Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Bonifacy Bronkowski, Sędziowie Sędzia WSA Iwona Bogucka (spr.), Sędzia NSA Ewa Krawczyk, Protokolant specjalista Anna Trzuskowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 czerwca 2015 r. sprawy ze skargi "A" w K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] r. nr [...] w sprawie umorzenia postępowania w przedmiocie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oddala skargę.
Pismem z 14 kwietnia 2014 roku "A" z siedzibą w K. zwróciła się do Prezydenta miasta B. o wydanie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania art. 36 ust. 4 ustawy z dnia 27 marca 2003 roku o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2012 r., poz. 647 ze zm., dalej u.p.z.p.) podnosząc, że opłata planistyczna stanowi daninę publiczną jako niepodatkowa należność budżetowa. W uzasadnieniu wniosku Spółka podała, że jest właścicielem nieruchomości położonej w B. oznaczonej jako działki nr [...] oraz [...]. Działki te przed uchwaleniem planu nie były objęte planem zagospodarowania przestrzennego, dla obu działek zostały wydane decyzje o warunkach zabudowy, którymi dopuszczono budowę budynków mieszkalnych jednorodzinnych. W aktualnie obowiązującym planie nieruchomości są przeznaczone również m.in. pod budownictwo mieszkaniowe. Wnioskodawca planuje zbyć przedmiotowe nieruchomości na rzecz podmiotów powiązanych kapitałowo lub wnieść aportem do spółki z przeznaczeniem na budowę osiedla mieszkaniowego. W związku z powyższym Spółka jest zainteresowana dokonaniem interpretacji przepisów prawa, w szczególności art. 36 ust. 4 w związku z art. 37 ust. 1 u.p.z.p. czy planowane zbycie nieruchomości w terminie krótszym niż 5 lat od daty wejścia w życie planu miejscowego będzie związane z pobraniem jednorazowej opłaty ustalonej w tym planie, obliczonej jako różnica między wartością nieruchomości określoną przy uwzględnieniu przeznaczenia terenu obowiązującego po uchwaleniu planu, a jej wartością, określoną przy uwzględnieniu przeznaczenia terenu, obowiązującego przed zmianą tego planu lub faktycznego sposobu wykorzystania nieruchomości przed jego uchwaleniem. We wniosku zwrócono uwagę, że plan miejscowy określa przeznaczenie działek Spółki podobnie, jak to wynika z decyzji o warunkach zabudowy. Stwierdzono w związku z tym, że wartość rynkowa nieruchomości w związku z wejściem w życie planu nie wzrosła, albowiem również przed jego uchwaleniem istniała możliwość zagospodarowania działek na podstawie wydanych decyzji o warunkach zabudowy. Spółka stwierdziła, że wedle jej stanowiska, w razie zbycia opisanych nieruchomości organ nie ma podstaw do pobrania jednorazowej opłaty określanej w stosunku procentowym do wzrostu wartości nieruchomości.
W odpowiedzi na wezwanie do sprecyzowania żądania zawartego we wniosku, Spółka pismem z 6 maja 2014 roku oświadczyła, że jej wniosek nie stanowi wniosku o ustalenie, w drodze decyzji, wysokości opłaty, o której mowa w art. 36 ust. 4 u.p.z.p. w trybie art. 37 ust. 7 tej ustawy. W kolejnym piśmie z 12 maja 2014 roku Spółka podtrzymała stanowisko, że ubiega się o wydanie pisemnej interpretacji na podstawie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2013 r., poz. 672 ze zm., dalej u.s.d.g.). Zgodnie z tym przepisem przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu wniosek o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie. Opłata, o której mowa w art. 36 ust. 4 u.p.z.p. stanowi inną, niepodatkową daniną publiczną. W orzecznictwie sądowym nie jest kwestionowany charakter publicznoprawny opłaty, o której mowa w art. 36 ust. 4 u.p.z.p. Podkreślono, że Spółka nie zwraca się o wydanie interpretacji podatkowej w trybie ustawy ordynacja podatkowa. Zwrócono także uwagę, że zgodnie z art. 10a u.s.d.g. organ powinien wydać interpretację bez zbędnej zwłoki, jednak nie później niż w terminie 30 dni od dnia otrzymania kompletnego wniosku. W razie niewydania interpretacji w tym terminie uznaje się, że została wydana interpretacja stwierdzająca prawidłowość stanowiska przedsiębiorcy przedstawiona we wniosku.