Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Gminy w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla fragmentu miejscowości M. S., obręb geodezyjny S., gm. C.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Mariola Jaroszewska Sędzia WSA Jolanta Górska Asesor WSA Magdalena Dobek-Rak (spr.) po rozpoznaniu w Gdańsku na posiedzeniu niejawnym w dniu 27 października 2020 r. sprawy ze skargi L. O. na uchwałę Rady Gminy z dnia 31 maja 2019 r., nr [...] w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla fragmentu miejscowości M. S., obręb geodezyjny S., gm. C. oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/14

L. O., E. L., A. W., J. W., M. S., E. D., K. R., Z. N., R. H. i P. H. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na uchwałę nr VII/109/2019 Rady Gminy z dnia 31 maja 2019 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla fragmentu miejscowości M., obręb geodezyjny S., gmina C., w części dotyczącej ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla działki nr [..].

W skardze wniesiono o zmianę zaskarżonej uchwały poprzez zmianę przeznaczenia działki [..] w zakresie, w jakim ustalono dla niej przeznaczenie o symbolu 2 R, na przeznaczenie: MR - zabudowa rekreacji indywidualnej oraz dopuszczenie zabudowy kubaturowej na tej działce.

Zaskarżonej uchwale zarzucono:

1) naruszenie prawa materialnego poprzez niezastosowanie art. 64 § 1, § 2 i § 3 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej w zw. z art. 140 Kodeksu cywilnego poprzez nieusprawiedliwione ograniczenie własności bez podstawy prawnej określonej w akcie prawnym rangi ustawowej poprzez ustalenie zakazu zabudowy przedmiotowej działki pomimo występującej od 50 lat zabudowy rekreacyjnej na wskazanych terenach,

2) naruszenie prawa materialnego poprzez błędną wykładnię rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 15 grudnia 2008 r. w sprawie ustanowienia planu ochrony dla Parku Narodowego Załącznik 2 pt.: "Identyfikacja oraz określenie sposobów eliminacji lub ograniczania istniejących i potencjalnych zagrożeń wewnętrznych i zewnętrznych oraz ich skutków" Dział III pt. "Zagrożenia zewnętrzne istniejące" pkt 1 ppkt 1, gdzie wskazuje się na "dążenie do utrzymania obecnego sposobu użytkowania terenów leśnych na zachód od granic Parku w rejonie miejscowości M., dążenie do ograniczenia inwestowania w O. w zakresie budownictwa letniskowego, mieszkalnego i usługowego", podczas gdy zaskarżona uchwała Rady Gminy zmienia dotychczasowy sposób użytkowania terenów leśnych z wykorzystania go na potrzeby letniskowe na ziemię rolną, gdzie takie przeznaczenie nie jest realizowane od ponad 50 lat; a jest realizowana zabudowa letniskowa z istniejącą zabudową kubaturową,

3) naruszenie prawa materialnego poprzez błędną wykładnię rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 15 grudnia 2008 r. w sprawie ustanowienia planu ochrony dla Parku Narodowego Załącznik 7, wskutek czego błędnie przyjmuje się, że działka należąca do L.O. znajduje się w korytarzu ekologicznym,

4) naruszenie prawa materialnego poprzez błędną wykładnię art. 1 ust. 3 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym poprzez niewłaściwe wyważenie interesu publicznego i interesu prywatnego, podczas gdy istniejąca zabudowa letniskowa pozostaje w zgodzie z ochroną środowiskową przewidzianą przez rozporządzenie Ministra Środowiska w sprawie ustanowienia planu ochrony dla Parku Narodowego , a tym samym brak było podstaw do wprowadzenia zakazu zabudowy kubaturowej, podczas gdy wymagania środowiskowe przewidują wyłącznie ograniczenie w powstawaniu nowej zabudowy, a w sąsiedztwie zezwala się na tworzenie nowych ośrodków wypoczynkowych komercyjnych typu "[..]", a jednocześnie neguje się istnienie prywatnych domków letniskowych wybudowanych 50 lat temu,

Strona 1/14