Sprawa ze skargi na decyzję Wojewody w przedmiocie sprzeciwu w sprawie robót budowlanych
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mariola Jaroszewska, Sędziowie Sędzia WSA Wanda Antończyk (spr.), Sędzia WSA Katarzyna Krzysztofowicz, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Diana Wojtowicz, po rozpoznaniu w dniu 19 lutego 2014 r. w Gdańsku na rozprawie sprawy ze skargi G. P. na decyzję Wojewody z dnia 23 sierpnia 2011 r., nr [...] w przedmiocie sprzeciwu w sprawie robót budowlanych oddala skargę.

Inne orzeczenia o symbolu:
6019 Inne, o symbolu podstawowym 601
Inne orzeczenia z hasłem:
Budowlane prawo
Wodne prawo
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda
Uzasadnienie strona 1/10

Wyrokiem z dnia 14 grudnia 2011r. sygn. akt II SA/Gd 778/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę G. P. na decyzję Wojewody z dnia 23 sierpnia 2011r. nr [...] w przedmiocie sprzeciwu w sprawie robót budowlanych.

Swoje rozstrzygnięcie Sąd oparł na następujących ustaleniach:

W dniu 30 maja 2011r. do Starostwa Powiatowego w B. wpłynęło zgłoszenie skarżącego G. P. dotyczące zamiaru rozbudowy zbiornika retencyjnego w T., gmina T.. Do zgłoszenia załączono oświadczenie o prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane oraz decyzję Starosty z dnia 14 kwietnia 2011r. udzielającą pozwolenia wodnoprawnego na rozbudowę zbiornika retencyjnego na działce nr [...] w T. oraz wskazano, że roboty nie są objęte obowiązkiem uzyskania pozwolenia na budowę, stosownie do art. 29 ust. 2 pkt 9 Prawa budowlanego.

Decyzją z dnia 27 czerwca 2011r. wydaną na podstawie art. 30 ust. 6 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2010r., nr 243, poz. 1623 ze zm.) Starosta wniósł sprzeciw wobec zgłoszenia. Uzasadniając wniesienie sprzeciwu organ I instancji wskazał, że z pozwolenia wodnoprawnego wynika, że projektowany zbiornik będzie pełnić funkcję małej retencji i że nie przewiduje się hodowli ryb w zbiorniku. Przywołując art. 29 ust. 2 pkt 9 Prawa budowlanego, zgodnie z którym pozwolenia na budowę nie wymaga wykonywanie robót budowlanych polegających na wykonywaniu urządzeń melioracji szczegółowych z wyjątkiem ziemnych stawów hodowlanych oraz art. 73 ustawy z dnia 18 lipca 2001r. -Prawo wodne (Dz. U. z 2006r., nr 239, poz. 2019 ze zm.), który zawiera wyliczenie urządzeń melioracji wodnych szczegółowych, wskazując w pkt 4) ziemne stawy rybne, jeżeli służą celom, o których mowa w art. 70 ust. 1, organ uznał, że wnioskowana rozbudowa nie mieści się w katalogu robót budowlanych zwolnionych z obowiązku uzyskania pozwolenia na budowę. Tym samym realizacja przedsięwzięcia wymaga pozwolenia na budowę.

Po rozpatrzeniu odwołania Wojewoda decyzją z dnia 23 sierpnia 2011r. utrzymał w mocy decyzję organu I instancji. Uzasadniając decyzję organ wskazał, że zamiar wykonania robót budowlanych dotyczył rozbudowy zbiornika retencyjnego. Z treści pozwolenia wodnoprawnego wynika, że zostało ono udzielone na rozbudowę tego zbiornika (cel i zakres korzystania z wód-rozbudowa zbiornika wodnego dla celów retencyjnych, poprzez powiększenie do powierzchni 50 arów), rozbudowa istniejącego zbiornika (stawu z wyspą) polegać będzie na mechanicznym wykopie, projektowany zbiornik ma pełnić funkcję tzw. małej retencji i będzie w większym lub mniejszym stopniu spełniać pozytywną rolę zwiększającą zasoby wodne i wzbogacając walory przyrodnicze krajobrazu, przy czym w zbiorniku nie przewiduje się hodowli ryb.

Odnosząc się do zarzutów zawartych w odwołaniu organ II instancji wyjaśnił, że w myśl art. 62 ust. 1 Prawa wodnego budownictwo wodne polega na wykonywaniu oraz utrzymywaniu urządzeń wodnych. Zgodnie z art. 9 ust. 2 przepisy ww. ustawy stosuje się odpowiednio do odbudowy, rozbudowy, przebudowy, rozbiórki lub likwidacji tych urządzeń, z wyłączeniem robót związanych z utrzymywaniem urządzeń wodnych w celu zachowania ich funkcji. Nadto w myśl art. 2 pkt 2 Prawa budowlanego jego przepisy nie naruszają Prawa wodnego w odniesieniu do urządzeń wodnych, co oznacza, że w stosunku do urządzeń wodnych stosuje się łącznie przepisy Prawa wodnego i Prawa budowlanego. Odnosząc się do podnoszonych przez odwołującego rozróżnień pomiędzy ziemnym stawem hodowlanym i ziemnym stawem rybnym, organ stwierdził, że Prawo budowlane nie zawiera definicji "ziemnego stawu hodowlanego", o którym w art. 29 ust. 2 lit. a ustawy ani nie odsyła w tym zakresie do innych przepisów. Prawo wodne również nie definiuje pojęcia "ziemnego stawu rybnego", zawartego w treści art. 73 ust. 1 pkt 4 ustawy, wymienia natomiast w art. 9 ust. 1 pkt 19 lit. c "stawy rybne" jako jeden z rodzajów urządzeń wodnych, tj. urządzeń służących kształtowaniu zasobów wodnych i korzystania z nich. Organ powołując się na orzecznictwo sądów administracyjnych wskazał, że nie jest istotne, czy w stawie będzie prowadzona hodowla czy chów ryb. Decydujący jest zakres robót budowlanych przy realizacji budowli, a w obu przypadkach mamy do czynienia z budowlą w rozumieniu art. 3 pkt 3 Prawa budowlanego, w którym to przepisie jest mowa m.in. o zbiornikach. Wskazano, powołując się na orzeczenie NSA, że budowa zbiornika wodnego (stawu) jest budowlą, której realizacja bez wymaganego prawem pozwolenia na budowę jest samowola budowlaną świetle art. 48 Prawa budowanego.

Strona 1/10
Inne orzeczenia o symbolu:
6019 Inne, o symbolu podstawowym 601
Inne orzeczenia z hasłem:
Budowlane prawo
Wodne prawo
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda