Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Krzysztof Ziółkowski Sędziowie: Sędzia WSA Jolanta Górska Sędzia WSA Janina Guść (spr.) Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Katarzyna Gross po rozpoznaniu w dniu 17 kwietnia 2013 r. w Gdańsku na rozprawie sprawy ze skargi Z. M. na postanowienie Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej z dnia 18 września 2012 r., nr [...] w przedmiocie niedopuszczalności zażalenia w sprawie odmowy zawieszenia postępowania dotyczącego ustalenia linii brzegowej rzeki 1. oddala skargę; 2. przyznaje adwokatowi D. C. ze Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku kwotę 295,20 zł (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych i dwadzieścia groszy) tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, obejmującą należny podatek od towarów i usług.
Postanowieniem z dnia 26 czerwca 2012 r., Nr [...], działając na podstawie art. 101 § 3 k.p.a., Starosta odmówił zawieszenia postępowania o ustalenie linii brzegu śródlądowej wody powierzchniowej rzeki G. - dla działki położonej w obrębie B. młyn, gmina L., oznaczonej ewidencyjnie nr [...], [...]. W uzasadnieniu postanowienia wyjaśniono, że w toku postępowania o ustalenie linii brzegowej rzeki G. z wnioskiem o zawieszenie postępowania w przedmiotowej sprawie wystąpił Z. M. ze względu na rozstrzygnięcie wstępne przez inny organ. Z inicjatywy Z. M. bowiem Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego przeprowadził kontrolę prac geodezyjno - kartograficznych dotyczących ustalenia przebiegu granic działek objętych postępowaniem, w wyniku których wydał pozytywną opinię nie stwierdzając żadnych nieprawidłowości w przebiegu linii brzegowej rzeki G. Zwrócił tylko uwagę na konieczność ustabilizowania punktów na gruncie. W tej sytuacji powołując się na dyspozycję art. 97 § 4 k.p.a., Starosta uznał, że rozstrzygnięcie sprawy dotyczącej ustalenia linii brzegowej nie jest uzależnione od rozstrzygnięcia przez Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego.
W wyniku rozpoznania zażalenia złożonego przez Z. M. postanowieniem z dnia 18 września 2012 r., Nr [...], Dyrektor Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej, na podstawie art. 134 k.p.a. stwierdził niedopuszczalność wniesienia zażalenia. Wyjaśniając rozstrzygnięcie organ odwoławczy stwierdził, że postanowienie Starosty nie jest orzeczeniem rozstrzygającym sprawę co do jej istoty, ani też kończącym postępowanie, ale wydanym w toku postępowania głównego. Wskazano, że przepis art. 101 § 3 k.p.a., w brzmieniu po nowelizacji wprowadzonej w życie z dniem 11 kwietnia 2011 r., przewiduje zaskarżalność zażaleniem postanowienia w sprawie zawieszenia postępowania albo odmowy podjęcia zawieszonego postępowania. Tylko wskazane w powyższym przepisie postanowienia podlegają zaskarżeniu, co potwierdza orzecznictwo sądowoadministracyjne.
Skargę na powyższe postanowienie wniósł Z. M. twierdząc, że zażalenie przysługuje na wszystkie postanowienia w sprawie zawieszenia postępowania. Przepis art. 101 § 3 k.p.a. nie daje podstaw do ograniczania prawa do zażalenia. W powyższym zakresie powołał się na orzecznictwo sądów administracyjnych, tj. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 29 lipca 2011 r., w sprawie o sygn. akt II SA/Łd 626/11, oraz przedstawicieli doktryny prawa administracyjnego.
W odpowiedzi na skargę Dyrektor Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej wniósł o jej oddalenie podtrzymując argumentację sformułowaną w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia.