Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Górska, Sędziowie Sędzia WSA Mariola Jaroszewska, Sędzia WSA Katarzyna Krzysztofowicz (spr.), Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Diana Wojtowicz, po rozpoznaniu w dniu 6 listopada 2013 r. w Gdańsku na rozprawie sprawy ze skargi Wojewody na zarządzenie Burmistrza z dnia 30 listopada 2011 r., nr [...] w sprawie wysokości opłat za udostępnienie informacji publicznej 1. stwierdza niezgodność z prawem zaskarżonego zarządzenia, 2. określa, że zaskarżone zarządzenie nie może być wykonane.
Burmistrz Miasta wydał w dniu 30 listopada 2011 r. zarządzenie nr [...] w sprawie wysokości opłat za udostępnianie informacji publicznej. Jako podstawę prawną wydanego zarządzenia wskazał art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz.U. nr 112, poz. 1198 ze zm.) - dalej zwanej w skrócie "ustawą".
W § 1 zarządzenia Burmistrz ustalił wysokość opłat za udostępnienie informacji publicznej, w związku ze wskazanym we wniosku sposobem udostępnienia, w następujący sposób:
- koszt kserokopii w formacie A4 - 0,35 zł za 1 stronę,
- koszt kserokopii w formacie A3 - 0,70 zł za 1 stronę,
- koszt wydruku w formacie A4 - 0,25 zł za 1 stronę,
- koszt wydruku w formacie A3 - 0,50 zł za 1 stronę,
- zapis na jednej płycie CD wraz z nośnikiem - 1,70 zł.
Burmistrz zarządził również, że odstępuje się od pobierania opłat, jeżeli koszty kserokopii i wydruku nie przekraczają 1 zł (§ 2 zarządzenia). Zobowiązał nadto wszystkich kierowników referatów oraz osoby zatrudnione na stanowiskach równorzędnych i samodzielnych stanowiskach pracy do realizacji postanowień zarządzenia (§ 4 zarządzenia).
W dniu 2 sierpnia 2013 r. Wojewoda wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na ww. zarządzenie, żądając stwierdzenia jego niezgodności z prawem w całości oraz zarzucając zarządzeniu naruszenie art. 15 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 2 ustawy. Wojewoda stwierdził, że w przepisach tych brak jest podstaw do wydania zarządzenia ustalającego w sposób generalny wysokość opłat za udostępnienie informacji publicznej.
W odpowiedzi na skargę Burmistrz Miasta wniósł o jej oddalenie. Uzasadniając swoje stanowisko w sprawie wyjaśnił, że art. 15 ust. 1 ustawy wprowadza wyjątek od zasady bezpłatnego dostępu do informacji publicznej, wyrażonej w art. 7 ust. 2 ustawy i określa dwa przypadki, w których dopuszczalne jest żądanie opłaty od wnioskodawcy. Ustawodawca zawarł w art. 15 ust. 1 ustawy zwrot "może pobrać", co oznacza, że decyzja należy do uznania organu. Burmistrz stwierdził, że wymienione w zarządzeniu opłaty zostały skalkulowane w sposób prawidłowy i uwzględniają wszystkie realnie ponoszone koszty związane z udostępnieniem informacji. Zaznaczył przy tym, że uzyskanie kserokopii dokumentu tworzy dodatkowy koszt udostępnienia informacji. Ponadto podkreślił, że nie uzależnił udzielenia informacji publicznej od uprzedniego zapłacenia kwoty wynikającej z zaskarżonego zarządzenia, które kreuje zobowiązanie o charakterze finansowym, dające stronie przeciwnej możliwość roszczenia wobec wnioskodawcy. Reasumując, stwierdził, że ustalenie wysokości opłaty za dostęp do informacji publicznej w postaci kserokopii dokumentu w drodze zarządzenia w pełni wypełniło dyspozycję normy zawartej w art. 15 ust. 2 ustawy.