Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Bogucka (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Łucja Franiczek,, Sędzia WSA Włodzimierz Kubik, Protokolant Izabela Maj-Dziubańska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 czerwca 2014 r. sprawy ze skargi "A" w K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie utrzymania czystości i porządku na terenie gminy oddala skargę.
Decyzją z [...] r. Burmistrz P. nakazał A w K. uprzątnięcie śniegu i lodu z chodnika dla pieszych w ciągu drogi wojewódzkiej nr [...] (ulica [...] w P. i ulica [...] w [...]), położonego na działkach określonych w decyzji poprzez podanie ich numerów. W pkt 2 decyzji nadano jej rygor natychmiastowej wykonalności. W podstawie prawnej decyzji podano przepis art. 5 ust. 4 i ust. 7 ustawy z 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2005 r., nr 236, poz. 2008 ze zm., zwanej dalej ustawą) oraz art. 4 pkt 2, pkt 6 i art. 20 pkt 4 ustawy z 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2007 r., nr 19, poz. 115 ze zm., zwanej dalej ustawą o drogach). W uzasadnieniu wskazano, że 16 stycznia 2012 r. dokonano wizji przedmiotowego chodnika w ciągu drogi wojewódzkiej i stwierdzono, że nie został on oczyszczony ze śniegu i lodu. Zalega na nim śnieg, błoto, jest częściowo oblodzony, co stwarza niebezpieczeństwo dla pieszych. Chodnik jest zlokalizowany na działkach będących własnością Województwa [...] w zarządzie A w K. Chodnik nie przylega do granic nieruchomości sąsiednich, wobec czego nie ma w sprawie zastosowania art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy zobowiązujący właścicieli nieruchomości przyległych do uprzątania śniegu z chodnika. Obowiązek ten należy do zarządcy drogi, albowiem zgodnie z art. 4 pkt 6 ustawy o drogach, chodnik stanowi część drogi i podlega utrzymaniu zgodnie z zasadami określonymi w art. 4 pkt 20 ustawy o drogach. Wobec jego zaniedbania, przepis art. 5 ust. 1 pkt 7 ustawy uprawnia burmistrza miasta do wydania decyzji nakazującej wykonanie obowiązku. Nadanie decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności znajduje oparcie w art. 108 k.p.a. i uzasadnienie w potrzebie niezwłocznego usunięcia stanu zagrożenia dla życia i zdrowia pieszych.
Pismem z 24 stycznia 2012 r. Dyrektor A w K. poinformował o usunięciu śniegu i lodu z przedmiotowego chodnika i komisyjnym odbiorze robót.
W odwołaniu od decyzji A w K. wniósł o uchylenie decyzji i umorzenie postępowania, zarzucając naruszenie art. 5 ust. 4 ustawy poprzez błędne przyjęcie, że w przedmiotowej sprawie obowiązek uprzątnięcia chodnika spoczywa na zarządcy drogi, a także naruszenie art. 7, 8, 9, 77, 80 i 107 § 3 k.p.a. poprzez niedostateczne wyjaśnienie sprawy i wadliwą ocenę materiału dowodowego. W uzasadnieniu odwołania stwierdzono, że zarządca drogi ma obowiązek zapewnienia czystości i porządku na drogach, a na chodnikach tylko w przypadku, gdy pobiera opłaty za parkowanie (art. 5 ust. 4 pkt 3 ustawy). W P. nie ustanowiono stref płatnego parkowania, dlatego nie ma podstaw do nakazywania zarządcy drogi uprzątania chodnika. Przepis art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy przerzuca obowiązek porządkowania chodnika na właściciela nieruchomości przyległej, przy czym ustawa w art. 5 ust. 1 pkt 4 definiuje termin chodnik w sposób odmienny, niż ustawa o drogach publicznych. Zarzucono także, że organ nie wszczął postępowania, nie zawiadomił o nim strony, jak również o wizji w terenie. Wadliwie także oznaczono część działek, których decyzja dotyczy (powtarza się numer [...], a działka o nr [...] nie istnieje, na działkach nr [...],[...],[...],[...] i [...] w [...] nie ma chodnika). W konsekwencji decyzja jest niewykonalna i niewykonalność ta ma charakter trwały. Zarzucono także niezasadne nadanie decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności.