Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Janina Guść (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Dorota Jadwiszczok Sędzia NSA Krzysztof Ziółkowski Protokolant Agnieszka Lewandowska po rozpoznaniu w dniu 8 lutego 2006 r. na rozprawie sprawy ze skargi K. L. na decyzję Wojewody z dnia 12 marca 2003 r., nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta z dnia 25 lipca 2002 r., nr [...], 2. orzeka, że decyzje wymienione w punkcie pierwszym nie mogą być wykonane.
Decyzją z dnia 25 lipca 2002 r., nr [...], Prezydent Miasta na podstawie art. 28, art. 33 ust. 1, art. 34 ust. 4 i art. 36 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane
(tj.: Dz. U. z 2000 r., nr 106, poz. 1126 ze zm.) w związku z art. 48 ust. 2 ustawy z dnia
27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. Nr 62, poz. 627 ze zm.), zatwierdził projekt budowlany i wydał A Spółce z o.o. z siedzibą w W. pozwolenie na budowę stacji bazowej telefonii komórkowej [...] nr [...] zlokalizowanej na kościele przy ul. [...] w G. W uzasadnieniu wskazano, że projektowana inwestycja jest zgodna z ustaleniami obwiązującego planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego G. Organ administracji prowadząc postępowanie poczynił wszystkie wymagane uzgodnienia i dopełnił formalności wyznaczonych ustawą Prawo ochrony środowiska. W świetle raportu oddziaływania na środowisko projektowanej stacji bazowej oraz już istniejących stacji innych operatorów wynika, że sprzeciw części mieszkańców ul. [...] wobec realizacji inwestycji i ich zarzuty dotyczące wpływu inwestycji na stan zdrowia nie znajdują uzasadnienia. Z raportu tego wynika bowiem, że elektromagnetyczne promieniowanie niejonizujące przekraczające dopuszczalny poziom wystąpi nad terenem działki, na której zlokalizowana jest stacja bazowa oraz nieznacznie przekroczy jej granicę od strony wschodniej na kierunkach [...], [...], [...] w wolnej przestrzeni na wysokościach od 17, 5 m do 24 m n. p. z. w miejscach niedostępnych dla ludzi.
K. L., W. L. i P. L. wnieśli odwołanie od wskazanej decyzji, domagając się jej zmiany. Skarżący podkreślili, że przedmiotowa inwestycja jest niezgodna z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w szczególności z przepisami o ochronie środowiska i obostrzeniami związanymi z terenem Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego. Wskazali, że przedmiotowa decyzja została wydana w oparciu o niezgodny z rzeczywistością stan faktyczny, bez uwzględnienia zmian w opiniach o szkodliwości promieniowania oraz interesów osób trzecich. Skarżący zarzucili nadto nieprawidłowe przeprowadzenie postępowania administracyjnego poprzez niewłaściwe poinformowanie mieszkańców o planowanej inwestycji oraz, że w okresie udostępnienia dokumentacji projektowej do wglądu zainteresowanym inwestorzy dokonywali zmian w projekcie budowlanym i raporcie oddziaływania na środowisko. Skarżący podkreślili, że szkodliwe promieniowanie wystąpi zbyt blisko ich pomieszczeń mieszkalnych i stanowić będzie istotne zagrożenie dla ich życia i zdrowia. Planowana inwestycja będzie miała szkodliwy wpływ na ich nieruchomości ze względu na świadczone tam usługi pedagogiczne m.in. dla kobiet w ciąży i dzieci oraz obniży ich wpływy z tytułu wynajmu lokali na nieruchomości przy ul. [...].
Wojewoda decyzją z dnia 12 marca 2003 r., nr [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. W uzasadnieniu organ odwoławczy stwierdził, że organ I instancji przeprowadził postępowanie administracyjne w sprawie wydania przedmiotowego pozwolenia na budowę zgodnie z art. 32 ust. 1 pkt l ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska z udziałem społeczeństwa i stron postępowania. Organ ten zgromadził niezbędny materiał dowodowy. Projekt budowlany stacji bazowej telefonii komórkowej wraz z "Raportem oddziaływania na środowisko" został uzgodniony przez Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego decyzją Nr [...] z dnia