Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Gorski (spr.) Sędzia NSA Anna Orłowska Sędzia WSA Alina Dominiak Protokolant - Beata Kaczmar po rozpoznaniu w dniu 29 czerwca 2004 r. na rozprawie sprawy ze skargi S.G. na decyzję Dyrektora Wojskowej Agencji Mieszkaniowej z dnia 26 października 2001 r., nr [...] w przedmiocie zwolnienia osobnej kwatery stałej 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Dyrektora Oddziału Terenowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej z dnia 4 września 2001 r., nr [...] 2. zasądza od Dyrektora Wojskowej Agencji Mieszkaniowej na rzecz skarżącego 250 zł (dwieście pięćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania 3. określa, iż wymienione w punkcie 1 decyzje nie mogą być wykonane.
3 II SA/Gd 4188/01
U z a s a d n i e n i e
Zaskarżoną decyzją Dyrektor Wojskowej Agencji Mieszkaniowej utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Oddziału Terenowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej z dnia 4 września 2001 r. Nr [...] nakazującą S.G. opuszczenie i opróżnienie wraz ze wszystkimi wspólnie zamieszkałymi osobami prawa jego reprezentujących i wydania do dyspozycji Wojskowej Agencji Mieszkaniowej Oddział Terenowy osobnej kwatery stałej położonej w G. przy ul. [...]
Jako podstawę prawną zaskarżonego orzeczenia powołano art.13 ust. 4 i 5 pkt 2 i art.41 ust. 4 i 5 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 86, poz. 433 z późn. zm.) oraz art. 138 § 1 pkt 1 K.p.a.
W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji wskazano, iż S.G. otrzymał przydział osobnej kwatery stałej nr [...] przy ul. [...] w G. w czasie pełnienia wojskowej służby zawodowej.
W decyzji nr [...] z dnia 28 maja 1993r. garnizonowy organ kwaterunkowo-budowlany uwzględnił stan rodziny skarżącego to znaczy żonę I. i syna T..
Z zawodowej służby wojskowej skarżący zwolniony został 17 sierpnia 1998 r. Na podstawie przedłożonego zaświadczenia o uprawnieniu do wojskowego zaopatrzenia emerytalno-rentowego Dyrektor OT WAM wydał decyzję, w której stwierdził zachowanie przez S.G. prawa do osobnej kwatery stałej (decyzja Nr 230 z dnia 2 grudnia 1998 r.).
W dniu 12 stycznia 2000 r. małżeństwo S. i I. G. zostało rozwiązane przez rozwód, a w dniu 14 kwietnia 2001 r. skarżący zawarł nowy związek małżeński z J.M.. Ponieważ J.M., obecna żona skarżącego, posiadała prawo do spółdzielczego domu jednorodzinnego, zdaniem organu II instancji organ I instancji zasadnie orzekł o nakazie opuszczenia osobnej kwatery stałej i przekazanie jej do dyspozycji Oddziału Terenowego WAM w Gdańsku mimo, iż w decyzji powołano niewłaściwą podstawę prawną.
Wskazanie przez organ I instancji jako podstawę prawną przepisu art. 42 ust. 2 pkt 1 cytowanej ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP nie stanowi przesłanki do uznania, że nastąpiło naruszenie prawa.
Organ II instancji stoi na stanowisku, że w sprawie miały zastosowanie przepisy art. 41 ust. 4 i 5 ustawy i te przepisy powołał jako podstawę orzeczenia.
Z dyspozycji art. 41 ust. 4 ustawy wynika, że w przypadku gdy żołnierz i jego małżonek posiadają odrębne lokale mieszkalne w garnizonie, w którym żołnierz pełni służbę i za jeden z tych lokali uiszczają czynsz regulowany, są obowiązani przekazać ten lokal właścicielowi nieruchomości. Obowiązek ten ciąży również na emerytach wojskowych.
Decyzję tę zaskarżył S.G.
Wnosząc o jej uchylenie skarżący zarzucił rażące naruszenie prawa poprzez błędną ocenę materiału dowodowego zebranego w sprawie, błędne ustalenie stanu faktycznego, całkowite pominięcie istotnych dla sprawy dowodów przedstawionych przez skarżącego, stronniczość organu oraz przyjęcie za podstawę rozstrzygnięcia nieprawdziwych okoliczności faktycznych.