Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Dariusz Kurkiewicz Sędziowie: Sędzia WSA Diana Trzcińska (spr.) Asesor WSA Magdalena Dobek-Rak Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Anna Rusajczyk po rozpoznaniu w dniu 23 października 2019 r. w Gdańsku na rozprawie sprawy ze skargi A Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w C. na uchwałę Sejmiku Województwa z dnia 28 stycznia 2019 r., nr [...] w sprawie przyjęcia aktualizacji Planu Gospodarki Odpadami dla Województwa 2022 w zakresie wskazania miejsc spełniających warunki magazynowania odpadów dla zatrzymanych transportów odpadów oddala skargę.
W dniu 28 stycznia 2019 r. Sejmik Województwa wydał uchwałę nr 56/V/19 w sprawie przyjęcia aktualizacji Planu Gospodarki Odpadami dla Województwa 2022 w zakresie wskazania miejsc spełniających warunki magazynowania odpadów dla zatrzymanych transportów odpadów. Jako podstawę prawną wydania uchwały wskazano art. 18 pkt 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 913 ze zm.), art. 36 ust. 2 oraz art. 37 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. z 2018 r., poz. 922 ze zm.) w związku z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o Inspekcji Ochrony Środowiska oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 1479).
Skargę na powyższą uchwałę, po uprzednim wezwaniu organu administracji do usunięcia naruszenia prawa, wniósł A z siedzibą w C., która wskazała, że zaskarżona uchwała podlega kontroli sądu administracyjnego na podstawie art. 90 ust. 1 w związku z art. 91 ust. 1 ustawy o samorządzie województwa i art. 3 § 2 pkt 6 w związku z art. 53 § 2a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zmianami), dalej p.p.s.a.
Zaskarżonej uchwale skarżąca zarzuciła naruszenie przepisów prawa materialnego:
1. art. 22 ust. 1 ustawy o zmianie ustawy o Inspekcji Ochrony Środowiska oraz niektórych innych ustaw w zw. z art. 2 oraz art. 32 Konstytucji RP poprzez przekroczenie granic uznania administracyjnego i w konsekwencji arbitralne, dowolne i naruszające zasady równego traktowania, słuszności i sprawiedliwości:
1) wyznaczenie nieruchomości Spółki jako lokalizacji spełniającej warunki magazynowania odpadów dla zatrzymanych transportów odpadów przy powoływaniu się na nieprawdziwe okoliczności jakoby Spółka wyraził zgodę na powyższe, nie uwzględniając, że Spółka jeszcze na etapie konsultacji społecznych pismem z 15 listopada 2018 r. poinformowała Urząd Marszałkowski Województwa o braku możliwości utworzenia miejsca dla zatrzymanych transportów na terenie jej nieruchomości, co jednoznacznie przesądza o braku zgody Spółki w tym zakresie;
2) wyznaczenie nieruchomości Spółki jako lokalizacji spełniającej warunki magazynowania odpadów dla zatrzymanych transportów odpadów, mimo braku zgody Spółki na powyższe, jak również istnienia negatywnej opinii Starosty w tym zakresie, w sytuacji gdy z uzasadnienia uchwały wynika, że organ wybierając miejsca spełniające warunki magazynowania odpadów dla zatrzymanych transportów odpadów kierował się zgodą danego podmiotu na utworzenie takiej lokalizacji na jego nieruchomości, jak również opiniami starostów i prezydentów miast na prawach powiatu;
3) wyznaczenie nieruchomości Spółki jako lokalizacji spełniającej warunki magazynowania odpadów dla zatrzymanych transportów odpadów bez wskazania rzeczywistych przesłanek jakimi kierował się organ przy wyborze nieruchomości Spółki, jak również bez należytego uzasadnienia dlaczego wyznaczono nieruchomość Spółki, mimo braku jej zgody i mimo istnienia negatywnej opinii Starosty w tym zakresie;