Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Stanisław Nitecki (spr.), Sędziowie Asesor WSA Tomasz Dziuk,, Sędzia WSA Renata Siudyka, Protokolant sekretarz sądowy Barbara Urban, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 października 2020 r. sprawy ze skargi Miasta Chorzów na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Śląskiego z dnia 5 czerwca 2020 r. nr NPII.4131.1.551.2020 w przedmiocie przyjęcia programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie miasta Chorzów oddala skargę.
Rada Miasta Chorzowa uchwałą z 30 kwietnia 2020 r. nr XXII/357/20 w sprawie przyjęcia Programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie miasta Chorzowa w 2020 roku, podjętą na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713) w związku z art. 11 ust. 1 i art. 11a ust. 1 ustawy z
21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz. U. z 2020 r., poz. 838) w § 1 przyjęła przedmiotowy Program w brzmieniu określonym w załączniku do uchwały. Wykonanie uchwały powierzono organowi wykonawczemu miasta i podkreślono, że wejdzie ona w życie po upływie 14 dni od dnia jej ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa Śląskiego. Wojewoda Śląski rozstrzygnięciem nadzorczym z 5 czerwca 2020 r. nr KPH.4131.1.551.2020, wydanym na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym stwierdził nieważność uchwały Rada Miasta Chorzów z
30 kwietnia 2020 r. nr XXI1/357/20 w sprawie przyjęcia Programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie miasta Chorzowa w 2020 roku, w całości jako sprzecznej z art. 11 ust. 1 i art. 11a ust. 1 ustawy o ochronie zwierząt w związku z art. 2 i art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. z 1997 r. Nr 78, poz. 483). W motywach rozstrzygnięcia przybliżono działania podejmowane w sprawie, a następnie przywołano treść przepisów normujących zasady wydawania uchwał odnoszących się do poruszanej problematyki, a także przywołano unormowania zamieszczone w Konstytucji RP, a odnoszące się do zasady demokratycznego państwa prawa i podstaw prawnych działania organów państwa. W ocenie organu nadzoru w § 11 załącznika do kwestionowanej uchwały dopuszczono się naruszenia postanowień delegacji ustawowej zawartej w art. 11a ust. 2 pkt 7 w zakresie wskazania gospodarstwa rolnego w celu zapewnienia miejsca dla bezdomnych zwierząt gospodarskich. Na okoliczność zasadności podniesionego zarzutu przywołano orzeczenia wojewódzkich sądów administracyjnych. W dalszej części rozstrzygnięcia przybliżono treść § 12 ust. 3 załącznika kwestionowanej uchwały i uznano, że jego mocą Rada Miasta Chorzowa nie dokonała podziału środków na poszczególne zadania i ponownie odwołano się do orzecznictwa sądów administracyjnych na poparcie stawianej tezy. W kolejnej części rozstrzygnięcia organ nadzorczy odniósł się do treści § 1 załącznika do uchwały i zamieszczonej w nim definicji kota wolnożyjącego. W ocenie organu nadzoru organ gminy nie dysponuje uprawnieniem do definiowania wskazanego pojęcia i na tę okoliczność przeprowadził rozbudowany wywód prawny. Według organu nadzoru definicje zamieszczone w § 1 ust. 1 pkt 1 - 3 załącznika do uchwały są zbędne, ponieważ wynikają z treści art. 4 pkt 16, pkt 17 i pkt 18 ustawy o ochronie zwierząt, a w § 4 ust. 6 i ust. 7 załącznika do uchwały organ gminy wyszedł poza granice upoważnienia ustawowego, ponieważ organ ten nie jest uprawniony do nakładania obowiązków na społecznych opiekunów kotów oraz normowania kwestii udostępniania terenów należących do spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych lub PGM wyłącznie za pisemną zgodą właściciela terenu, ponieważ zagadnienia te ze swej istoty posiadają charakter cywilnoprawny. W dalszej części rozstrzygnięcia odniesiono się do treści § 7 ust. 4 zdanie drugie załącznika do uchwały i podkreślono, że unormowanie to posiada charakter informacyjny i nie powinno stanowić przedmiotu aktu prawa miejscowego, lecz winno zostać zamieszczone w uzasadnieniu do tej uchwały. Za wykraczające poza ramy delegacji ustawowej określonej w art. 11a ust. 2 ustawy o ochronie zwierząt uznano unormowanie zamieszczone w § 9 ust. 3 załącznika do uchwały odnoszące się do sposobu postępowania ze zwłokami uśpionych miotów. W konkluzji tego rozstrzygnięcia organ nadzoru stwierdził, że podniesione naruszenia zawarte w przedmiotowej uchwale zaliczyć należy do kategorii istotnych naruszeń prawa. Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach na powyższą uchwałę wniosło Miasto Chorzów reprezentowane przez radcę prawnego E. S. Wskazanemu rozstrzygnięciu postawiono zarzut naruszenia przepisów prawa materialnego, a to art. 91 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym poprzez jego niewłaściwe zastosowanie do spornej uchwały Rady Miasta Chorzowa z 30 kwietnia 2020 r. w sytuacji, gdy uchwała ta nie jest sprzeczna z prawem, co w konsekwencji doprowadziło do nieuprawnionego wydania rozstrzygnięcia nadzorczego stwierdzającego nieważność wskazanej uchwały. Działanie takie wyczerpuje znamiona naruszenia samodzielności gminy wyrażone w art. 165 Konstytucji RP. Ponadto podniesiono zarzut naruszenia postanowień art. 11a ust. 1 ustawy o ochronie zwierząt poprzez jego błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, że we wskazanym przepisie zawarto enumeratywny katalog zagadnień, które mają być unormowane w przedmiotowym Programie, a gmina nie może wprowadzać do niego innych materii, niż w nim wymienione. Wnosząc skargę wystąpiono o uchylenie wydanego rozstrzygnięcia nadzorczego i wystąpiono o zwrot kosztów postępowania sądowego.