Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Bonifacy Bronkowski (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Iwona Bogucka, Sędzia WSA Elżbieta Kaznowska, Protokolant specjalista Beata Bieroń, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 lutego 2014 r. sprawy ze skargi "A" S.A. w M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie opłaty za korzystanie ze środowiska 1) uchyla zaskarżoną decyzję i orzeka, że nie podlega ona wykonaniu w całości do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku, 2) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. na rzecz skarżącej Spółki kwotę 5117 (pięć tysięcy sto siedemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
W dniu [...] r. "A" S.A. z siedzibą w M., zwana dalej Spółką, zwróciła się do Marszałka Województwa [...] z wnioskiem o stwierdzenie i zwrot nadpłaty z tytułu opłaty za korzystanie ze środowiska m.in. za pobór wód oraz wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi za okres III kwartału [...] r. We wniosku podniosła, że nie przedłożyła organowi wykazów zawierających zestawienie informacji o zakresie korzystania ze środowiska z powyższego tytułu, zgodnie z obowiązującym wzorami wykazów. Nadto, wykazy nie zostały podpisane przez osoby uprawnione do reprezentowania Spółki, wobec tego nie mogą stanowić podstawy do powstania zobowiązania podatkowego. Wobec tego zobowiązanie podatkowe nie powstało, a Spółka nienależnie uiściła opłaty za korzystanie ze środowiska.
W toku postępowania administracyjnego wszczętego tym wnioskiem, organ pierwszej instancji wydał decyzję z dnia [...] r., z dnia [...] r. oraz decyzję nr [...] z dnia [...] r., które zostały uchylone w trybie odwoławczym decyzjami Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r., z dnia [...] r. oraz decyzją z dnia [...] r. nr [...]. W ostatniej z tych decyzji SKO jednoznacznie wskazało na konieczność ustalenia przez organ pierwszej instancji w odrębnym postępowaniu wysokości opłaty za korzystanie ze środowiska w trybie art. 21 § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.).
W związku z takim stanowiskiem SKO w dniu [...] r. Marszałek Województwa [...] wszczął z urzędu postępowanie administracyjne w sprawie określenia Spółce wysokości opłaty za korzystanie ze środowiska m.in. za III kwartał [...] r. W jego toku organ podjął szereg czynności mających na celu ustalenie stanu faktycznego sprawy, m.in. wezwał Spółkę do przekazania informacji i dowodów mogących mieć wpływ na ustalenie wysokości tej opłaty, w tym wykazu, o którym mowa w art. 286 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (t.j. Dz. U z 2008 r. Nr 25 poz. 150 ze zm.). Następnie decyzją z dnia [...] r. nr [...], działając na podstawie art. 21 § 3 Ordynacji podatkowej w związku z art. 281 ust. 1 ustawy - Prawo ochrony środowiska, określił dla Spółki wysokość przedmiotowej opłaty z tytułu poboru wód i wprowadzania ścieków do wód lub do ziemi za okres III kwartału [...] r. w łącznej kwocie [...] zł. W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia organ przywołał treść art. 273 ust. 1 pkt 2 i 3, art. 274 ust. 1 pkt 2 i ust. 2, art. 274 ust. 3, art. 295 ust. 1, ust. 2, ust.4 i ust. 7, art. 275, art. 3 pkt 20 lit. a, art. 277 ust. 1, art. 284 ust. 1, art. 285 ust. 1 i 2, art. 286 ust. 1, art. 287 ust. 1 pkt 2 i 3 oraz art. 279 ustawy - Prawo ochrony środowiska. Wskazał również, że w myśl art. 281 ust. 1 tej ustawy do ponoszenia opłat za korzystanie ze środowiska stosuje się odpowiednio przepisy działu III Ordynacji podatkowej, z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują marszałkowi województwa. Nadto, stosownie do treści art. 21 § 3 Ordynacji podatkowej, jeżeli w postępowaniu podatkowym organ podatkowy stwierdzi, że podatnik, mimo ciążącego na nim obowiązku, nie zapłacił w całości lub w części podatku, nie złożył deklaracji albo że wysokość zobowiązania podatkowego jest inna niż wykazana w deklaracji, organ podatkowy wydaje decyzję, w której określa wysokość zobowiązania podatkowego. Wobec tego, zgodnie z art. 21 § 1 Ordynacji podatkowej w związku z art. 281 ust. 1 ustawy - Prawo ochrony środowiska, jeżeli w postępowaniu marszałek województwa stwierdzi, że podmiot mimo ciążącego na nim obowiązku nie zapłacił w całości lub w części opłaty, nie złożył deklaracji - wykazu, o którym mowa w art. 286 tej ustawy albo, że wysokość zobowiązania podatkowego jest inna niż wykazana w deklaracji - wykazie, organ ten wydaje decyzję, w której określa wysokość opłaty za korzystanie ze środowiska. Nadto, w myśl art. 21 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego zobowiązania.