Sprawa ze skargi na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego w sprawie obowiązku wykonania określonych robót budowlanych w celu doprowadzenia obiektu budowlanego do stanu zgodnego z prawem
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Dariusz Kurkiewicz (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Diana Trzcińska Asesor WSA Magdalena Dobek-Rak Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Anna Rusajczyk po rozpoznaniu w dniu 23 października 2019 r. w Gdańsku na rozprawie sprawy ze skargi A Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 22 lutego 2019 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego w sprawie obowiązku wykonania określonych robót budowlanych w celu doprowadzenia obiektu budowlanego do stanu zgodnego z prawem oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/5

Decyzją z 22 lutego 2019 r. Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego na podstawie art. 138 § 1 pkt 3 K.p.a. umorzył postępowanie odwoławcze zainicjowane przez A. od decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z 12 października 2018 r. nakładającej na właścicieli - G. i J. H., w celu doprowadzenia budynku mieszkalnego jednorodzinnego z garażem w zabudowie szeregowej, usytuowanej na terenie działki nr [..] w B., przy ul. K. gm. Ż. do stanu zgodnego z prawem - obowiązek wykonania w terminie do dnia 1 lipca 2019 r. robót budowlanych określonych w sentencji decyzji.

W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał, że uprawnionym do skutecznego kwestionowania decyzji w trybie odwoławczym jest wyłącznie podmiot, któremu przysługuje przymiot strony danego postępowania.

Tym samym, jednym z podstawowych obowiązków organu drugiej instancji jest ustalenie, czy odwołujący się jest stroną postępowania administracyjnego. Jeżeli zaś organ odwoławczy ustali, że osoba, która wniosła odwołanie nie jest stroną postępowania, obowiązany jest, na podstawie art. 138 § 1 pkt 3 Kodeksu postępowania administracyjnego, umorzyć postępowanie odwoławcze.

Zgodnie z art. 28 K.p.a., stroną jest każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie albo kto żąda czynności organu ze względu na swój interes prawny lub obowiązek.

Wyjaśniając pojęcie interesu prawnego organ odwoławczy podkreślił, że mieć interes prawny w postępowaniu administracyjnym znaczy tyle samo, co ustalić przepis prawa, na podstawie którego można skutecznie żądać czynności organu z zamiarem zaspokojenia jakiejś potrzeby. Od tak pojmowanego interesu prawnego trzeba odróżnić interes faktyczny, to jest stan, w którym podmiot jest wprawdzie nawet bezpośrednio zainteresowany rozstrzygnięciem sprawy administracyjnej, ale nie może tego poprzeć przepisami prawa, które mogłyby stanowić podstawę skutecznego żądania czynności organu administracji. Tak więc, podmiot składający odwołanie ma interes prawny, o ile istnieje związek pomiędzy jego indywidualną sferą praw lub obowiązków, a obowiązującym systemem prawa zapewniającym ochronę tej sfery. Podmiot, dla którego z przepisów prawa materialnego nie wynikają żadne uprawnienia ani obowiązki, nie ma przymiotu strony w świetle komentowanego przepisu, nie jest legitymowany do żądania wszczęcia postępowania, czy też kwestionowania zapadłych w tym postępowaniu rozstrzygnięć (por. wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 10 stycznia 2018 r., II SA/Wr 637/17).

Mając powyższe na uwadze, organ odwoławczy stwierdził, że przedmiotowe postępowanie prowadzone jest w trybie przepisów art. 66 ustawy Prawo budowlane, dotyczących obiektów w użytkowaniu.

Zgodnie z art. 61 ust. 1 Prawa budowlanego, właściciel lub zarządca obiektu budowlanego jest obowiązany utrzymywać i użytkować obiekt zgodnie z zasadami, o których mowa w art. 5 ust. 2 i zapewnić, dochowując należytej staranności, bezpieczne użytkowanie obiektu.

Strona 1/5