Sprawa ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie wyłączenia gruntów z produkcji rolnej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wanda Antończyk Sędziowie: Sędzia WSA Jolanta Górska Sędzia WSA Katarzyna Krzysztofowicz (spr.) Protokolant Starszy Referent Izabela Adamowicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 listopada 2009 r. sprawy ze skargi J. B., P. J. i W. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 28 maja 2009 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie wyłączenia gruntów z produkcji rolnej oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/10

J. B., P. J. i W. M. pismem z dnia 11 września 2006 roku wnieśli do Starosty o wyłączenie z produkcji rolniczej działki nr [...] w B. o powierzchni 0,05 ha oznaczonej symbolem Ps VI. W uzasadnieniu wnioski stwierdzili, że na działce o tak małej powierzchni produkcja rolna jest nieopłacalna. Podali także, iż zamierzają wystąpić o pozwolenie na budowę, a wydanie wnioskowanej decyzji jest warunkiem koniecznym do otrzymania takiego pozwolenia.

Decyzją z dnia 15 maja 2008 roku, nr [...], Starosta - wskazując jako podstawę prawną decyzji art. 105 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 roku - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity: Dz. U. z 2000 roku, nr 98, poz. 1071 ze zm.) oraz art. 5 ust. 1 i art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 3 lutego 1995 roku o ochronie gruntów rolnych i leśnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2004 roku, nr 121, poz. 1266 ze zm.), odmówił wydania decyzji dotyczącej zezwolenia na wyłączenie z produkcji rolnej gruntu opisanego w ww. wniosku.

Pismem z dnia 19 maja 2008 roku wnioskodawcy zażądali stwierdzenia nieważności powyższej decyzji Starosty z dnia 15 maja 2008 roku, zarzucając tej decyzji rażące naruszenie prawa, a w szczególności: art. 105 § 1 k.p.a. przez jego wadliwe zastosowanie, art. 40 § 2 k.p.a. przez jego niezastosowanie oraz art. 107 k.p.a. przez jego niepełne zastosowanie. W uzasadnieniu wniosku stwierdzili, że na organie administracji spoczywa obowiązek "wyboru prawidłowej podstawy prawnej decyzji pod względem jej mocy prawnej i zgodności z całym porządkiem prawnym". Tymczasem przywołany w podstawie prawnej decyzji art. 105 k.p.a. nie stanowi podstawy prawnej odmowy wydania decyzji dotyczącej zezwolenia na wyłączenie gruntu z produkcji rolnej. Proste zestawienie treści decyzji z treścią przepisu wskazuje na jawną sprzeczność. Czym innym jest bowiem umorzenie postępowania, a czym innym odmowa wydania decyzji.

Ponadto wnioskodawcy podnieśli, że organ prowadzący postępowanie ma obowiązek wszelkie pisma doręczać za pośrednictwem ustanowionego pełnomocnika, co wynika z art. 40 § 2 k.p.a. Wnioskodawcy wskazali, że decyzja Starosty z dnia 15 maja 2008 roku została doręczona ich pełnomocnikowi ustanowionemu w postępowaniu sądowym, nie zaś pełnomocnikowi ustanowionemu w postępowaniu administracyjnym.

W ocenie wnioskodawców podstawa prawna decyzji Starosty z dnia 15 maja 2008 roku była niepełna. Zgodnie z art. 107 k.p.a. decyzja powinna bowiem zawierać powołanie podstawy prawnej, przy czym musi być ona powołana dokładnie, ze wskazaniem mających zastosowanie w sprawie przepisów określonego aktu prawnego wraz z powołaniem źródła jego publikacji. Organy administracji winny podawać zmiany aktu prawnego, które miały miejsce do daty wydania decyzji, ponieważ wskazuje to na stan prawny obowiązujący w czasie orzekania w spawie. Zdaniem wnioskodawców formuła "z późn. zm." nie daje stronie pełnej informacji o podstawie prawnej rozstrzygnięcia. W przedmiotowej sprawie ustalenie prawidłowej i pełnej podstawy prawnej ma szczególne znaczenie, gdyż w czasie toczącego się postępowania nastąpiła wielokrotna zmiana przepisów.

Strona 1/10