Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Rafał Wolnik, Sędziowie Sędzia WSA Włodzimierz Kubik (spr.), Sędzia WSA Maria Taniewska- Banacka, Protokolant Izabela Maj- Dziubańska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 lutego 2014 r. sprawy ze skargi "A" S.A. w M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie opłaty za korzystanie ze środowiska 1) uchyla zaskarżoną decyzję; 2) orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku; 3) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. na rzecz skarżącej Spółki kwotę 3731 (trzy tysiące siedemset trzydzieści jeden) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Pismem z dnia 30 grudnia 2009 r. (wpłynęło do Urzędu dniu 31 grudnia 2009r.) [...] "A" S.A. z siedzibą w M.(dalej zwana Spółką), zwróciła się do Marszałka Województwa [...] z wnioskiem o stwierdzenie i zwrot nadpłaty wraz z oprocentowaniem z tytułu opłat za korzystanie ze środowiska za okres od IV kwartału 2003 r. do III kwartału 2004 r., w tym m.in. za pobór wód i wprowadzania ścieków do wód lub do ziemi za okres I kwartału 2004 r. We wniosku tym podniosła, że po dokonaniu weryfikacji wykazów zawierających informacje i dane o zakresie korzystania ze środowiska, które przedłożone zostały Marszałkowi Województwa okazało się, iż nie przedłożyła organowi za ten okres wykazów zgodnie z obowiązującymi wzorami. Wykazy przesłane organowi nie zostały bowiem podpisane przez osoby uprawnione do reprezentowania Spółki i wobec tego nie mogą stanowić podstawy do powstania zobowiązania podatkowego. W ocenie wnioskodawcy wobec tego przesłane "dokumenty" nie mogły stanowić podstawy powstania zobowiązania podatkowego i stanowić podstawy uiszczenia opłaty. W konsekwencji zobowiązanie podatkowe nie powstało. a Spółka nienależnie uiściła opłaty za korzystanie ze środowiska za ten okres.
W toku postępowania administracyjnego wszczętego tym wnioskiem, organ pierwszej instancji wydał następujące decyzje: z dnia [...]r. nr [...], z dnia [...]r. nr [...]oraz z dnia [...]r. nr [...].
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. w decyzjach uchylających powyższe decyzje nr [...] oraz [...], z dnia [...]r. nr [...] oraz z dnia [...] r. nr [...], wskazało na konieczność ustalenia przez organ pierwszej instancji wysokości opłaty za korzystanie ze środowiska w trybie art. 21 § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.).
W dniu 21 sierpnia 2012 r. Marszałek Województwa [...] wszczął z urzędu postępowanie administracyjne w sprawie określenia Spółce wysokości opłaty za korzystanie ze środowiska m.in. za I kwartał 2004 r. W jego toku organ podjął szereg czynności mających na celu ustalenie stanu faktycznego sprawy, m.in. wezwał Spółkę do przekazania informacji i dowodów mogących mieć wpływ na ustalenie wysokości tej opłaty, w tym wykazu, o którym mowa w art. 286 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (j.t. Dz. U z 2008 r. Nr 25 poz. 150 ze zm.). Następnie decyzją z dnia [...]r. nr [...], działając na podstawie art. 21 § 3 Ordynacji podatkowej w związku z art. 281 ust. 1 ustawy - Prawo ochrony środowiska, określił dla Spółki wysokość przedmiotowej opłaty w łącznej kwocie 43 780,20 zł, w tym za pobór wody 34 636,19 zł oraz za wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi 9 144,01 zł. W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia organ przywołał treść art. 273 ust. 1 pkt 2 i 3, art. 274 ust. 1 pkt 2 i ust. 2, art. 274 ust. 3, art.295 ust. 1, ust. 2, ust.4 i ust. 7, art. 275, art. 3 pkt 20 lit. a, art. 277 ust. 1, art. 284 ust. 1, art. 285 ust. 1 i 2, art. 286 ust. 1, art. 287 ust. 1 pkt 2 i 3 oraz art. 279 ustawy - Prawo ochrony środowiska. Wskazał również, że w myśl art. 281 ust. 1 tej ustawy do ponoszenia opłat za korzystanie ze środowiska stosuje się odpowiednio przepisy działu III Ordynacji podatkowej, z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują marszałkowi województwa. Wyjaśnił ponadto, że stosownie do treści art. 21 § 3 Ordynacji podatkowej, jeżeli w postępowaniu podatkowym organ podatkowy stwierdzi, że podatnik, mimo ciążącego na nim obowiązku, nie zapłacił w całości lub w części podatku, nie złożył deklaracji albo że wysokość zobowiązania podatkowego jest inna niż wykazana w deklaracji, organ podatkowy wydaje decyzję, w której określa wysokość zobowiązania podatkowego. Wobec tego, zgodnie z art. 21 § 1 Ordynacji podatkowej w związku z art. 281 ust. 1 ustawy - Prawo ochrony środowiska, jeżeli w postępowaniu marszałek województwa stwierdzi, że podmiot mimo ciążącego na nim obowiązku nie zapłacił w całości lub w części opłaty, nie złożył deklaracji - wykazu, o którym mowa w art. 286 tej ustawy albo, że wysokość zobowiązania podatkowego jest inna niż wykazana w deklaracji - wykazie, organ ten wydaje decyzję, w której określa wysokość opłaty za korzystanie ze środowiska. Nadto, w myśl art. 21 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego zobowiązania.