Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Tamara Dziełakowska Sędziowie: Sędzia WSA Jolanta Górska Sędzia WSA Katarzyna Krzysztofowicz (spr.) Protokolant: Sekretarz Sądowy Joanna Mierzejewska po rozpoznaniu w dniu 10 października 2012 r. na rozprawie sprawy ze skargi Przedsiębiorstwa Produkcyjno - Handlowego Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 2 kwietnia 2012 r., nr [...] w przedmiocie nieważności decyzji w sprawie kary za usunięcie drzew oddala skargę.
Decyzją z dnia 28 kwietnia 2010 roku, nr [...], Wójt Gminy nałożył na A w Ł. administracyjną karę pieniężną w wysokości 48.006,56 zł za usunięcie bez zezwolenia 4 sztuk drzew gatunku sosna zwyczajna.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze, po rozpatrzeniu odwołania A Spółki z graniczoną odpowiedzialnością w Ł. (dalej w skrócie zwanej "Spółką") od powyższej decyzji, utrzymało ją w mocy decyzją z dnia 12 października 2010 roku, nr [...].
W dniu 8 września 2011 roku Spółka wniosła o stwierdzenie nieważności ww. decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego oraz poprzedzającej ją decyzji Wójta Gminy, zarzucając im rażące naruszenie art. 88 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 roku o ochronie przyrody (Dz. U. z 2009 roku, nr 151, poz. 1220 ze zm.) - dalej zwanej w skrócie jako "ustawa", poprzez jego błędne zastosowanie polegające na przypisaniu skarżącej odpowiedzialności za nielegalną wycinkę drzew oraz naruszenie art. 7, art. 75, art. 77, art. 86, art. 89 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 roku - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 roku, nr 98, poz. 1071 ze zm.) - dalej w skrócie jako "k.p.a.", poprzez niewyjaśnienie całokształtu okoliczności sprawy oraz dopuszczenie się istotnych uchybień proceduralnych w toku postępowania dowodowego.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze, decyzją z dnia 21 listopada 2011 roku, nr [...], wydaną na podstawie art. 156 § 1, art. 157 § 1 i art. 158 § 1 k.p.a. w zw. z art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy, odmówiło stwierdzenia nieważności objętych wnioskiem Spółki decyzji.
W uzasadnieniu Kolegium wskazało, że w decyzji z dnia 12 października 2010 roku przyjęło stanowisko, że odpowiedzialność właściciela nieruchomości za wycięcie drzew, na podstawie art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy, jest niezależna od jego wiedzy o wycince i wiąże się z zaniechaniem właściwej pieczy nad rosnącymi na jego nieruchomości drzewami. Zaznaczyło przy tym, że nie stanowi o rażącym naruszeniu prawa przyjęcie jednej z rozbieżnych wykładni przepisu prawa. Błędnej wykładni przepisów lub nieodpowiedniego ich zastosowania nie można bowiem bezwarunkowo utożsamiać z pojęciem rażącego naruszenia prawa.
Kolegium stwierdziło nadto, że przyjęcie wyżej opisanego stanowiska co do interpretacji art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy nie determinuje przeprowadzenia postępowania dowodowego mającego na celu ustalenie, czy właściciel lub posiadacz nieruchomości zlecił dokonanie wycinki osobie trzeciej lub wiedział o zamiarze wycinki przez osobę trzecią i godził się na taką ewentualność. W myśl przyjętej wykładni tego przepisu, wystarczyło przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego jedynie fakt usunięcia drzew, ich ilości, rodzaju, obwodu i gatunku oraz roku usunięcia, a także zbadanie czy Spółka jest właścicielem lub posiadaczem nieruchomości.
Kolegium wyjaśniło również, że z przepisów art. 7, art. 77 i art. 80 k.p.a. można wyprowadzić rażące naruszenie prawa, ale tylko przez ustalenie, że w sprawie zastosowano normę prawa materialnego do stanu faktycznego niezapisanego w hipotetycznym stanie faktycznym tej normy. Natomiast z różnicy w ocenie dowodów, która oparta jest na zasadzie swobodnej oceny dowodów, nie jest dopuszczalne wyprowadzenie rażącego naruszenia prawa. Podważałoby to zasadę trwałości decyzji administracyjnej.