Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jolanta Górska Sędziowie: Sędzia WSA Tamara Dziełakowska (spr.) Sędzia WSA Janina Guść Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Małgorzata Kuba po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 czerwca 2010 r. sprawy ze skargi L. M. na decyzję Wojewody z dnia 25 września 2009 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie zwrotu wywłaszczonej nieruchomości oddala skargę.
Przedmiotem skargi wniesionej przez L. M. jest decyzja Wojewody z 25 września 2009 r. utrzymująca w mocy decyzję Prezydenta Miasta z 6 maja 2009 r. o umorzeniu postępowania administracyjnego w sprawie zwrotu nieruchomości.
Jak wynika z uzasadnień wydanych w sprawie decyzji podstawą umorzenia postępowania było ustalenie przez organy, iż sprawa administracyjna, której dotyczyło postępowanie została ostatecznie rozstrzygnięta inną decyzją administracyjną. Organy ustaliły bowiem, że L. M. pierwszy raz wystąpiła z wnioskiem o zwrot nieruchomości w dniu 27 marca 2007 r. Wniosek ten dotyczył części nieruchomości położonej w G. przy ul. J., oznaczonej jako działka [[...]] powstałej z podziału działki [[...]], przejętej na własność przez Gminę na podstawie art. 98 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U. z 2004 r., Nr 261, poz. 26030 ze zm.). Skarżąca twierdziła, że niewykorzystana przez Gminę pod budowę drogi działka powinna podlegać zwrotowi w trybie przepisów dotyczących zwrotu wywłaszczonych nieruchomości stosownie do art. 216 ustawy o gospodarce nieruchomościami. W wyniku rozpatrzenia powyższego wniosku ostateczną decyzją Wojewody z 23 lipca 2007 r. utrzymano w mocy decyzję Prezydenta Miasta z 22 maja 2007 r. o umorzeniu postępowania. Podstawą umorzenia było uznanie przez organy obu instancji, że brak jest podstaw prawnych do zwrotu wyżej opisanej nieruchomości. Wedle stanowiska organów powołany przez wnioskodawczynię art. 216 ustawy o gospodarce nieruchomości nie mógł mieć zastosowania w sprawie. Nie odnosi się on bowiem do sytuacji w których przejście własności nieruchomości na jednostkę samorządu terytorialnego lub Skarb Państwa nastąpiło w trybie określonym w art. 98 tej ustawy czyli wskutek podziału nieruchomości. Opisana decyzja Wojewody była przedmiotem skargi L. M. do tutejszego Sądu, który prawomocnym już postanowieniem z 9 października 2007 r. w sprawie II SA/Gd 629/07 orzekł o jej odrzuceniu. Powodem takiego rozstrzygnięcia było niewłaściwe opłacenie skargi przez profesjonalnego pełnomocnika strony. Ponownie z wnioskiem o zwrot wyżej opisanej nieruchomości tj. działki nr [[...]] powstałej z podziału działki nr [[...]] skarżąca wystąpiła do organu w dniu 20 lutego 2008 r. We wniosku tym skarżąca wyraziła pogląd, że poprzedni jej wniosek nie został rozstrzygnięty decyzją administracyjną załatwiającą sprawę co do istoty. Podjęte decyzje bowiem bezzasadnie umarzały postępowanie w sprawie. W ocenie wnioskodawczyni organ powinien był w następstwie złożonego wniosku albo uwzględnić wniosek, albo odmówić zwrotu nieruchomości. W podjętych w sprawie decyzjach organy nie podzieliły tego stanowiska. Uznały, że poprzednie rozstrzygnięcie umarzające postępowanie załatwia sprawę wniosku skarżącej o zwrot nieruchomości i stanowi przeszkodę do ponownego orzekania. Organy wskazały na tożsamość obu spraw administracyjnych zainicjowanych wnioskami skarżącej. Stwierdziły, że kolejna decyzja w tej samej sprawie byłaby dotknięta wadą nieważności z art. 156 § 1 pkt 3 kpa.