Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Bonifacy Bronkowski, Sędziowie Sędzia WSA Iwona Bogucka (spr.), Sędzia WSA Elżbieta Kaznowska, Protokolant specjalista Beata Bieroń, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 lutego 2014 r. sprawy ze skargi "A" S.A. w M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie opłaty za korzystanie ze środowiska 1) uchyla zaskarżoną decyzję i orzeka, że nie podlega ona wykonaniu w całości do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku, 2) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. na rzecz skarżącej Spółki kwotę 2954 (dwa tysiące dziewięćset pięćdziesiąt cztery) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
W dniu 31 grudnia 2009 r. "A" S.A. z siedzibą w M., zwana dalej Spółką, zwróciła się do Marszałka Województwa [...] z wnioskiem o stwierdzenie i zwrot nadpłaty z tytułu opłaty za korzystanie ze środowiska z tytułu wprowadzania gazów lub płynów do powietrza, wprowadzania ścieków do wód lub do ziemi, pobór wód oraz składowanie odpadów między innymi za okres III kwartału 2004 r. W uzasadnieniu wskazano, że Spółka nie przedłożyła organowi wykazów zawierających zestawienie informacji o zakresie korzystania ze środowiska z powyższych tytułów, zgodnie z obowiązującym wzorami wykazów, bowiem po weryfikacji dokumentacji okazało się, że wykazy te nie zostały podpisane przez osoby uprawnione do reprezentowania Spółki i w związku z tym nie mogą stanowić podstawy dla powstania zobowiązania podatkowego. Również organ nie wymierzył wysokości opłat za korzystanie ze środowiska w drodze decyzji. W związku z powyższym zdaniem wnioskodawcy zobowiązanie podatkowe nie powstało, a Spółka nienależnie uiściła opłaty za korzystanie ze środowiska.
W toku postępowania administracyjnego wszczętego tym wnioskiem, organ pierwszej instancji wydał następujące decyzje: z dnia [...] r., nr [...], z dnia [...] r., nr [...] oraz z dnia [...] r., nr [...].
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. w decyzjach z dnia [...] r., nr [...] oraz z dnia [...] r., nr [...], uchylających powyższe decyzje Marszałka Województwa [...] nr [...] oraz [...], wskazało na konieczność ustalenia przez organ pierwszej instancji wysokości opłaty za korzystanie ze środowiska w trybie art. 21 § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm. - zwana dalej Ordynacja podatkowa).
W dniu [...] r. Marszałek Województwa [...] wszczął z urzędu postępowanie administracyjne w sprawie określenia Spółce wysokości opłaty za korzystanie ze środowiska m.in. za III kwartał 2004 r. W jego toku organ podjął szereg czynności mających na celu ustalenie stanu faktycznego sprawy, m.in. wezwał Spółkę do przekazania informacji i dowodów mogących mieć wpływ na ustalenie wysokości tej opłaty, w tym wykazu, o którym mowa w art. 286 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (tekst jednolity: Dz. U z 2008 r. Nr 25 poz. 150 ze zm. - zwana dalej Prawo ochrony środowiska). Następnie decyzją z dnia [...] r., nr [...], działając na podstawie art. 21 § 3 Ordynacji podatkowej w związku z art. 281 ust. 1 ustawy Prawo ochrony środowiska, organ określił dla Spółki wysokość przedmiotowej opłaty za III kwartał 2004 r. w łącznej kwocie 17 880,08 zł. W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia organ przywołał treść art. 273 ust. 1 pkt 4, art. 274 ust. 5, art. 275, art. 277 ust. 1, art. 279 ust. 2, art. 284 ust. 1, art. 285 ust. 1 i 2, art. 286 ust. 1, art. 288 ust. 1, art. 297 ustawy Prawo ochrony środowiska, a także art. 3 ust. 3 pkt 13 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (tekst jednolity: Dz. U. z 2013 r., poz. 21 ze zm.). Wskazał również, że w myśl art. 281 ust. 1 Prawo ochrony środowiska do ponoszenia opłat za korzystanie ze środowiska stosuje się odpowiednio przepisy działu III Ordynacji podatkowej, z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują marszałkowi województwa. Nadto, stosownie do treści art. 21 § 3 Ordynacji podatkowej, jeżeli w postępowaniu podatkowym organ podatkowy stwierdzi, że podatnik, mimo ciążącego na nim obowiązku, nie zapłacił w całości lub w części podatku, nie złożył deklaracji albo że wysokość zobowiązania podatkowego jest inna niż wykazana w deklaracji, organ podatkowy wydaje decyzje, w której określa wysokość zobowiązania podatkowego. Wobec tego, zgodnie z art. 21 § 1 Ordynacji podatkowej w związku z art. 281 ust. 1 Prawo ochrony środowiska, jeżeli w postępowaniu marszałek województwa stwierdzi, że podmiot mimo ciążącego na nim obowiązku nie zapłacił w całości lub w części opłaty, nie złożył deklaracji - wykazu, o którym mowa w art. 286 tej ustawy albo, że wysokość zobowiązania podatkowego jest inna niż wykazana w deklaracji - wykazie, organ ten wydaje decyzję, w której określa wysokość opłaty za korzystanie ze środowiska. Nadto, w myśl art. 21 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego zobowiązania.