Sprawa ze skargi na decyzję Wojewody B. w przedmiocie rozbiórki części obiektu budowlanego
Tezy

1. Wykonanie dodatkowego ocieplenia nie może być uznane za remont, gdyż nie jest to robota budowlana polegająca na odtworzeniu stanu pierwotnego. W wyniku wykonania dodatkowego ocieplenia powstaje nowy dotychczas nie istniejący element budynku.

2. Użyte w art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ sformułowanie "część obiektu budowlanego" należy rozumieć przede wszystkim jako samodzielny obiekt budowlany, którego budowa nie została jeszcze zakończona lub jako część innego obiektu, która jest na tyle samodzielna i niezależna od pozostałej części wybudowanej zgodnie z prawem, że może być rozebrana bez istotnej ingerencji w tą pozostałą część obiektu budowlanego.

3. Mając na uwadze ustawową definicją obiektu budowlanego /art. 3 pkt 1 Prawa budowlanego/ jest oczywiste, że ocieplenie budynku, rozumiane jako dodatkowa warstwa materiału budowlanego połączona ze ścianą budynku, nie jest obiektem budowlanym. W potocznym znaczeniu ocieplenie budynku, w rozumieniu art. 48 Prawa budowlanego jest niewątpliwie częścią obiektu budowlanego, ściślej zaś rzecz ujmując jest częścią budynku, tak jak częścią budynku są ściany, okna, dach itp. W art. 48 Prawa budowlanego chodzi jednak o część obiektu budowlanego, na tyle samodzielną, niezależną od pozostałej jego części, aby można było ją rozebrać bez konieczności ingerencji w tą pozostałą część obiektu.

4. Badając naruszenie uzasadnionych interesów właściciela nieruchomości. sąsiedniej należy mieć też na uwadze, że przy wykonaniu ocieplenia na ścianie domu, która znajduje się na granicy, nie można jednoznacznie mówić o naruszeniu posiadania nieruchomości sąsiedniej. Trzeba bowiem uwzględnić treść art. 154 Kc, który reguluje sposób korzystania m.in. z murów i innych podobnych urządzeń stojących na granicy gruntów sąsiadujących.

5. Stosownie do art. 55 ust. 1 pkt 3 Prawa budowlanego nałożenie obowiązku wykonania określonych czynności na podstawie art. 51 ust. 1 pkt 2 Prawa budowlanego stwarza obowiązek uzyskania pozwolenia na użytkowanie, co daje dodatkową możliwość kontroli sposobu wykonania robót budowlanych.

6. O ile roboty budowlane polegające na ociepleniu budynku nie zostały zakończone organ administracyjny winien zastosować przepis art. 50 ust. 1 i następnie wprost a nie odpowiednio art. 51 ust. 1-3 Prawa budowlanego z 1994 r.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Kazimierza P. na decyzję Wojewody B. z dnia 25 listopada 1998 r. (...) w przedmiocie rozbiórki części obiektu budowlanego - uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Burmistrza Miasta i Gminy Ł. z dnia 19 października 1998 r. (...); (...).

Uzasadnienie strona 1/4

Skarżący Kazimierz P. wniósł skargę na decyzję Wojewody B. z dnia 25 listopada 1998 r. (...), którą utrzymano w mocy decyzję Burmistrza Miasta i Gminy Ł. z dnia 19 października 1998 r. (...).

Decyzją z dnia 19 października 1998 r. Burmistrz Miasta i Gminy Ł., powołując się na art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414, ze zm./, nakazał skarżącemu zdjąć ocieplenie wykonane na ścianie szczytowej stojącej na granicy z działką sąsiednią budynku mieszkalnego jednorodzinnego położonego przy ul. PW nr 11 w Ł. Uzasadniając decyzję organ administracyjny stwierdził, że ocieplenie wykonano na budynku, który zlokalizowany jest na granicy z działką nr 207/3, będącej własnością Czesława W. W związku z tym wykonując ocieplenie na ścianie szczytowej naruszono posiadanie nieruchomości sąsiedniej. Ponadto ocieplenie wykonano bez pozwolenia budowlanego i zgłoszenia.

W odwołaniu od tej decyzji skarżący przyznał, że ocieplenie budynku rozpoczął wykonywać bez pozwolenia budowlanego. Tłumaczył jednak, że spowodowane to było jego niewiedzą Wskazał, że jak tylko dowiedział się, że do wykonania tego rodzaju robót wymagane jest pozwolenie, wystąpił ze stosownym wnioskiem przedstawiając konieczną dokumentację. Skarżący wskazywał też na ekonomiczną konieczność wykonania ocieplenia budynku. Ponadto stwierdził, że ocieplenie zostało wykonane w całości z wyjątkiem szczytowej ściany, na. której należy dokonać robót wykończeniowych. W związku z tym skarżący twierdził, że decyzja Burmistrza Miasta i Gminy Ł. jest bezprzedmiotowa. Skarżący wywodził też, że ocieplenie zostało wykonane zgodnie ze sztuką budowlaną, zaś jego zdjęcie narazi go na znaczne koszty. Skarżący twierdził ponadto, że przy istniejącym usytuowaniu jego budynku nie ma innej możliwości dokonania ocieplenia szczytowej ściany budynku, jak tylko poprzez naruszenie posiadania nieruchomości sąsiedniej.

Rozpoznając odwołanie skarżącego Wojewoda B. podjął zaskarżoną decyzję. Uzasadniając ją organ odwoławczy stwierdził, że skarżący wykonał ocieplenie budynku bez zgłoszenia tych robót właściwemu organowi, czym naruszył art. 30 ust. 1 pkt 1 Prawa budowlanego. Wojewoda wskazał też, że skarżący nie uzyskał zgody właściciela nieruchomości sąsiedniej na wejście na jego nieruchomość, czym naruszył art. 47 ust. 1 Prawa budowlanego. Za istotne organ odwoławczy uznał, że ocieplenie ściany szczytowej spowodowało naruszenie posiadania nieruchomości sąsiedniej i ograniczenie wjazdu na nią. Konsekwencją tych faktów jest, zdaniem organu odwoławczego, wydanie nakazu rozebrania ocieplenia na podstawie art. 48 Prawa budowlanego.

W skardze skarżący powtórzył zasadnicze zarzuty zawarte w odwołaniu. Nadto wywodził, że uzyskał zgodę od Czesława W. na wykonanie ocieplenia na ścianie szczytowej budynku. Przyznał, że nie uzyskał zgody na piśmie. Wywodził jednakże, że zgodę taką uzyskał, o czym ma świadczyć fakt, że znaczną część prac na tej ścianie została wykonana w czasie, gdy Czesław W. był obecny na swej nieruchomości. W odpowiedzi na skargę wniesiono o jej oddalenie.

Strona 1/4