Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Przasnyski (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Elżbieta Rischka, Sędzia NSA Małgorzata Tomaszewska, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Monika Szymańska, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 6 lutego 2019 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego na uchwałę Rady Gminy z dnia 16 czerwca 2016 r. nr [...] w przedmiocie przyjęcia i ogłoszenia regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Gminy stwierdza nieważność § 2 pkt 1 oraz § 5 pkt 4 załącznika do zaskarżonej uchwały.
Prokurator Rejonowy wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na uchwałę Rady Gminy Nr XXI/215/2016 z dnia 16 czerwca 2016 r. w sprawie przyjęcia i ogłoszenia "Regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie gminy", zarzucając jej:
1.istotne naruszenie przepisów art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r., art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r. poz. 994 ze zm.), dalej "u.s.g.", art. 4 ust. 2 lit. b ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2017 r. poz. 1289) w skrócie "u.c.p.g.", w zw. z § 118 w zw. z § 143 załącznika do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie Zasad techniki prawodawczej (Dz. U. z 2016 r. poz. 283), w "skrócie ZTP", poprzez powtórzenie w § 2 pkt 1 załącznika do zaskarżonej uchwały treści przepisu zawartego w art. 5 ust. 1 pkt 4 u.c.p.g., stanowiącego, iż właściciele nieruchomości zapewniają utrzymanie czystości i porządku, poprzez uprzątnięcie błota, śniegu, lodu i innych zanieczyszczeń z chodników położonych wzdłuż nieruchomości, co stanowi jednocześnie przekroczenie delegacji ustawowej określonej w art. 4 ust. 2 lit. b u.c.p.g.;
2.istotne naruszenie przepisów art. 7 Konstytucji, art. 40 ust. 1 u. s. g., art. 4 ust. 2 u.c.p.g. w zw. § 118 w zw. z § 143 ZTP, poprzez powtórzenie w § 5 pkt 4 załącznika do zaskarżonej uchwały treści przepisu zawartego w art. 78 oraz art.108 ustawy z dnia 20 maja 1971 r. Kodeks wykroczeń (tekst jedn. z 2018 r. poz.618 ze zm.), określających zakaz doprowadzania zwierzęcia do stanu, w którym staje się ono niebezpieczne, a także szczucia psem człowieka.
Mając powyższe na uwadze, Prokurator wniósł o stwierdzenie nieważności kwestionowanej uchwały Rady Gminy Nr XXI/215/2016 z dnia 16 czerwca 2016 r. w części, tj. w zakresie uregulowań zawartych w § 2 pkt 1 i § 5 pkt 4 Załącznika do tej uchwały.
W uzasadnieniu skargi Prokurator wskazał, że w dniu 16 czerwca 2016 r. Rada Gminy podjęła uchwałę w sprawie przyjęcia i ogłoszenia "Regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie gminy". Podstawą wydania tej uchwały był m.in. art. 4 ust. 2 u.c.p.g.
Zgodnie z § 2 pkt 1 ww. Regulaminu określa się następujące wymagania w zakresie uprzątania błota, śniegu, lodu i innych zanieczyszczeń z części nieruchomości, służących do użytku publicznego, w sposób następujący: 1.właściciele nieruchomości są zobowiązaniu do uprzątania błota, śniegu, lodu i innych zanieczyszczeń z chodników położonych wzdłuż nieruchomości w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy, o której mowa w § 1, poprzez usunięcie ich w sposób i miejsca, które nie powodują zakłóceń w ruchu pieszym i pojazdów.
Prokurator podniósł, że powyższy zapis Regulaminu we wstępnej części wskazuje, że podstawą jego wydania jest przepis art. 4 ust. 2 pkt b u.c.p.g. Tymczasem w dalszym części zapis Regulaminu odwołuje się do art. 5 ust. 1 pkt 4 u.c.p.g. Zdaniem Prokuratora, jest to o tyle niezrozumiałe, że regulacje tych przepisów ustawy są całkowicie rozłączne. I tak, art. art. 4 ust. 2 pkt b ww. ustawy upoważnia radę gminy do uszczegółowienia w regulaminie utrzymania czystości i porządku na terenie gminy wymagań w zakresie utrzymania czystości i porządku na terenie nieruchomości obejmujących: b)uprzątanie błota, śniegu, lodu i innych zanieczyszczeń z części nieruchomości służących do użytku publicznego. Z kolei art. 5 ust. 1 pkt 4 u.c.p.g. nie reguluje kwestii powierzonych do uregulowania przez ustawodawcę radzie gminy, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1 lit. b ww. ustawy, tj. zachowania czystości i porządku na terenie nieruchomości danego właściciela, ale dotyczy obowiązków właściciela nieruchomości odnośnie terenu leżącego poza jego nieruchomością, stanowiącego część pasa drogowego drogi publicznej, która odpowiednio do kategorii drogi stanowi własność Skarbu Państwa, samorządu województwa, powiatu lub gminy. Podział obowiązków w zakresie utrzymania czystości i porządku na drogach publicznych pomiędzy zarządców dróg publicznych a właścicieli nieruchomości przyległych do tej drogi wynika z zestawienia treści art. 5 ust. 1 pkt 4 oraz art. 5 ust. 4 ustawy (w szczególności pkt 2 ustępu 4).