Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Górska Sędziowie: WSA Mariola Jaroszewska (spr.) WSA Elżbieta Piechowiak Protokolant: Agnieszka Szczepkowska po rozpoznaniu w dniu 3 marca 2005r. na rozprawie sprawy ze skargi Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej na decyzję Wojewody z dnia 14 sierpnia 2001r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie dysponowania środkami finansowymi w związku z usuwaniem skutków niekorzystnych zjawisk atmosferycznych 1. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji, 2. zaskarżona decyzja nie może być wykonana.
Uchwałą Nr [...] z dnia 21 lipca 2001r. Rada Nadzorcza Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej postanowiła:
1. upoważnić Zarząd Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej do dysponowania kwotą do: 1.000.000zł przeznaczoną na usuwanie skutków niekorzystnych zjawisk atmosferycznych w ramach przyjętego planu finansowego na 2001r.
2. wyrazić zgodę na odstępstwo od Zasad udzielania i umarzania pożyczek oraz udzielania dotacji ze środków Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej przy wyborze zadań podlegających dofinansowaniu.
3. zobowiązać Zarząd Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej do przedstawienia na najbliższym posiedzeniu Rady zadań przyjętych do realizacji.
Uchwała została podjęta na podstawie art. 88e ust. 8 pkt 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1980r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (tj. Dz.U. Dz 1994r. Nr 49, poz. 196 z późn. zm.) oraz § 1 i 18 Zasad udzielania i umarzania pożyczek oraz udzielania dotacji ze środków Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej stanowiących załącznik do uchwały nr [...] Rady Nadzorczej Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej z dnia 6 marca 1999r. w związku z § 4 Statutu Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.
Wojewoda rozstrzygnięciem nadzorczym nr [...] podjętym w dniu 14 sierpnia 2001r. na podstawie art. 87 ust. 5 i 7 ustawy z dnia 31 stycznia 1980r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (tekst jednolity Dz. U. z 1994r. Nr 49, poz. 196 z późn. zm.) stwierdził nieważność opisanej uchwały.
Wojewoda uznał, że uchwała Rady Nadzorczej Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej zawiera wadliwą podstawę prawną oraz narusza art. 88 e ust. 8 pkt 4 ustawy o ochronie i kształtowaniu środowiska, ponieważ zastrzeżone dla tego organu ustawowe kompetencje Rada Nadzorcza przekazała Zarządowi Funduszu. Natomiast przepis art. 88 e ust. 8 pkt 2 cytowanej ustawy stanowi, że do zadań Rady Nadzorczej Wojewódzkiego Funduszu należy zatwierdzanie wniosków zarządu w sprawach emisji obligacji własnych oraz nabywania obligacji i akcji jednostek gospodarczych, zaciągania kredytów i pożyczek, wnoszenia udziałów do spółek, a także zatwierdzanie wniosków udzielenie pożyczek i dotacji z wojewódzkiego funduszu.
W ocenie organu nadzoru uchwała nie tylko narusza prawo w zakresie podziału ustawowych kompetencji organów Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, lecz dodatkowo wyposaża Zarząd w kompetencje decydowania w nieograniczonym zakresie do wydatkowania kwoty do 1.000.000zł z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, z której Zarząd jedynie rozliczy się w takim sposób, ze na najbliższym posiedzeniu Rady Nadzorczej przedstawi Radzie zadania przyjęte do realizacji.
Skargę na powyższe rozstrzygnięcie nadzorcze do Naczelnego Sądu Administracyjnego wniósł Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej domagając się jego uchylenia. Skarżący podnosi, iż organ nadzoru uchybił 14 dniowemu terminowi określonemu w art. 87 ust. 4 ustawy o ochronie i kształtowaniu środowiska. Uchwała została bowiem doręczona Wojewodzie 27 lipca 2001r., natomiast skarżone rozstrzygnięcie podjęte dopiero w dniu 14 sierpnia 2001r., przekraczając termin, w którym organ nadzoru mógł we własnym zakresie stwierdzić nieważność opisanej uchwały. Ponadto rozstrzygnięcie Wojewody nie jest decyzją administracyjną, nie podaje przyczyn stwierdzenia nieważności uchwały, o których mowa w art. 156 § 1 Kpa. Zdaniem skarżącego Wojewoda działał z rażącym naruszeniem prawa w formie, w której w chwili podjęcia rozstrzygnięcia działać już nie mógł.