Sprawa ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie opłaty adiacenckiej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jolanta Górska Sędziowie WSA Mariola Jaroszewska (spr.) Asesor WSA Magdalena Dobek-Rak po rozpoznaniu w Gdańsku na posiedzeniu niejawnym w dniu 15 grudnia 2020 r. sprawy ze skargi A. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 22 lipca 2019 r., nr [...] w przedmiocie opłaty adiacenckiej oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/6

A. P. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego (dalej jako "Kolegium") z dnia 22 lipca 2020 r., którą utrzymano w mocy decyzję Wójta Gminy (dalej jako "Wójt") z dnia 17 czerwca 2019 r. w przedmiocie ustalenia opłaty adiacenckiej.

Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym i prawnym:

W następstwie decyzji Wójta z dnia 20 listopada 2018 r. zatwierdzającej na wniosek A. P. projekt podziału działki nr [..] w S. stanowiącej jej własność, powstało pięć działek od nr [..] do nr [..].

Następnie Wójt wszczął z urzędu postępowanie administracyjne w celu ustalenia wysokości opłaty adiacenckiej od wzrostu wartości działki [..] w wyniku jej podziału i zlecił rzeczoznawcy majątkowemu wykonanie operatu szacunkowego określającego wartość nieruchomości przed i po podziale oraz poinformował skarżącą o możliwości zapoznania się - po jego sporządzeniu - z operatem. Oceniając operat i przyjmując go jako dowód w sprawie, organ uznał, że został on sporządzony zgodnie z prawem, a nieruchomości gruntowe przyjęte przez biegłą do wyceny mają cechy porównywalne z cechami nieruchomości wycenianej. Wycena została wykonana w oparciu o transakcje rynkowe zawarte na nieruchomościach podobnych, położonych na terenie powiatu.

Decyzją z dnia 17 czerwca 2019 r. organ pierwszej instancji ustalił dla A. P. jako właścicielki nr [..] opłatę adiacencką z tytułu wzrostu wartości powstałej w wyniku podziału nieruchomości, w kwocie 1.957,80 zł. W uzasadnieniu wskazano, że zgodnie z operatem organ stwierdził, iż wartość nieruchomości przed podziałem wynosiła 162 332 zł, a po podziale wzrosła o 6526,00 zł i wyniosła 168 858 zł. Zgodnie z uchwałą Rady Gminy z dnia 28 września 2007 r. w sprawie ustalenia stawki procentowej opłaty adiacenckiej od wzrostu wartości nieruchomości w wyniku podziału, wysokość stawki procentowej opłaty adiacenckiej naliczanej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości w wyniku podziału nieruchomości dokonanej na wniosek właściciela wynosi 30 % różnicy wartości nieruchomości przed i po dokonaniu podziału. Zatem wysokość opłaty adiacenckiej stanowić będzie 1.957,80 zł.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze rozpoznając odwołanie skarżącej, decyzją z dnia 22 lipca 2020 r. utrzymało w mocy decyzję Wójta z dnia 17 czerwca 2019 r.

Kolegium stwierdziło, że nie można w sposób skuteczny podnosić w odwołaniu, że organ skorzystał z przysługującego uprawnienia do ustalenia opłaty adiacenckiej. Odnosząc się do operatu organ uznał, że rzeczoznawca majątkowy zastosował do wykonanych wycen podejście porównawcze, metodę korygowania ceny średniej. Operat jest spójny, logiczny i nie zawiera niejasności. W operacie szacunkowym uwzględniono też akt, że działka nie ma dostępu do drogi publicznej, a ustalenia w nim zawarte dokonane zostały z uwzględnieniem tej okoliczności. Dalej w decyzji wskazano, że projekt podziału nieruchomości został przeprowadzony w oparciu o ustalenia zawarte w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Odnosząc się do zarzutu, że Wójt nie uwzględnił, tego, że powierzchnię nieruchomości przy wycenie pomniejsza się o powierzchnie, które zostały wydzielone pod drogi i jest to zawarte w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego stwierdzono, że z treści zarzutu wynika, że stronie w zasadzie chodziło o art. 98a ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2020 r., poz. 65 ze zm.), dalej jako u.g.n. W związku z tym stwierdzono, że ustawa jasno wskazuje, że chodzi o drogi publiczne, a nie drogi wewnętrzne. Tymczasem w operacie szacunkowym wskazano, że na przedmiotowych działkach znajdują się drogi wewnętrze. W związku z tym zarzut ten nie odnosi się do stanu faktycznego sprawy i nie może być uwzględniony.

Strona 1/6