Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Bonifacy Bronkowski (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Grzegorz Dobrowolski, Sędzia WSA Andrzej Matan, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 29 stycznia 2021 r. sprawy ze skargi M.S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji przyznającej świadczenie pielęgnacyjne 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ja decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia [...]r. nr [...], 2. umarza postępowanie administracyjne.
Decyzją z dnia [...] r. nr [...], wydaną na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 w zw. z art. 157 § 1 i 2 Kpa Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Katowicach (dalej też jako SKO lub Kolegium) stwierdziło nieważność decyzji Wójta Gminy B. (dalej jako Wójt) z dnia [...] r. nr [...], w części przyznającej M. S. (dalej jako skarżąca) świadczenie pielęgnacyjne z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością opieki nad dzieckiem P. S. w okresie od [...] września 2019 r. do 30 września 2020 r.
W uzasadnieniu orzeczenia stwierdziło, że w/w decyzją Wójta, zmienioną następnie decyzjami tego organu z dnia [...] r., z dnia [...] r. i z dnia [...] r. przyznano skarżącej objęte postępowaniem świadczenie pielęgnacyjne jako spokrewnionej w odniesieniu do niepełnosprawnego P. S. rodzinie zastępczej (na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy o świadczeniach rodzinnych). Pismem z dnia [...] r. została ona powiadomiona o wszczęciu przez Kolegium z urzędu postępowania w przedmiocie stwierdzenia nieważności w/w decyzji Wójta w części dotyczącej świadczenia pielęgnacyjnego w okresie od [...] września 2019 r. do 30 września 2020 r. Zdaniem Kolegium w tej części decyzja ta została bowiem wydana z rażącym naruszeniem prawa w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 Kpa. Zgodnie bowiem z art. 97 ust. 1 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (obecnie Dz. U. z 2020 r., poz. 821, zwanej dalej ustawą o wspieraniu rodziny) objęcie dziecka jedną z form pieczy zastępczej następuje na okres nie dłuższy, niż do osiągnięcia pełnoletności. P. S. pełnoletność osiągnął [...] września 2019 r. i jakkolwiek orzeczeniem z [...] r. został zaliczony do znacznego stopnia niepełnosprawności do [...] r., to przyznanie skarżącej świadczenia pielęgnacyjnego za okres po osiągnięciu przez niego pełnoletności tj. w okresie od [...] września 2019 r. do 30 września 2020 r. nastąpiło z rażącym naruszeniem art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (obecnie Dz. U. z 2020 r., poz. 111 ze zm., zwanej dalej u.ś.r.) w zw. z art. 33 ust. 1 ustawy o wspieraniu rodziny.
We wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy skarżąca wniosła o uchylenie powyższej decyzji SKO i o umorzenie postępowania nieważnościowego. Zarzuciła, że Kolegium nie wzięło pod uwagę, że decyzjami Starosty [...], pomimo osiągnięcia przez P. S. pełnoletności, przyznano jej na dalszy okres dodatek na pokrycie zwiększonych kosztów jego wychowania oraz świadczenie na pokrycie kosztów jego utrzymania. W dalszym ciągu posiada ona zatem dla niepełnosprawnego P. status rodziny zastępczej spokrewnionej.
Po ponownym rozpatrzeniu sprawy Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Katowicach zaskarżoną decyzją z dnia [...] r. nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 Kpa, utrzymało w mocy swoją wcześniejszą omówioną wcześniej decyzję z dnia [...] r.