Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Gminy w przedmiocie regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Gminy
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Dorota Jadwiszczok Sędziowie: Sędzia WSA Mariola Jaroszewska (spr.) Asesor WSA Magdalena Dobek-Rak Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Anna Rusajczyk po rozpoznaniu w dniu 5 grudnia 2018 r. w Gdańsku na rozprawie sprawy ze skargi A Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł. na uchwałę Rady Gminy z dnia 13 listopada 2017 r., nr [...] w przedmiocie regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Gminy 1. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w części obejmującej paragraf 12 ust. 1 pkt 1 Załącznika do Uchwały Nr [...], 2. zasądza od Rady Gminy na rzecz strony skarżącej A Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł. 797 (siedemset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/10

"A" Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł. (dalej: "Spółka", "skarżąca"), działając na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r. poz. 994 ze zm.) - dalej: "u.s.g.", wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na uchwałę Nr [...] Rady Gminy w sprawie ustalenia regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Gminy Sulęczyno (Dz. Urz. Woj. [...]) - dalej: "Uchwała [...]", "Regulamin", zaskarżając ją w części, tj. § 12 ust. 1 pkt 1 załącznika do tej uchwały. Zaskarżonej uchwale zarzucono:

1. naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 6j ust. 3 w związku z art. 6c ust. 2 oraz art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2017 r. poz. 1289) - dalej: "u.c.p.g.", poprzez ustalenie minimalnej ilości pojemników w odniesieniu do kryterium powierzchni nieruchomości niezamieszkałej i w konsekwencji uzależnienie stawki opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi również od tego kryterium, podczas gdy u.c.p.g. przewiduje jedynie możliwość ustalenia opłaty dla terenów niezamieszkałych jako iloczyn zadeklarowanej liczby pojemników oraz stawki za gospodarowanie odpadami komunalnymi, a nadto określa jedynie rodzaj i minimalną pojemność, warunki rozmieszczenia i utrzymania w odpowiednim stanie sanitarnym porządkowym i technicznym pojemników przy uwzględnieniu enumeratywnie wymienionych czynników, wśród których nie znajduje się kryterium powierzchni nieruchomości;

2. naruszenie § 135 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r.

w sprawie "Zasad techniki prawodawczej" (Dz. U. z 2016 r. poz. 283) - dalej: "ZTP", w związku z art. 4 ust. 1 i 2 u.c.p.g. poprzez zamieszczenie w § 12 ust. 1 pkt 1 załącznika do Uchwały [...] przepisu aktu prawa miejscowego z przekroczeniem ustawowej delegacji.

Stawiając powyższe zarzuty wniesiono o stwierdzenie nieważności § 12 ust. 1 pkt 1 załącznika do Uchwały [...].

W uzasadnieniu podano, że Spółka jest właścicielem położonej na terenie gminy S. nieruchomości, na której prowadzi działalność gospodarczą w formie usług hotelowych. Jako podmiot wytwarzający odpady skarżąca jest adresatem norm prawa zawartych w u.c.p.g. oraz regulaminie utrzymania czystości i porządku na terenie Gminy S. (dalej: "Regulamin"). Na nieruchomości, z uwagi na charakter prowadzonej działalności gospodarczej, nie zamieszkują mieszkańcy, a odpady gromadzone są w sposób selektywny i nieselektywny. Wysokość opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi dla tej nieruchomości została naliczona za pojemnik, których pojemność i ilość odpowiada wielokrotności litrów na każdy m2 powierzchni nieruchomości.

Spółka podniosła, że zaskarżony przepis uchwały pozostaje w związku z art. 6j ust. 3 u.c.p.g., zgodnie z którym dla terenów niezamieszkałych opłata jest wyliczana jako iloczyn zadeklarowanej liczby pojemników z odpadami komunalnymi oraz stawki za gospodarowanie odpadami, przy czym stawka za gospodarowanie odpadami jest to stawka za pojemnik o określonej pojemności. Tym samym, ustanowienie w uchwale kryterium powierzchni użytkowej nieruchomości przy ustaleniu ilości pojemników w swej istocie stanowi dodatkowe kryterium, skutkujące obciążeniem skarżącej znacznie wyższą opłatą za gospodarowanie odpadami niż w przypadku zadeklarowanej przez Spółkę liczby pojemników, co narusza zarówno zasadę równości, jak i praworządności.

Strona 1/10