Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Krawczyk, Sędziowie Sędzia WSA Elżbieta Kaznowska (spr.),, Sędzia WSA Włodzimierz Kubik, Protokolant st. sekretarz sądowy Ewa Jędrasik, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 maja 2013 r. sprawy ze skargi Prokuratora Okręgowego w Katowicach na uchwałę Rady Miasta Lędziny z dnia 27 października 2011 r. nr XIV/99/11 w przedmiocie stawek opłat za usługi komunalne stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały.
Pismem z dnia 19 grudnia 2012 r. Prokurator Prokuratury Okręgowej w Katowicach, działając na podstawie art. 3 § 2 pkt 5, art. 50 § 1 i art. 53 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz art. 5 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r.(t.jedn. Dz.U. z 2008 r. Nr 7 poz. 39 ze zm.) wniósł o stwierdzenie, na podstawie art. 147 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, nieważności w całości uchwały Rady Miasta Lędziny z dnia 27 października 2011 r. Nr XIV/99/11 w sprawie określenia górnych stawek opłat ponoszonych przez właścicieli nieruchomości za usługi odbierania odpadów komunalnych oraz opróżniania zbiorników bezodpływowych i transportu nieczystości ciekłych na terenie miasta Lędziny. Uchwale tej zarzucił istotne naruszenie prawa tj. art. 6 ust. 2 i ust. 4 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu porządku i czystości w gminach (t.jedn. Dz.U. z 2012, poz. 291) w związku z przepisem art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz.U. Nr 97, poz. 1050) poprzez określenie w § 1 uchwały górnych stawek za jednokrotny odbiór odpadów komunalnych nie segregowalnych, za jednokrotny odbiór odpadów segregowalnych, za usługę wywozu odpadów a także za opróżnianie zbiorników bezodpływowych i transport nieczystości ciekłych w kwotach netto ze wskazaniem, że podlegają one powiększeniu o podatek VAT, z pominięciem podania ceny zgodnie ze wskazanym powyżej art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o cenach, a także naruszenie art. 6 ust. 4 tej ustawy oraz § 143 w związku z § 115 i § 116 Rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie "Zasad techniki prawodawczej" (Dz.U. Nr 100, poz. 908) poprzez zawarcie w § 1 pkt 1 i pkt 2 uchwały określeń własnych w postaci odpadów "segregowalnych" oraz odpadów "nie segregowalnych" w miejsce wskazanego w ustawie określenia "zbieranie i odbiór w sposób selektywny".
W uzasadnieniu skargi wskazał, iż przedmiotową uchwałą określono górne stawki opłat ponoszonych przez właścicieli nieruchomości za usługi odbierania odpadów komunalnych oraz opróżniania zbiorników bezodpływowych i transport nieczystości ciekłych na ternie gminy. W podstawie uchwały przywołano art. 7 ust. 1, art. 18 ust. 2 pkt 15, art. 40 ust. 1 i art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym a także art. 6 ust. 2 i ust. 4 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu porządku i czystości w gminach. W ocenie skarżącego analiza treści uchwały wskazuje, iż zawiera ona szereg jednorodzajowych naruszeń prawa, które winny skutkować stwierdzeniem jej nieważności w całości, jako sprzecznej z prawem. Ustalając bowiem górną stawkę opłat za usługi odbierania odpadów i opróżnianie zbiorników bezodpływowych rada zobowiązana jest do ustalenia wielkości maksymalnej jako ceny zdefiniowanej w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach. W tym zakresie skarżący odwołał się do orzecznictwa sądów administracyjnych (m.in. wyroku tut. Sądu z dnia 23 listopada 2006 r. sygn. akt II SA/Gl 663/06, lex 1140254). Zgodnie bowiem z wymienionym przepisem ustawy o cenach cena oznacza wartość wyrażoną w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za usługi i w której, jeżeli wynika to z odrębnych przepisów, uwzględnia się podatek od towarów i usług czy podatek akcyzowy.