Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jolanta Górska Sędziowie: Asesor WSA Wojciech Wycichowski Asesor WSA Justyna Dudek-Sienkiewicz (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 28 września 2022 r. sprawy ze skargi R. K. na decyzję Wojewody Pomorskiego z dnia 27 stycznia 2022 r. nr NSP-VIII.7581.1.178.2021.IK w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie odszkodowania za pozbawienie prawa własności nieruchomości oddala skargę.
Zaskarżoną decyzją z dnia 27 stycznia 2022 r. nr NSP-VII.7581.1.178.2021.IK Wojewoda Pomorski, po rozpatrzeniu odwołania wniesionego przez R. K. od decyzji Starosty Wejherowskiego z dnia 30 czerwca 2021 r. nr GN.683.4.10.dg.2018.IP w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie ustalenia odszkodowania za pozbawienie prawa własności nieruchomości, utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.
Podstawą rozstrzygnięcia był następujący stan faktyczny.
Wnioskiem z 25 czerwca 2018 r. R. K. (dalej też: skarżąca, strona) zwróciła się do Starosty Wejherowskiego (dalej też: organ I instancji) o ustalenie odszkodowania w związku z przejęciem przez Gminę L. własności nieruchomości położonej w miejscowości K., gmina L., stanowiącej działki o numerach ewidencyjnych [...] i [...], które decyzją Wójta Gminy Luzino z 18 listopada 1998 r. nr GG-6011/54/98 zostały wydzielone pod drogi publiczne.
W uzasadnieniu wniosku wskazano, że Wójt Gminy Luzino, w odpowiedzi na zaproszenie do negocjacji w piśmie z dnia 18 kwietnia 2018 r., odmówił ich podjęcia, argumentując, że wnioskodawczyni zrezygnowała z odszkodowania za ww. działki w zamian za rezygnację Zarządu Gminy Luzino z ustalenia opłaty adiacenckiej.
Na skutek przeprowadzonego postępowania Starosta Wejherowski postanowieniem z dnia 13 sierpnia 2018 r. odmówił wszczęcia postępowania w sprawie ustalenia odszkodowania na rzecz R. K. za prawo własności ww. nieruchomości, wydzielonych pod drogi publiczne. Organ I instancji uznał, że w rozpatrywanej sprawie miały miejsce uzgodnienia, odzwierciedlone w protokole negocjacji z dnia 26 listopada 1998 r., dotyczące wysokości odszkodowania, w których strona dała wyraz swojej woli nieodpłatnego przekazania działek nr [...] i [...] na rzecz Gminy Luzino, w zamian za co Zarząd Gminy Luzino odstąpił od naliczania opłaty adiacenckiej. Tym samym brak jest podstaw do wszczęcia postępowania w kwestii odszkodowania.
Po rozpoznaniu zażalenia wniesionego przez R. K. Wojewoda Pomorski (dalej: Wojewoda, organ odwoławczy) postanowieniem z dnia 7 listopada 2018 r., nr NSP-VIII.7581.1.246.2018.ND zaskarżone postanowienie utrzymał w mocy stwierdzając, że skoro doszło do zrzeczenia się odszkodowania zanim został złożony wniosek o jego ustalenie, to postępowanie administracyjne w ogóle nie podlega załatwieniu w formie decyzji, bowiem zostało zakończone w trybie cywilnoprawnym. Powoduje to odmowę jego wszczęcia z innych uzasadnionych przyczyn na podstawie art. 61a § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz.U. z 2022r., poz. 2000), dalej "k.p.a.".
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku strona zarzuciła wydanemu postanowieniu naruszenie przepisów postępowania polegające na zgromadzeniu niewyczerpującego materiału dowodowego w sprawie i niewyjaśnieniu wszystkich istotnych jej okoliczności, które doprowadziło do niezasadnej odmowy wszczęcia postępowania administracyjnego z pominięciem utrwalonego dorobku judykatury i nauki prawa. Skarżąca zarzuciła również Wojewodzie naruszenie przepisów prawa materialnego polegające na dopuszczeniu możliwości dokonywania uzgodnień dotyczących odszkodowania za nieruchomość przejętą pod drogę publiczną jeszcze przed uprawomocnieniem się decyzji podziałowej, które zmierzały do pozbawienia jej prawa do uzyskania słusznej rekompensaty za wywłaszczona nieruchomość, na podstawie porozumienia zawartego z osobą nieposiadającą należytego umocowania ze strony Gminy.