Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Stanisław Nitecki, Sędziowie Asesor WSA Tomasz Dziuk, Sędzia WSA Elżbieta Kaznowska (spr.), po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 5 marca 2021 r. sprawy ze skargi D.P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta M. z dnia [...] r. nr [...] 2. zasądza na rzecz skarżącej od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Wnioskiem z dnia 16 czerwca D. P. (dalej: skarżąca), reprezentowana przez pełnomocnika adwokata M. Z., zwróciła się do Prezydenta Miasta M. o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z opieką nad mężem J., legitymującym się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności wydanym przez Miejski Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności w M. We wniosku przyznano, że skarżąca pobiera specjalny zasiłek opiekuńczy, przy czym na mocy art. 27 ust. 5 ustawy o świadczeniach rodzinnych przysługuje jej jedno z wybranych świadczeń. Do wniosku dołączono oświadczenie wnioskodawcy z dnia 16 czerwca 2020 r., iż z dniem przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego rezygnuje z prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego przyznanego wskazaną decyzją oraz orzeczenie o stopniu niepełnosprawności.
Decyzją z dnia [...] r. [...] Prezydent Miasta M., przywołując w podstawie prawnej art. 3 pkt 10 i pkt 11, art. 17 ust. 1-5, art. 20 ust. 2, i art. 48 ust. 3 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t.jedn. Dz.U. z 2020 r., poz. 111) oraz rozporządzenia wykonawcze - tj. § 2 rozporządzenia Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27 lipca 2017r. oraz rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 31 lipca 2018 r. a także art. 104 i art. 107 Kodeksu postępowania administracyjnego odmówił stronie przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką na J. P. legitymującym się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.
W uzasadnieniu decyzji organ, odwołując się do obowiązujących przepisów ustawy o świadczeniach rodzinnych - art. 17, wskazał kiedy świadczenie pielęgnacyjne przysługuje, a przywołując ust. 5 pkt 5 tego przepisu stwierdził, że świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje, jeżeli na osobę wymagającą opieki jest ustalone prawo do dodatku do zasiłku rodzinnego, o którym mowa w art. 10, prawo do specjalnego zasiłku opiekuńczego, prawo do świadczenia pielęgnacyjnego lub zasiłku dla opiekuna, o którym mowa w ustawie z dnia 4 kwietnia 2014 r. o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów.
Dalej organ stwierdził, że w toku postępowania ustalono, iż niepełnosprawność J. P. powstała w 51 roku życia, czyli nie powstała przez 18 rokiem życia lub w trakcie nauki, nie później niż do 25 roku życia.
Nadto organ dodał, że świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje na osobę pozostającą w związku małżeńskim oraz osobie mającej przyznane prawo do specjalnego zasiłku opiekuńczego.
W świetle powyższego organ stwierdził, iż należało odmówić przyznania stronie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego i orzekł jak w sentencji.