Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Bogucka, Sędziowie Sędzia WSA Elżbieta Kaznowska, Sędzia WSA Rafał Wolnik (spr.), Protokolant Referent stażysta Grzegorz Śliwa, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 kwietnia 2010 r. sprawy ze skargi M. L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie jednorazowej opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta R. z dnia [...] r. nr [...]; 2) orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości.
Decyzją z dnia [...]roku, Nr [...], Prezydent Miasta R. ustalił jednorazową opłatę dla obecnie skarżącej M. L. w wysokości [...] złotych z tytułu wzrostu wartości zbytej przez nią nieruchomości spowodowanej uchwaleniem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
Jako materialnoprawną podstawę swojego rozstrzygnięcia organ pierwszej instancji wskazał art. 36 ust. 4 i art. 37 ust. 1 i 6 ustawy z dnia 27 marca 2003 roku o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.).
W uzasadnieniu powołano się na uchwałę Rady Miasta R. z dnia [...]roku, Nr [...], zatwierdzającą miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego miasta R. Zgodnie z zapisami tego planu nieruchomość, w skład której wchodzi działka nr 1, obręb H., będąca przedmiotem postępowania, przeznaczona jest pod zabudowę mieszkaniowo - usługową z podstawowym przeznaczeniem gruntów pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną oraz nieuciążliwą funkcję usługową, w tym rzemiosła - symbol planu [...]. Uchwalenie planu spowodowało wzrost wartości przedmiotowej nieruchomości, co zostało potwierdzone opinią rzeczoznawcy majątkowego z dnia [...]roku, a różnica ta wynosi [...] złotych. Wskazana wyżej uchwała w § 72 ustalała także procentową stawkę wzrostu wartości nieruchomości na 10%, przy której zastosowaniu wymierzona opłata planistyczna stanowi kwotę orzeczoną w decyzji.
Przedmiotowa działka została zbyta przez skarżącą w dniu [...]roku na rzecz Związku Wyznaniowego "A" z siedzibą w N. , na podstawie aktu notarialnego - umowy darowizny, Rep. A Numer [...], a więc przed upływem pięciu lat od daty wejścia w życie planu zagospodarowania.
W odwołaniu od tej decyzji skarżąca wniosła o jej uchylenie oraz o umorzenie postępowania w sprawie.
W uzasadnieniu powtórzyła swoje argumenty, które kierowała do organu jeszcze przed wydaniem decyzji. W jej ocenie pojęcie "zbycie" występujące w art. 36 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym nie obejmuje swoim zakresem przeniesienia własności w formie darowizny. Powołała się przy tym na stanowisko doktryny jak i orzecznictwa, w szczególności na uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 października 2000 r., OPK 16/2000. Wskazała, że co prawda uchwała ta zapadła na gruncie poprzednio obowiązującej ustawy, to jednak w jej ocenie przepisy regulujące instytucję tzw. renty planistycznej w spornym zakresie są obecnie identyczne.
Rozpoznając to odwołanie Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. zaskarżoną w niniejszym postępowaniu decyzją utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji.
W uzasadnieniu organ odwoławczy powołując się na art. 36 ust. 4 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym stwierdził, że w sprawie zaistniały przesłanki do jego zastosowania. Organ odwoławczy podzielił stanowisko organu pierwszej instancji, że w pojęciu "zbycie nieruchomości" użytym w art. 36 ust. 4 ustawy mieści się każde przeniesienia prawa własności lub prawa użytkowania wieczystego w drodze czynności prawnej, w tym również darowizna. Powołano się na podobne stanowisko zaprezentowane w orzeczeniach sądów administracyjnych, w szczególności w wyroku NSA z dnia 17 lipca 2008 r., sygn. akt II OSK 877/07. Organ odniósł się także do treści powołanej przez skarżącą uchwały NSA z [...]r. stwierdzając, że sformułowana w niej teza, iż jedynie odpłatne zbycie nieruchomości powoduje powiększenie majątku zbywcy, jest nietrafna. Powiększenie majątku następuje bowiem z chwilą uchwalenia planu, nie zaś z chwilą zbycia.