Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Zdzisław Kostka (spr.), Sędziowie: sędzia WSA Arkadiusz Despot-Mładanowicz, asesor WSA Krzysztof Retyk, Protokolant Wioleta Gładczuk, po rozpoznaniu w dniu 28 stycznia 2004 r. na rozprawie sprawy ze skargi J. N. na decyzję Dyrektora Oddziału Rejonowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej z dnia 6 października 2000 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia osobnej kwatery stałej oddala skargę.
Skarżący J. N. wnioskiem z dnia 28 kwietnia 2000 r. zwrócił się do Dyrektora Oddziału Terenowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej o "wydanie decyzji o zachowaniu uprawnień do osobnej kwatery stałej." Rozpoznając ten wniosek Dyrektor Oddziału Terenowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej, decyzją nr [...] z dnia 24 lipca 2000 r. stwierdził, że skarżący nie zachował prawa do osobnej kwatery stałej. Jako podstawę rozstrzygnięcia organ podał art. 23 ust. 4 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 86, poz.433 z późn. zm.). W treści orzeczenia organ powołał się na zaświadczenie Wojskowego Biura Emerytalnego z dnia 5 grudnia 1997 r. nr [...]. Natomiast w uzasadnieniu decyzji podniósł, że na podstawie decyzji Szefa Wojskowego Rejonowego Zarządu Kwaterunkowo - Budowlanego nr [...] z dnia 16 listopada 1991 r. skarżący skorzystał z pomocy finansowej pochodzącej ze środków funduszu mieszkaniowego Ministerstwa Obrony Narodowej z przeznaczeniem na rozbudowę domu. Organ pierwszej instancji wskazał też, że w myśl art. 24 ust. 1 ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej prawo do kwatery realizuje się na wniosek osoby uprawnionej, przez przydział kwatery (pkt 1) albo wypłacenie ekwiwalentu pieniężnego w zamian za rezygnację z kwatery (pkt 2). Zgodnie zaś z art. 87 ust. 1 ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, pomoc finansowa przyznana na podstawie dotychczas obowiązujących przepisów jest ekwiwalentem, o którym mowa w art.24 ust. 1 pkt 2 tej ustawy. Mając to na względzie organ administracji uznał, że poprzez skorzystanie z pomocy finansowej z funduszu mieszkaniowego Ministerstwa Obrony Narodowej, skarżący zrealizował swoje uprawnienia, skutkiem czego nie zachował prawa do osobnej kwatery stałej. Skarżący od tej decyzji wniósł odwołanie, które zostało rozpoznane decyzją z dnia 29 września 2000 r., od której skarżący wniósł skargę do sądu administracyjnego.
Decyzją z dnia 27 lipca 2000 r. Nr [...], powołując się na art. 13 ust. 3 i 4 oraz art. 41 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz art. 104 k.p.a. Dyrektor Oddziału Terenowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej nakazał skarżącemu J. N. wraz z osobami wspólnie z nim zamieszkującymi opuszczenie i opróżnienie zajmowanej osobnej kwatery stałej, usytuowanej przy ul. [...] [...] i przekazanie jej do dyspozycji Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w terminie do dnia 31 sierpnia 2000 r.
W uzasadnieniu decyzji z dnia 27 lipca 2000 r. organ pierwszej instancji wskazał, że osobna kwatera stała, w której mieszka skarżący, została mu przydzielona na podstawie decyzji nr [...] z dnia 29 kwietnia 1981 r., że decyzją Szefa Wojskowego Rejonowego Zarządu Kwaterunkowo - Budowlanego nr [...] z dnia 16 listopada 1991 r. skarżący otrzymał pomoc z funduszu mieszkaniowego Ministerstwa Obrony Narodowej na zakończenie budowy domu jednorodzinnego oraz, że dom jednorodzinny sprzedał, lecz nie zwrócił pomocy finansowej. Następnie organ administracji stwierdził, że zgodnie z art. 41 ust. 2 pkt 1 ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej emeryt wojskowy jest obowiązany przekazać do dyspozycji Agencji dotychczas zajmowaną kwaterę, jeżeli otrzymał pomoc finansową na budownictwo mieszkaniowe, udzieloną na podstawie dotychczasowych przepisów.