Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Rafał Wolnik, Sędziowie Sędzia WSA Iwona Bogucka, Sędzia WSA Maria Taniewska-Banacka (spr.), Protokolant st. sekretarz sądowy Magdalena Dąbek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 maja 2013 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w C. na uchwalę Rady Miejskiej w S. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie stawek opłat za usługi komunalne stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w całości.
W dniu [...] r. Rada Miejska w S. podjęła uchwałę nr [...] w sprawie górnych stawek opłat za usługi w zakresie opróżniania zbiorników bezodpływowych, świadczone przez gminne jednostki organizacyjne lub przedsiębiorcę posiadającego zezwolenie na prowadzenie tej działalności.
Uchwała została podjęta na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 i art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j.: Dz. U. 2001, Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) i art. 6 ust. 2 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (t.j.: Dz. U. 2005, Nr 236, poz. 2008 z późn. zm.). Została opublikowana w Dzienniku Urzędowym Województwa Śląskiego 2012, poz. 3435.
Pismem z dnia [...] r. Prokurator Prokuratury Rejonowej w C. wniósł skargę na ww. uchwałę wnosząc o stwierdzenie jej nieważności. Zaskarżonej uchwale zarzucił naruszenie art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (t.j.: Dz. U. 2013, poz. 385) albowiem wbrew przywołanej normie określona w uchwale górna stawka opłaty za usługi w zakresie opróżniania zbiorników bezodpływowych oraz transport nieczystości ciekłych nie obejmuje podatku od towarów i usług. Uchwała wskazuje bowiem jedynie, że do ustalonej w niej górnej stawki opłat doliczony będzie podatek od towarów i usług.
W odpowiedzi na skargę pełnomocnik Gminy S. wniósł o jej oddalenie stwierdzając, iż postawiony przez Prokuratora zarzut naruszenia zaskarżoną uchwałą art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o cenach jest "całkowicie bezzasadny i niezrozumiały". Zaskarżona uchwała nie ustaliła bowiem żadnej ceny i nie ma do niej zastosowania ustawa o cenach. Cenę ustalać będą w zawieranej przez nich umowie właściciel nieruchomości i podmiot odbierający nieczystości. Uchwalona przez Radę górna stawka opłaty nie jest zaś ceną lecz opłatą jakiej ustalona w umowie cena nie będzie mogła przekroczyć. Pełnomocnik zwrócił też uwagę na to, że przed wejściem w życie zaskarżonej uchwały obowiązywała analogiczna w zakresie ustalania górnej stawki opłaty i przez 5 lat nie wzbudziła zastrzeżeń.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W myśl art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 z późn. zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej oraz rozstrzyganie sporów kompetencyjnych i o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego, samorządowymi kolegiami odwoławczymi i między tymi organami a organami administracji rządowej, przy czym zgodnie z § 2 tegoż artykułu kontrola, o której mowa, jest sprawowana pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Zgodnie natomiast z art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. 2012, poz. 270 zwanej dalej: p.p.s.a.) sprawowana przez sądy administracyjne kontrola obejmuje orzekanie w sprawach skarg m.in. na decyzje administracyjne, wyliczone w przywołanym przepisie postanowienia, a także inne akty lub czynności podejmowane przez organy administracji publicznej oraz organy samorządu terytorialnego, w tym akty prawa miejscowego. Stosownie z kolei do art. 147 § 1 p.p.s.a sąd administracyjny uwzględniając skargę na uchwałę lub akt, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 5 i 6 p.p.s.a. stwierdza nieważność tej uchwały lub aktu w całości lub w części albo stwierdza, że zostały wydane z naruszeniem prawa, jeżeli przepis szczególny wyłącza stwierdzenie ich nieważności.