchomości do wpłaty po jednej trzeciej ustalonej opłaty. W uzasadnieniu organ I instancji wskazał, iż zgodnie z § 4 uchwały zmieniającej miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, wysokość jednorazowej opłaty od wzrostu wartości nieruchomości ustalono na 30%. Natomiast według operatu szacunkowego sporządzonego dla działek na zlecenie Urzędu Miejskiego przez rzeczoznawcę majątkowego T. J., wzrost wartości nieruchomości wyniósł ogółem 11 194 500 zł.
Na decyzję tę odwołania wnieśli M. K., R. P. oraz "A" S.A. podnosząc, iż zaskarżona decyzja oparta została na wadliwie sporządzonym operacie szacunkowym, gdyż zmiana planu zagospodarowania przestrzennego w rzeczywistości nie spowodowała zwiększenia wartości zbytej nieruchomości. Po rozpatrzeniu odwołania, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B., decyzją z dnia [...] r. nr [...] uchyliło w całości zaskarżoną decyzję i umorzyło postępowanie organu pierwszej instancji. W uzasadnieniu Kolegium podzieliło przekonanie odwołujących się, że zaskarżona decyzja oparta została na wadliwie sporządzonym operacie szacunkowym. Zdaniem SKO pomimo jednoznacznego stwierdzenia, że zmiana miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego nie wpłynęła na wzrost wartości nieruchomości, rzeczoznawca majątkowy ustalił kwotę wzrostu wartości dla potrzeb ustalenia jednorazowej opłaty. Nadto, Kolegium stwierdziło, iż decyzja organu I instancji błędnie nałożyła obowiązek wniesienia renty planistycznej m.in. na W. S., podczas gdy właścicielami nieruchomości byli w istocie R. P., M. K. oraz "A" S.A. z siedzibą w W.
Pismem z dnia 10 lutego 2006 r. Prokurator Okręgowy w B. wniósł sprzeciw w stosunku do powyższej ostatecznej decyzji SKO zarzucając, iż wydana została z rażącym naruszeniem prawa. Pomimo bowiem nierozstrzygnięcia wątpliwości związanych z treścią operatu szacunkowego, Kolegium zanegowało jego prawidłowość i wadliwie oraz bezzasadnie uznało bezprzedmiotowość postępowania organu I instancji. W konsekwencji Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. decyzją z dnia [...] r. nr [...] stwierdziło nieważność własnej decyzji z dnia [...] r. W uzasadnieniu organ wskazał, iż umarzając wówczas postępowanie pierwszej instancji nie wyjaśniono wątpliwości związanych z treścią przedłożonego operatu szacunkowego, a tym samym nie było podstaw, by uznać, iż postępowanie w sprawie jednorazowej opłaty było istotnie bezprzedmiotowe. Wydana w dniu [...] r. nr [...] decyzja rażąco naruszała zatem art. 138 § 1 pkt 2 i art. 105 § 1 k.p.a.
"A" S.A., M. K. i R. P. złożyli wnioski o ponowne rozpatrzenie sprawy, nie zgadzając się z uznaniem, że decyzja SKO z dnia [...] r. została wydana z rażącym naruszeniem prawa. W swym piśmie M. K. i R. P. domagali się stwierdzenia nieważności decyzji Prezydenta Miasta B. z dnia [...] r. natomiast pełnomocnik "A" S.A. wskazując wady jakimi jego zdaniem obarczona jest decyzja SKO z dnia [...] r. podniósł, iż nie zawiera ona oznaczenia adresatów do których jest kierowana. Zdaniem pełnomocnika Spółki, oznaczenie takie nie może bowiem mieścić się w rozdzielniku, nie może też wskazywać jako strony jej pełnomocnika.