Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Dariusz Kurkiewicz Sędziowie WSA Mariola Jaroszewska (spr.) WSA Diana Trzcińska po rozpoznaniu w Gdańsku w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 3 czerwca 2020 r. sprawy ze skargi Wojewody na uchwałę Rady Gminy z dnia 7 sierpnia 2019 r., nr [...] w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obrębu geodezyjnego Ł. 1/ stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w całości, 2/ zasądza od Rady Gminy na rzecz skarżącego Wojewody kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Wojewoda (dalej jako Wojewoda) wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na uchwałę nr VII/89/19 Rady Gmina (dalej jako Rada Gminy) z dnia 7 sierpnia 2019 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obrębu geodezyjnego Ł., domagając się stwierdzenia jej nieważności.
Uchwale zarzucono istotne naruszenie zasad sporządzania planu miejscowego wskazując, że wbrew wymogowi § 9 ust. 1 i ust. 3 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz. U. z 2003 r., nr 164, poz. 1587), poprzez brak barwnego wypełnienia na załączniku graficznym do uchwały poszczególnych obszarów planu, pozwalających na rozróżnienie przeznaczenia danego terenu.
Ponadto, zdaniem Wojewody uchwała narusza przepisy ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2018 r., poz. 1945 ze zm.) - zwanej dalej u.p.z.p., w szczególności art. 15 ust. 2 pkt 6, poprzez wskazanie w § 3 ust. 4 uchwały, że nie określa się parametrów i wskaźników zabudowy dla dopuszczonych ustaleniami planu obiektów budowlanych, obiektów energetyki, obiektów sakralnych, budowli rolniczych, sportowych, urządzeń wodnych, budowli obronnych, ochronnych, obiektów produkcyjnych, oczyszczalni ścieków, obiektów zaopatrzenia w wodę. Tymczasem, jeżeli w planie dopuszcza się kształtowanie zabudowy poprzez sytuowanie budynków oraz innych obiektów, to konieczne jest określenie zasad kształtowania zabudowy oraz wskaźników zagospodarowania terenu.
Uchwałodawca dopuścił się także naruszenia art. 15 ust. 2 pkt 1 u.p.z.p., bowiem w § 28 ust. 3 pkt 3 i § 31 ust. 3 pkt 5 uchwały na terenach oznaczonych U, P.1 i P (tj. tereny przeznaczone pod zabudowę usługową i techniczno-produkcyjną oraz tereny obiektów produkcyjnych, składów i magazynów) dopuszczano funkcję mieszkaniową;
w § 34 ust. 1 nierozgraniczenie na terenach R, ZL (tj. terenach rolniczych, lasach i terenach wód śródlądowych) terenów rozlicznych, lasów i terenów wód powierzchniowych śródlądowych, które to funkcje się wykluczają i powinny być rozgraniczone linami, a także w § 34 ust. 2 uchwały dopuszczenie na terenach R, ZL przeznaczenia fakultatywnego: zabudowa zagrodowa, urządzeń wodnych, obiektów budowlanych i urządzeń technicznych gospodarki leśnej, terenów zielonych, terenów dostępu do wód publicznych oraz w § 34 ust. 3 pkt 5 dopuszczenie lokalizacji budynków i urządzeń służących produkcji rolniczej, przetwórstwa rolno-spożywczego, budynków mieszkalnych, obiektów usługowych, agroturystycznych, obiektów małej architektury, sportu i rekreacji, obiektów i urządzeń związanych z działalnością gospodarczą - przy jednoczesnym braku rozgraniczeń na tych terenach różnych przeznaczeń w sytuacji, gdy niektóre przeznaczenia podstawowe i przeznaczenia fakultatywne się wzajemnie wykluczają, np. lasy i zabudowa zagrodowa, zaś w planie miejscowym obowiązkowo określa się przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o rożnym przeznaczeniu lub rożnych zasadach zagospodarowania.