Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Zdzisław Kostka Sędziowie: Sędzia WSA Tamara Dziełakowska Sędzia WSA Janina Guść (spr.) Protokolant Asystent Sędziego Krzysztof Pobojewski po rozpoznaniu w Gdańsku na rozprawie w dniu 25 marca 2015 r. sprawy ze skargi A. na uchwałę Rady Miasta nr [...] z dnia 31 maja 2012 r. w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Ż. rejon ulic P. i G. w mieście G. 1. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały, 2. zasądza od Rady Miasta na rzecz skarżącej A. kwotę 797 (siedemset dziewięćdziesiąt siedem) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.
|Uzasadnienie |
| |
|W dniu 31 maja 2012 r. Rada Miasta podjęła uchwałę nr XXVII/525/12 w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego |
|Ż. rejon ulic P. i G. w mieście G. |
|W dniu 5 lipca 2012 r. do Rady Miasta wpłynęło wezwanie Spółdzielni Mieszkaniowej A. do usunięcia naruszenia prawa powstałego na skutek |
|uchwalenia wyżej opisanego planu, któremu zarzucono nieważność, stosownie do treści art. 28 ust.1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o |
|planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2003r., nr 80, poz. 717 ze zm.), zwanej dalej ustawą. |
|Rada Miasta nie udzieliła odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. |
|W dniu 30 sierpnia Spółdzielnia Mieszkaniowa A., powołując się na przepis art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym |
|(tj. Dz. U. z 2001 r., nr 142, poz. 1591 ze zm.), wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na powyższą uchwałę. |
|Zaskarżonej uchwale zarzucono naruszenie przepisów: |
|1. art. 9 ust. 4 ustawy poprzez uchwalenie planu sprzecznego ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego; |
|2. art. 15 ust. 2 pkt 2 ustawy poprzez pominięcie określenia tego kryterium w planie; |
|3. art. 15 ust. 2 pkt 6 ustawy poprzez brak określenia w planie minimalnej intensywności zabudowy; |
|4. art. 15 ust. 2 pkt 12 ustawy poprzez nieuzasadnione odstąpienie od określenia stawki procentowej opłaty, o której mowa w art. 36 ust. 4|
|ustawy; |
|5. art. 15 ust. 2 pkt 5 ustawy w zakresie ustalenia minimalnej liczby miejsc parkingowych; |
|6. art. 15 ust. 2 pkt 3 ustawy poprzez oparcie prognozy oddziaływania na środowisko na wynikach nieaktualnych badań i pomiarów w zakresie |
|natężenia hałasu, wibracji oraz ruchu pojazdów mechanicznych. |
|W uzasadnieniu skargi skarżąca wskazała, że legitymuje się interesem prawnym do wniesienia skargi, gdyż jest użytkownikiem wieczystym |
|nieruchomości obejmującej m.in. działkę nr [...] częściowo objętą zaskarżonym planem, dla nieruchomości tej Sąd Rejonowy prowadzi księgę |
|wieczystą nr [...]. Zaskarżona uchwała dopuszcza na przedmiotowym terenie lokowanie inwestycji w postaci obiektu wysokościowego o |
|charakterze mieszkalno-usługowym do 60 m wysokości, a budowa tego typu obiektu w sposób znaczący może oddziaływać na nieruchomości |
|sąsiednie m.in. poprzez zwiększenie natężenia ruchu samochodowego. Konsekwencją inwestycji może być pogorszenie parametrów związanych z |
|ochroną środowiska takich jak poziom wibracji, hałasu i zanieczyszczenie powietrza, ograniczenie ilości dostępnych miejsc parkingowych. |
|Tym samym dopuszczona planem inwestycja może w znaczący sposób wpłynąć negatywnie na jakość życia mieszkańców okolicznych budynków. |
|Skarżąca szczegółowo uzasadniła poszczególne zawarte w skardze zarzuty. do zaskarżonej uchwały. |
|Odnośnie zarzutu braku zgodności ze studium skarżąca wskazała, iż dopuszczenie do zabudowy terenu obiektem o wysokości 60 m jest rażąco |
|sprzeczne ze studium i nie może być uznane jako tożsame z zachowaniem dotychczasowego charakteru terenu położonego w bezpośrednim |