Termin przewidziany w art. 25 ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania krajowego drogowego przewozu osób /Dz.U. nr 141 poz. 942 ze zm./ jest terminem prawa materialnego; termin ten nie może być przywracalny w trybie i na warunkach określonych w przepisach art. art. 58 i art. 59 Kpa.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę (...) Mariana Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w (...) z dnia 26 listopada 1998 r. w przedmiocie odmowy zezwolenia na przewóz osób taksówką.
Prezydent Miasta G. decyzją z dnia 11 września 1998 r. na podstawie art. 4 ust. 2, art. 14 ust. 1 w związku z art. 25 ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania krajowego drogowego przewozu osób /Dz.U. nr 141 poz. 942 ze zm. / odmówił udzielenia Marianowi Z. zezwolenia na przewóz osób taksówką. Rozstrzygnięcie to zapadło na tle następujących ustaleń:
Marian Z. od 1979 r. wykonywał zarobkowo przewóz osób taksówką na terenie Trójmiasta posiadając świadectwo kwalifikacji (...).
W dniu 13 lipca 1998 r. złożył on do Prezydenta Miasta G. wniosek o wydanie zezwolenia na przewóz osób taksówką osobową na obszarze gminy G. załączając do niego szereg dokumentów.
Rozpoznając ten wniosek organ administracji wskazał, że zgodnie z art. 25 ust. 1 i 2 cyt. ustawy przedsiębiorcy wykonujący dotychczas zarobkowy przewóz osób obowiązani byli uzyskać zezwolenia przewidziane tą ustawą. W tym celu powinni złożyć wnioski o zezwolenie nie później niż w okresie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, tj. w okresie od 1 kwietnia do 30 czerwca 1998 r. Uchwałą (...) Rada Miasta G. w dniu 21 maja 1993 r. ustaliła na 1998 r. limit wydania 10 nowych zezwoleń na wykonywanie zarobkowego przewozu osób taksówkami.
Marian Z. złożył wniosek po upływie terminu określonego w art. 25 ust. 2 ustawy oraz po wyczerpaniu dodatkowego limitu ustalonego na 1998 r., co uniemożliwiało uwzględnienie jego prośby o wydanie zezwolenia.
Ponadto w uzasadnieniu decyzji wskazano, że do wniosku nie załączono zaświadczenia z przeprowadzonego badania technicznego pojazdu jako taksówki oraz kopii zaświadczenia o nadaniu NIP-u. W odwołaniu od tej decyzji Marian Z. powołał się na tą okoliczność, że od dnia 14 kwietnia 1998 r. choruje i do chwili obecnej korzysta ze zwolnienia lekarskiego.
Do odwołania załączono kserokopie nieprzerwanych zwolnień lekarskich za okres od 14 Kwietnia do 23 września 1998 r. Nie uwzględniając tego odwołania Samorządowe Kolegium Odwoławcze w G. utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję w dniu 26 listopada 1998 r. podzielając w całości faktyczne i prawne podstawy rozstrzygnięcia organu I instancji.
Organ odwoławczy wskazał, że przewidziany w art. 25 ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. 3-miesięczny termin do złożenia wniosku jest terminem prawa materialnego, wobec czego jego uchybienie wywołuje skutek prawny w postaci wygaśnięcia uprawnienia.
Ustawa weszła w życie 1 kwietnia 1998 r. a odwołujący się złożył wniosek 13 lipca 1998 r. tj. po upływie terminu, którego przywrócenie nie jest możliwe.
Wyczerpanie limitu nowych zezwoleń na 1998 r. przed złożeniem tego wniosku stało na przeszkodzie w pozytywnym jego załatwieniu zwykłym trybie.
Marian Z. wniósł skargą do sądu administracyjnego, w której zarzucił błędną wykładnię prawa materialnego tj. art. 25 ust. 2 ustawy o warunkach wykonywania krajowego drogowego przewozu osób przez przyjęcie, iż ustalony tam termin ma charakter materialnoprawny oraz naruszenie przepisów postępowania przez niepouczenie go o możliwości złożenia wniosku o przywrócenie tego terminu i uzupełnienie brakujących zaświadczeń.