Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Katarzyna Krzysztofowicz Sędziowie: WSA Jolanta Górska WSA Dariusz Kurkiewicz (spr.) po rozpoznaniu w Gdańsku w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 18 stycznia 2017 r. sprawy ze skargi Marszałka Województwa na postanowienie Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej z dnia 21 września 2016 r., nr [...] w przedmiocie zawieszenia postępowania w sprawie przejścia do zasobu nieruchomości Skarbu Państwa gruntów pod wodami płynacymi oddala skargę.
Marszałek Województwa wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na postanowienie Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej z dnia 21 września 2016 r., Nr [..], uchylające postanowienie Starosty z dnia 12 kwietnia 2016 r. o zawieszeniu postępowania administracyjnego w sprawie przejścia do zasobu Skarbu Państwa gruntów pod wodami płynącymi cieku B. w obrębie M., gmina G., a następnie przekazania tych gruntów w trwały zarząd Marszałkowi Województwa do czasu rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego dotyczącego ustalenia linii brzegu cieku B. oraz uregulowania kwestii własnościowych gruntów pod tym ciekiem w zakresie objętym wnioskiem.
Zaskarżone postanowienia podjęto w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:
W toku prowadzonego przez Starostę postępowania w sprawie przejścia do zasobu Skarbu Państwa, a następnie przekazania w trwały zarząd Marszałka Województwa gruntów pod wodami płynącymi rzeki B. (działki nr: [..]-[..] obr. M. i działki nr [..], częściowo [..] obr. L.) w gminie G., organ ten postanowieniem z dnia 12 kwietnia 2016r., Nr [..], na podstawie art. 97 § 2 k.p.a., zawiesił z urzędu prowadzone postępowanie powołując się na wystąpienie zagadnienia wstępnego, którego rozstrzygnięcie jest konieczne do rozpatrzenia sprawy, tj. konieczność ustalenia linii brzegu cieku B. i uregulowanie kwestii własnościowych gruntów pod wskazanym ciekiem. Starosta w postanowieniu zobowiązał również Marszałka Województwa do wystąpienia z wnioskiem o ustalenie linii brzegu cieku B. oraz do uregulowania kwestii własnościowych gruntów pod tym ciekiem w zakresie objętym wnioskiem.
Zażalenia na powyższe postanowienie wnieśli:
1. A. G. nie zgadzając się z postanowieniem.
2. N. D. podnosząc, że wyroki sądów, które zapadły w przedmiotowej sprawie przesądziły o charakterze wód cieku B., tj. iż w górnym biegu ciek B. istnieje dzięki zrzutom spracowanej wody pobieranej z rzeki W., dokonywanym przez MEW, a co za tym idzie grunt pokryty wodą cieku B. nie stanowi z mocy prawa własności Skarbu Państwa. Skarżący dodał, że rozważania Sądu Okręgowego na temat ustalenia linii brzegu cieku B. związane są z jednym z zarzutów A.
3. R. C. podnosząc te same argumenty co N. D.
4. B. podnosząc, że treść uzasadnień wyroków sądowych (Sądu Rejonowego w IV Zam. Wydziału Cywilnego w N. z dnia 26.06.2015r. sygn. akt: VI C 4/13 oraz Sądu Okręgowego z dnia 20.01.2016r. sygn. akt: I Ca 474/15), jednoznacznie wskazuje, że grunt pod ciekiem B. nie tworzy dna lub brzegu cieku naturalnego, a jest ciekiem sztucznym istniejącym dzięki zasilaniu wodą pochodzącą ze zrzutu z młyna wodnego.
Rozpatrując złożone zażalenia Dyrektor Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej postanowieniem z dnia 21 września 2016 r., na podstawie art. 138 § 2 k.p.a. w związku z art. 144 k.p.a. uchylił zaskarżone postanowienie.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ odwoławczy wyjaśnił, że Starosta już wcześniej wydał rozstrzygnięcie w przedmiotowej sprawie (decyzja z dnia 12.01.2009r. znak: [..]), które Dyrektor RZGW decyzją nr [..] z dnia 21.12.2009r. w całości uchylił i przekazał sprawę organowi I instancji. W decyzji tej, Dyrektor RZGW stwierdził, że prowadzenie postępowania w trybie art. 14a ustawy Prawo wodne w stosunku do wnioskowanych gruntów jest zbędne, wskazał natomiast na konieczność podważenia stanu prawnego wynikającego z zapisów w księgach wieczystych poszczególnych działek, w których widnieją osoby fizyczne jako właściciele poszczególnych nieruchomości. Organ II instancji zasugerował wezwanie wnioskodawcy do wystąpienia z powództwem do właściwego sądu o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym. Decyzja Dyrektora RZGW została zaskarżona do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, który wyrokiem z dnia 18.01.2011r. sygn. akt: IV SA/Wa 367/10 oddalił skargę.